به گزارش گروه بین الملل قدس آنلاین،  روزنامه انگلیسی ایندیپندنت جزئیاتی از تشکیلات سازمان‌یافته گروهک تروریستی منافقین در کشور آلبانی و اقدامات و فعالیت‌های این گروهک تروریستی علیه جمهوری اسلامی ایران را منتشر کرد.

در این گزارش آمده است: مجاهدین خلق (گروهک تروریستی منافقین) که نورچشمی محافظه‌کاران آمریکایی است، در داخل خاک آلبانی، یکی از کشورهای حوزه بالکان، یک کشور با قوانین خودش ساخته است. این گروهک در زمینی به مساحت 340 هزار متر مربع (34 هکتار) بر دامنه یک کوه در آلبانی، یک منطقه به شدت امنیتی ایجاد کرده است و با خرج پول‌های هنگفت، یک شبکه مخابراتی به راه انداخته و به منظور تأثیرگذاری بر مباحث مربوط به ایران (در سطح بین‌الملل) عملیات اطلاعاتی گمراه‌کننده را سازماندهی می‌کند.

همچنین گزارش‌هایی وجود دارد مبنی بر آنکه برخی عناصر مجاهدین خلق در داخل کمپ این گروهک بر خلاف میلشان نگهداری می‌شوند. السی یازیجی، نویسنده آلبانیایی که از منتقدان حضور منافقین در خاک این کشور است، در این باره می‌گوید: ما مثلاً در یک کشور آزاد و دموکراتیک زندگی می‌کنیم. اما آنها (منافقین) در خاک این کشور، کشوری جداگانه تشکیل داده‌اند و قوانین خودشان را در آن اجرا می‌کنند. این نویسنده عضو یک تیم حقوقی برای تحقیق درباره گروهک منافقین و ابعاد فعالیت‌های آن در آلبانی است.

یازیجی می‌افزاید: آنها همانند یک گروه مافیایی در آلبانی هستند؛ قوانین این کشور را نقض می‌کنند؛ اعضای فراری را تهدید می‌کنند؛ افراد را مورد ضرب و شتم قرار می‌دهند؛ باج خواهی می‌کنند و با شیوه دیکتاتوری «استالین» بر اعضای خود در داخل کمپ‌ها حکومت می‌کنند.

نگارنده مطلب می‌افزاید هنگام تهیه این گزارش، گروهک منافقین یک ویدئوی 5 دقیقه‌ای را از آنچه «منطقه مسکونی» خود می‌خوانَد و با استفاده از یک پهپاد تصویربرداری شده بود، منتشر کرد. این مکان شامل ده‌ها ساختمان و یک ورودی اصلی است که در اطراف آن دو مجسمه شیر که از طلا ساخته شده‌اند، وجود دارد. این ویدئو کارگران آلبانی را در حال ساخت و ساز در کمپ منافقین نشان می‌دهد. در این کلیپ همچنین یک استودیوی ضبط موسیقی نیز دیده می‌شود.

در ادامه گزارش به ماجرای مصطفی و محبوبه محمدی (یک زوج سالخورده ایرانی-کانادایی) اشاره شده است که 21 سال است برای رهایی دخترشان (یکی از عناصر منافقین) از چنگ این گروهک تلاش می‌کنند. یک گروه متشکل از چندین مرد زمانی که این دو نفر از کنارشان می‌گذرند، بر سر آنها فریاد می‌زنند: «تروریست، تروریست». این زوج سالخورده از سال 2004 میلادی، زمانی که به عراق سفر کردند تا از منافقین بخواهند سمیه و برادر کوچکترش را به آنها تحویل دهند، دیگر دخترشان را ندیده‌اند و از او اطلاعی ندارند. مصطفی و محبوبه محمدی زمانی از طرفداران منافقین بودند و حتی برای آنها کمک مالی نیز جمع‌آوری می‌کردند.

