مهندس حسن حسینی در گفت وگوبا خبرنگار قدس آنلاین افزود:سختگیری های فضای کسب وکار و بروکراسی های بی مورد برای ما و همه کسانی که به نوعی در فضای کسب وکار دستی دارند، آن قدر زیاد شده که از مسابقه دوی ماراتون هم سخت تر به نظر می رسد؛این در حالی است که هیچ کس هم پاسخگو نیست و به هر دستگاهی که مراجعه می کنید،نمی توانید پاسخ شفافی بگیرید وفرایند مشکلات با شیب بسیار تندی در حال حرکت است.

وی به قصه پر غصه مالیات اشاره کرد وادامه داد: مشکل مالیات از جایی شروع می شود که می آیند در درآمدهای دولت و خزانه، سهمیه ای برای  پرداخت مالیات به عنوان مثال برای خراسان در نظر می گیرند و این سهمیه را در سال های گذشته با توجه به وجود بنگاه های اقتصادی مثل پدیده ، میزان ، ثامن الحجج و... برای استان در نظر گرفته بودند،چون این بنگاه ها سهم قابل توجهی در پرداخت مالیات سهم استان داشتند؛ولی در حال حاضر این بنگاه ها نیستند و در صحنه اقتصادی استان حضور ندارند، اما سهمیه مالیاتی آن ها همچنان برای ما به ارث مانده است به طوری که امروز این بنگاه های صنعتی هستند که باید این ما به التفاوت ها را پرداخت کنند.

رئیس خانه صنعت، معدن وتجارت خراسان رضوی با بیان اینکه خواسته ما از دولت این بوده که با توجه به توانمندی استان سهمیه مالیاتی استان را محاسبه کنند،اظهار کرد: دولت از مدیران استانی می خواهد که باید 100درصد درآمد مالیاتی مورد نظر آن ها تحقق پیدا کند؛اما مدیران استانی توانایی آن را ندارند؛چرا که این  دقیقاً مانند این هست که یک سفره ای خالی شود وما مدام توقع برداشت بیشتری از این سفره داشته باشیم؛چنین چیزی امکان ندارد!

مهندس حسینی تصریح کرد: رفتارهای سازمان امور مالیاتی اینقدر سختگیرانه و بد بوده است که خیلی از شرکت های ما مهاجرت کرده اند و سعی می کنند مالیات خود را در مشهد نپردازند و می روند یا در تهران ویا در شهرهای دیگر مالیات خود را پرداخت می کنند؛نمونه این موضوع ایران خودرو خراسان است که تمام دردسر هایش برای استان است؛ اما مالیاتش در تهران پرداخت می شود وبه حساب صندوق درآمدی دولت در تهران واریز می شود، در صورتی که این مالیات باید در خراسان دریافت شود.

وی در خصوص افزایش نرخ دلار و اینکه برخی از تولید کنندگان و صنعتگران معتقدند با این افزایش قیمت ارزبسیاری از بازار های صادراتی دارای توجیه شده است، اظهار کرد:این نظر تمامی بخش خصوصی نیست و یک بخشی این نظر را دارند؛چراکه بخشی از مواداولیه ما وارداتی است و وقتی ارز گران شود مواد اولیه هم گران می شود، بخصوص اینکه شما می بینید که در کشور ما خیلی از مسائل مرتبط با قیمت ارز است که نباید باشد.

 رئیس خانه صنعت،معدن خراسان رضوی در ادامه افزود:بسیاری از کالا ها با افزایش نرخ ارز تا دو یا سه برابر افزایش قیمت داشته اند در صورتی که اصلاً نباید افزایش پیدا می کرد،ولی ناخودآگاه از نظر روانی این افزایش قیمت اتفاق می افتد.

 وی با اشاره به اینکه توجیه افزایش نرخ ارز تنها در یک بخش می تواند درست باشد، به قدس آنلاین گفت:  به عنوان مثال در بخش کشاورزی با توجه به اینکه ما یک محصول خوب واستراتژیک مثل زعفران داریم ،اگر ارز گران شود، صادر کننده ما سود خواهد کرد چون ما در تولید زعفران برای کاشت وداشت وبرداشت هزینه ارزی انجام نداده ایم؛ بنابراین برای بخشی از محصولات کشاورزی افزایش نرخ ارز  توجیه دارد؛ ولی برای تولیدات صنعتی این حالت،حالت مطلوبی نیست و تولید کننده یا صادرکننده از این افزایش قیمت ارز راضی نیست.

 مهنس حسینی با بیان اینکه، نکته قابل توجه در بحث تولیدات صنعتی این است که ما در همان شرایطی که نرخ ارز پایین است،همان جا هم نتوانستیم یک رقابت خوبی در بازارهای بین المللی به خاطر گران بودن محصولمان داشته باشیم؛وای به حالی که بخواهد نرخ ارز بالا برود، افزود: شاخص های تولید ما آن قدر شاخص های گرانی هست،یعنی قیمت تمام شده محصول ما آن قدر گران تمام می شود که ما بسختی توان رقابت با بازار های دیگر کشورها داریم و باز اگر قیمت ارز هم نامتعارف گران شود  تأثیرنامطلوبی برروی بازارهای هدف صادراتی ما خواهد گذاشت؛اعتقاد ما براین است که همه چیز باید دریک تعادل و در یک فرمول اقتصادی افزایش و یا کاهش باشد.

رئیس خانه صنعت،معدن و تجارت خراسان رضوی عنوان کرد:تا زمانی که در کشور ما یک نظام اقتصادی درست وعلمی پیاده نشود و بخواهد اقتصاد براساس دستور اجرا شود همین خواهد شد که ما در 40سال گذشته به آن رسیدیم؛یک شب ارز را 4200تومان اعلام می کنند 10روز بعد ارز نیمایی می دهند 8000 تومان،به بازارکه  می رسد می شود بالای 17 یا 18 هزار تومان و دوباره کمی کاهش می یابد.

حسینی با اشاره به اینکه هر زمان ما دارای یک نظام اقتصادی قانونمند شدیم و به گفته بزرگان اقتصاد کشور گوش دادیم، پیشرفت خواهیم کرد،خاطرنشان کرد:ما دیدیم 55 نفر از اقتصاددانان به رئیس جمهورفعلی نامه دادند، اما اینها هیچ تأثیری در اقتصاد کشورنداشت در صورتی که به اعتقاد من می توانست اثر گذار باشد؛ یا در دولت قبل 155 اقتصاددان به آقای احمدی نژاد نامه نوشتند؛اما آن هم اثری نبخشید و این نشان می دهد که نظر اقتصادیون در برنامه های دولت ها خیلی مؤثر نیست.