تحولات لبنان و فلسطین

رزمنده دفاع مقدس گفت: یکی از اشرار طالبان زمانی که متوجه شد بسیجی هستم من را به شدت مورد ضرب و شتم قرار داد و با اسلحه‌ چند ضربه به صورتم زد که تمام دندان‌هایم بخاطر اصابت قنداق اسلحه دچار شکستگی شد.

تمام دندان‌هایم را به جرم بسیجی بودن شکستند

به گزارش خبرگزاری فارس از خواف، به مناسبت هفته بسیج به سراغ رزمنده‌ای می‌رویم که عاشقانه جان خود را کف دست گرفت و قدم در راه دفاع از اسلام گذاشت؛ رزمنده‌ای که سادگی درکلام، مهربانی در چهره و بی‌ریایی در رفتارش موج می‌زند و از بی‌توجهی مسؤولان به رزمندگان گلایه‌مند بود.

رزمنده‌ای که چندین ترکش از جبهه به یادگار در بدن دارد و آسیب‌دیدگی را از زمان اسارت در دست اشرار و طالبان به یادگار دارد و روزانه خاطرات آن روزها را در ذهن ورق می‌زند. اسحاق ابراهیم بای، متولد ۱۳۲۳ رزمنده دوران هشت سال دفاع مقدس است که نزدیک به دو ماه نیز در دست طالبان در شرق کشور اسیر بود.

او می‌گوید: در سال ۱۳۶۱ در سه دوره که دو دوره آن از شهرستان تربت‌حیدریه و یک دوره آن از مشهد مقدس بود به صورت داوطلبانه به جبهه رفتم که مجروح شدم و یک هفته در بیمارستانی در شیراز بستری بودم، شهیدان ولی‌الله چراغچی و حسن انفرادی به‌عنوان فرماندهان عملیات حضور داشتند.

ابراهیم بای ادامه می‌دهد: با تعدادی از عزیزان همرزم در ارتباط هستم و روز به روز این دوستی مستحکم‌تر می‌شود؛ بعضی از دوستان صمیمی من در جبهه شهید شدند، مراد علی ترکمان و علی اکبر رشتخواری از همرزمان صمیمی من هستند که هنوز با آنان در ارتباط هستم اما متأسفانه مسؤولان پس از گذشت چندین سال از زمان جنگ هیچگونه توجهی به رزمندگان نداشته و سرکشی نیز از آنان ندارند.

وی در مورد روزهای اسارت به دست طالبان، افزود: در سال ۱۳۷۶ که شرق کشور در ناامنی به سر می‌برد به دست اشرار ربوده و نزدیک به دو ماه به‌عنوان گروگان در دست آنان بودم. این رزمنده دوران دفاع مقدس، تلخ ترین خاطره خود را روزهای اسارت به دست طالبان می‌داند و می‌گوید: زمانی که به دست طالبان اسیر بودم، یکی از اشرار طالبان زمانی که متوجه شد که من بسیجی هستم من را به شدت مورد ضرب و شتم قرار داد و با اسلحه‌ای که داشت چند ضربه به صورتم زد که تمام دندان‌هایم بخاطر اصابت قنداق اسلحه دچار شکستگی شد و بدنم نیز بدلیل ضرب و شتم طالبان آسب دید.

وی شیرین‌ترین خاطره خود را نیز روزهای آزادی از چنگال طالبان می‌داند و ادامه می‌دهد: آزادی از دست اشرار طالبان و از همه مهم‌تر حضور گسترده و پرشور مردم شهرستان خواف و شهر سلامی در استقبال از من بخاطر بازگشت به زادگاهم، یکی از شیرین‌ترین خاطرات زندگی‌ام را رقم زد.

ابراهیم بای، همچنان خود را سرباز انقلاب و نظام مقدس اسلامی می داند و می‌گوید: اگر جانی در بدن داشته باشم، هروقت نیاز باشد و وطنم در خطر باشد، برای دفاع از میهن آماده‌ام. وی اضافه کرد: از مسؤولان نظام جمهوری اسلامی می‌خواهم هیچ‌گاه خانواده شهدا، رزمندگان و ایثارگران عزیز را از یاد نبرند چرا که هر چه داریم از خون شهدا است.

منبع: فارس

انتهای پیام/

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.