مصطفی می‌گوید آنها حتی زمانی با حمل پوسترهایی در خیابان، به نفع منافقین و علیه جمهوری اسلامی ایران تبلیغ می‌کردند. اما به گفته این زوج سالخورده، پس از آنکه منافقین دخترشان را در جریان سفرش به عراق فریب دادند، پاسپورتش را از او گرفتند و او را وادار کردند به این گروهک بپیوندد، دست از حمایت آنها برداشتند و به مخالفان این گروهک تروریستی تبدیل شدند. مصطفی و محبوبه محمدی توانستند پس از تلاش‌های زیاد و کمک گرفتن از دیپلمات‌های غربی، پسرشان را از چنگ منافقین آزاد کنند. پسر آنها اکنون در کانادا زندگی می‌کند، اما دختر آنها همچنان در کمپ منافقین نگهداری می‌شود. منافقین یک ویدئو از سمیه پخش کرده‌اند و مدعی شده‌اند که او به خواست خودش در این تشکیلات باقی مانده است.

زمانی که محمدی و همسرش برای یافتن دخترشان به آلبانی رفتند، مقامات این کشور مدعی شدند سمیه در آلبانی نیست، اما یک گروه سازمان‌دهنده‌ی پناهندگان به آنها گفت سمیه سال 2015 میلادی وارد تیرانا، پایتخت آلبانی، شده است. چند روز پیش از آن نیز خانواده محمدی یک افسر پلیس را متقاعد کردند وارد کمپ منافقین شود و در این باره تحقیق کند. این افسر پلیس که شاید نخستین مأمور دولتی در آلبانی است که با گرفتن حکم بازرسی، وارد کمپ منافقین شده است، حضور سمیه را در آن مکان تأیید می‌کند. یازیجی می‌گوید این اتفاق (بازرسی از کمپ) برای منافقین شوک بزرگی بود و باعث تزلزل جایگاه سرکردگان این گروهک تروریستی در میان اعضای آن، شد.

این زوج سالخورده که شنیده بودند سمیه هفته‌ای یکبار به عنوان مترجم منافقین به یکی از بیمارستان‌های تیرانا می‌رود، در اطراف این بیمارستان کشیک دادند تا او را ببینند، اما پس از چند ساعت که از دخترشان خبری نشد، ناامیدانه در حال برگشت به هتل خود بودند که 4 مرد که بعدها مشخص شد از عوامل منافقین بودند، آنها را محاصره و تهدید کردند. آنها حتی پس از آنکه پلیس در صحنه حاضر شد نیز دست از آزار و اذیت برنداشتند و مصطفی را مورد ضرب و شتم قرار دادند. در نهایت این زوج سالخورده و اعضای منافقین به کلانتری برده شدند. برخی از سران منافقین و وکیل این گروهک تروریستی نیز به این کلانتری احضار شدند.

جالب اینجاست که مارگاریتا کولا، وکیل منافقین، پیشتر به عنوان مشاور در سفارت آمریکا در تیرانا فعالیت می‌کرده است. وکیل خانواده محمدی می‌گوید کولا خطاب به مأموران پلیس آلبانی در کلانتری مذکور گفته است: «آیا می‌دانید من چه کسی هستم یا نه؟ من فقط یک وکیل نیستم. من نماینده حقوقی سفارت آمریکا هستم.» وکیل خانواده محمدی می‌گوید پس از آن بود که رفتار مأموران تغییر کرد. این در حالی است که وکیل منافقین در پاسخ به پرسش ایندیپندنت در این باره، مدعی شد برای سفارت آمریکا کار نمی‌کند، اما از پاسخ دادن به این سؤال که آیا در کلانتری مدعی شده بود برای سفارت آمریکا کار می‌کند یا نه، طفره رفت.

مأموران کلانتری تیرانا تحت فشار مجبور شدند 4 عضو منافقین را بلافاصله آزاد کنند، اما مصطفی و محبوبه محمدی را برای 8 ساعت در کلانتری نگه داشتند. دادستانی تیرانا در گفتگو با ایندیپندنت اعلام کرده است در حال حاضر تحقیق درباره این پرونده ادامه دارد.

