بی‌تردید هر کدام از مخاطبان مواردی از برخی اتفاق‌ها یا اقدام‌های نامعمول را در ذهن دارند، اما در ادامه می‌خواهیم به یکی از همین دست کارها اشاره کنیم.

در حوزه مدیریت شهری مبحثی تحت عنوان مبلمان شهری وجود دارد که در تعریفی کلی می‌توان گفت به نوعی مربوط به تجهیزات روبنایی منصوبه با رعایت ضوابط زیبایی شناسی است تا در عین خدمت رسانی به شهروندان چهره شهر هم زیبا باشد.

حال با این توضیح کوتاه به ماجرای مورد نظر می‌پردازیم. اگر گذرتان به انتهای بلوار سجاد افتاده باشد و گذری از روی پل عابر پیاده این محل کرده باشید، قطعاً وجود وصله‌های فلزی متعدد توجه تان را جلب کرده است.

اینکه هر وسیله‌ای یا قطعه‌ای بر اثر استهلاک و فرسایش دچار خرابی می‌شود امری قابل قبول است، ولی اینکه چگونه موارد خرابی را ترمیم یا اصلاح کنیم به نوع نگاه ما به مبلمان شهری و توجه به بحث زیبایی شهر برمی‌گردد.

شاید تعجب کنید اما در حال حاضر نزدیک به ۱۰۰ وصله یعنی ۹۴ قطعه فلزی کوچک و بزرگ به عنوان وصله بر سطح این پل عابر پیاده جوش داده شده است که هنوز هم بخش‌های زیادی از این مسیر دچار پوسیدگی شدید است و باید ده‌ها وصله دیگر به آن افزوده شود.

در کنار اینکه دیدن چنین صحنه‌ای مایه تعجب است، وجود تعداد زیادی پیچ به کار رفته در برخی از این قطعات فلزی که نزدیک به یک سانت از سطح مسیر بالاتر آمده موجب گیر کردن پای عابران می‌شود و در این روزها که خیلی‌ها مدام چشمشان به گوشی تلفنشان است پیامدهای بعدی هم دارد.

خلاصه اینکه به نظر می‌رسد به منظور جلوگیری از حوادث احتمالی ناشی از تخریب بخش‌های فرسوده این پل از یک سو و حذف این تصویر نازیبا از یکی از پرترددترین مکان‌های شهر متولیان تصمیم دیگری بگیرند.

نکته قابل ذکر دیگر که بی ربط به این موضوع نیست اشاره به گزارشی است که سال‌ها پیش درباره پل‌های هوایی منصوب در مشهد تهیه نمودم و با استناد به گزارشات فنی جمع‌آوری شده از اتصالات و مصالح به کار رفته و شیوه اجرای طرح‌ها از ایرادهای متعدد این پل‌ها نوشتیم، اما همچنان همان ایرادها در این پل‌ها وجود دارد که این فرسودگی‌ها هم می‌تواند مرتبط با آن باشد، اما خطراتی که در اتصالات و جوشکاری‌های پل‌های بلوار وکیل آباد وجود دارد بی تردید روزی خسارت‌های جبران‌ناپذیری را به تعدادی از شهروندان تحمیل خواهد کرد.

منبع: روزنامه قدس

انتهای پیام/