پس از آنکه ویدئوی آزار و اذیت این زوج سالخورده توسط عناصر منافقین در فضای مجازی پخش شد، شبکه‌های تلویزیونی محلی به ماجرای آنها علاقه‌مند شدند. داستان زندگی این دو نفر و جستجوی بی‌نتیجه آنها برای یافتن دخترشان خشم مردم آلبانی را برانگیخت. یازیجی در این باره می‌گوید: ما در این کشور پناهنده‌های زیادی از کشورهای دیگر از جمله سوریه و عراق داریم. آنها آزادانه هر جا که بخواهند می‌روند، اما اعضای مجاهدین خلق (منافقین) کجا هستند؟ چرا ما نمی‌توانیم آنها را ببینیم؟

در ادامه این گزارش آمده است انتخاب دونالد ترامپ به ریاست‌جمهوری آمریکا در سال 2016 میلادی، نگرانی بیشتر مردم جهان را به دنبال داشت، اما سرکردگان منافقین به جشن و شادمانی پرداختند. حسن حیرانی، یکی از عناصر سابق منافقین که سال گذشته از این تشکیلات تروریستی فرار کرد، در این باره می‌گوید: گویی مجلس عروسی بود (اشاره دارد به روزهای پس از راهیابی ترامپ به کاخ سفید). انتخاب ترامپ باعث شد تا این گروه بتواند در کمپ جدید به فعالیت‌های خود ادامه دهد. آنها بسیار خوشحال بودند.

ایندیپندنت در ادامه پس از اشاره به چگونگی شکل‌گیری گروهک تروریستی منافقین که پر از داستان‌های ترور و خونریزی است، به جنایت‌های آنها علیه مردم ایران در سال‌های آغازین پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران اشاره می‌کند. نگارنده مطلب سپس با اشاره به بمب‌گذاری‌های منافقین در دهه 1360 در ایران نوشته است این گروهک تروریستی در همان دهه کمپ‌هایی را در شمال شرقی عراق ایجاد کرد و در جنگ میان ایران و عراق به صدام حسین (دیکتاتور معدوم عراق) پیوست. نگارنده مطلب از همدستی منافقین با جنایت‌های غیرانسانی صدام علیه کشورمان، به عنوانی یکی از دلایل اصلی نفرت ایرانی‌ها از این گروهک تروریستی نام برده است. در ادامه گزارش نیز به قرارگاه اشرف که در بیابانی در خاک عراق و نزدیک مرزهای ایران قرار داشت، اشاره شده و آمده است در این کمپ ده‌ها خودروی زرهی و جنگنده مستقر شده بود و این پادگان تا مدت‌ها تهدیدی برای ایران محسوب می‌شد.

به نوشته ایندیپندنت، سرنوشت منافقین سال 2003 میلادی با سرنگونی صدام تغییر کرد. نیروهای آمریکایی ابتدا مواضع این گروهک تروریستی را به دلیل آنکه همدست صدام بود، بمباران و برخی از تانک‌های آنها را منهدم کردند. اما مدتی بعد، محافظه‌کاران آمریکا تصمیم گرفتند از این گروهک تروریستی به عنوان اهرم فشار علیه ایران استفاده کنند.

منافقین پس از روی کار آمدن سیاستمداران و دولت جدید در عراق وادار به ترک پادگان اشرف شدند. پس از مدتی قرارگاه اشرف به تصرف نیروهای سازمان بدر درآمد و از لوث عناصر این گروهک ترورستی پاکسازی شد. اعضای این گروهک تروریستی سپس به «کمپ لیبرتی» در منظقه تحت کنترل نیروهای آمریکایی و نزدیک فرودگاه بین المللی بغداد تغییرمکان دادند. سال 2013 میلادی، در پی فشارهای مقامات عراقی برای خروج منافقین از این کشور، آمریکا در نهایت مجبور شد سران آلبانی را به پذیرش عناصر این گروهک تروریستی متقاعد کند. آلبانی ضمن تظاهر به اینکه پذیرش اعضای منافقین اقدامی بشردوستانه است، برای دویست تن از عناصر این گروهک تروریستی اجازه اقامت در این کشور را صادر کرد. اقدام مقامات آلبانی در پذیرش این دویست نفر در نهایت به اسکان کامل تشکیلات منافقین در این کشور منتهی شد. در ابتدا عناصر منافقین در آپارتمان های خالی در سطح تیرانا مستقر شدند و فعالیت های مشکوک و پنهانی خود را آغاز کردند.

سرکردگان منافقین در ابتدا تلاش کردند عناصر خود را از اجتماع تیرانا دور نگه دارند. آنها حتی سعی کردند دور یکی از این آپارتمان ها را حصارکشی کنند، اما با واکنش خشمگین ساکنان شهر روبرو و از ادامه این کار منصرف شدند.

با انتخاب ترامپ و روی کار آمدن جان بولتون و رودی جولیانی در دولت جدید آمریکا، شرایط منافقین بهتر شد. از سوی دیگر، محمد بن سلمان، ولیعهد سعودی نیز همزمان زمام امور را در عربستان سعودی در دست گرفت. بن سلمان به دنبال متحدانی برای مقابله با ایران بود.

در بخش دیگری از این گزارش با اشاره به روابط میان اعضای دولت ترامپ و منافقین آمده است ژوئیه سال 2017 میلادی، همزمان با بازگشت تحریم های آمریکا علیه ایران در دولت ترامپ، گروهک تروریستی منافقین به طور ناگهانی شروع به خرید زمین در نزدیکی شهرک مانزا کرد. مانزا بین تیرانا، پایتخت آلبانی و دریای آدریاتیک قرار دارد.

طبق گفته یک خبرنگار تحقیقاتی آلبانیایی، گروهک منافقین در ابتدا با پرداخت 13 میلیون دلار به خرید 200 هزار متر مربع از اراضی نزدیک شهرک مانزا اقدام کرد. این گروهک از آن تاریخ تاکنون، 140 هزار متر مربع دیگر به املاک خود افزوده است. بر اساس اظهارات این خبرنگار، گروهک منافقین همچنان به خرید ملک در آلبانی ادامه می دهد و قبوض سنگین آب، برق و اینترنت را به صورت نقدی –و در برخی مواقع با واحد پول آلبانی– پرداخت می کند. عناصر این گروهک تروریستی بیشتر خریدهای خود را با پول نقد و دلارهای بسیار نو و تانخورده انجام می دهند و از مراجعه به بانک و صرافی ها خودداری می کنند تا ردّی از مبادلات مالی از خود به جا نگذارند. این خبرنگار می افزاید: آنها قبض های خود را به موقع پرداخت و از مغازه های کوچک خرید می کنند. آنها همیشه پول نقد پرداخت می کنند و از کارت های باتکی استفاده نمی کنند. آنها از خود ردّی به جا نمی گذارند.

این خبرنگار در تحقیقات خود متوجه شده است که منافقین از یک شرکت آلبانیایی 1700 دستگاه رایانه لنوو و مانیتور خریداری کرده اند. او در ابتدا تصور می کرد سفارش این حجم از رایانه یک پوشش برای فرار از مالیات گمرکی و فروش آنها در بازارهای داخلی آلبانی برای سودشان بوده است. اما کمی بعد متوجه شد منافقین همه هزینه خرید این رایانه ها را پرداخت کرده اند. منافقین این رایانه ها را برای اردوگاه خود می خواستند و هزینه آنها را به صورت نقدی پرداخت کرده اند. او همچنین این سؤال را مطرح می کند که گروهک منافقین این تعداد رایانه را برای چه می خواهد؟

در ادامه این گزارش آمده است منافقین با پرداخت پول های هنگفت، سرویس های اینترنت بسیار پرسرعت خریداری و اجازه رسمی را از مقامات آلبانی برای نصب آنتن بر بالای کوه داجتی که مشرف به شهر تیراناست، دریافت کرده اند. در واقع منافقین یک شبکه مخابراتی راه اندازی کرده اند.

یک شرکت خصوصی آلبانیایی مسئول تأمین امنیت اردوگاه منافقین است و نیروهای مسلح را در شیفت های 6 ساعته مأمور مراقبت از این اردوگاه کرده است.

در ادامه این گزارش آمده است هنوز مشخص نیست چرا آلبانی، یک کشور کوچک حوزه بالکان که برای فرار از فساد و پولشویی و پیوستن به اتحادیه اروپا تلاش می کند، به چنین گروه مشکوکی اجازه فعالیت می دهد و حتی کوچکترین نظارتی نیز بر اقدامات آنها ندارد.

گزارش ایندیپندنت می افزاید به نظر می آید سران گروهک تروریستی منافقین با مقامات ارشد دولت آلبانی روابط نزدیکی دارند. یکی از وزرای کابینه کنونی آلبانی، وزیر دفاع دولت سابق و همچنین معاون سابق وزیر کشور آلبانی زمانی که جولیانی اوایل سال جاری به مناسبت سال نوی شمسی از تیرانا دیدن کرد، او را همراهی می کردند.

به گزارش گروه اجتماعی قدس آنلاین، یکی از عناصر سابق منافقین می گوید ثروت هنگفت این گروهک را رژیم سعودی تأمین می کند و ترکی الفیصل رشته ارتباطی میان ریاض و منافقین و سازمان دهنده نقل و انتقالات مالی برای این گروهک است. ترکی الفیصل در گردهمایی منافقین در پاریس نیز به همراه رودی جولیانی، وکیل شخصی ترامپ و جان بولتون، مشاور امنیت ملی کاخ سفید، حضور داشت.

حسن شهباز 50 ساله، یکی از اعضای منافقین که از این تشکیلات فرار کرده است، می گوید در اردوگاه آلبانی که به پادگان اشرف 3 معروف است، اعضای این گروهک وادار می شوند علیه یکدیگر جاسوسی کنند و در جلسه های چندساعته برای آنکه شستشوی مغزی داده شوند، شرکت کنند. کسانی که از دستورات سرپیچی کنند، باید چندین شبانه روز را به تنهایی سر کنند و از تماس با دیگر اعضا منع می شوند. پس از آنکه عناصر این گروهک تروریستی به بیمارستان یا مغازه های اطراف می روند، در بازگشت بازرسی می شوند تا به همراه خود تلفنی نداشته باشند.

اردوگاه اشرف 3 دارای چندین بخش است. شمالی ترین بخش آن متعلق به مریم رجوی است که در فرانسه سکونت دارد و تنها گاهی به این اردوگاه سر می زند. کارگران نیز که اکثر آنها را مردان تشکیل می دهند در جنوبی ترین بخش این اردگاه اسکان داده شده اند و با حصار و ایست های بازرسی از دیگر اعضا جدا شده اند.

حسن حیرانی، عضو سابق منافقین اردوگاه اشرف 3 را به مزرعه حیوانات تشبیه می کند (اشاره دارد به کتاب جورج اورول با همین عنوان) زیرا این گروهک تشکیلاتی منزوی است که به صورت دیکتاتوری اداره می شود.

ییلی زایلا، یکی از مقامات سابق اطلاعاتی و ضدتروریسم آلبانی -رئیس سابق واحد اطلاعات نظامی آلبانی- درباره اعضای منافقین می گوید: به طور متوسط بیشتر آنها بیش از 50 سال سن دارند. آنها یکی پس از دیگری در حال مرگ هستند. آنها هیچ پیشینه حرفه ای ندارند. همگی آنها شستشوی مغزی شده اند.

این گزارش می افزاید به نظر می آید منافقین بیشتر روزهای خود را در جنگ در شبکه های اجتماعی صرف می کنند تا اینطور وانمود کنند که دارای محبوبیت هستند. در حالی که در واقعیت هیچ محبوبیتی ندارند. آنها ساعت های طولانی را در توئیتر برای حمله به طرفداران نظام ایران یا مخالفان تشکیلات منافقین صرف می کنند.

حیرانی در این باره می گوید: به ما (عناصر منافقین) گفته می شود به حساب های کاربری آنهایی که مخالف و یا منتقد مجاهدین خلق (منافقین) هستند حمله کنیم و یا توئیت های مریم رجوی را بازنشر کنیم.

گزارش ایندیپندنت می افزاید به عناصر منافقین گفته می شود در فضای مجازی وابستگی خود را به این گروهک تروریستی فاش نکنند، زیرا اوضاع اکنون به نفع منافقین نیست. بنابراین آنها باید تظاهر کنند از سلطنت خواهان و یا فعالان سیاسیِ خواهان دموکراسی هستند.

در بخش دیگری از این گزارش با اشاره به اینکه عناصر فراری منافقین همواره مورد تهدیدهای این گروهک تروریستی هستند، به نقل از زایلا آمده است حتی پلیس آلبانی نیز اجازه ندارد وارد اردوگاه منافقین شود. او می افزاید وزارت کشور آلبانی هیچ کنترلی بر این اردوگاه ندارد. این اردوگاه به یک تشکیلات زیرزمینی سرّی تبدیل شده است.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان

انتهای پیام/