تحولات منطقه

"جعفر حق پناه" گفت: باتوجه به تجربه گذشته و عامل بازدارنده هسته ای که دو طرف هند و پاکستان در اختیار دارند، تنش پیش آمده میان دو طرف چندان جدی نخواهد بود.

دلایل تنش‌های اخیر میان هند و پاکستان و تاثیر آن بر روند "صلح افغانستان"
زمان مطالعه: ۳ دقیقه

به گزارش گروه بین الملل قدس آنلاین، چند روز پیش، گروهی موسوم به "جیش محمد" در پاکستان حمله ای انتحاری را علیه نیروهای هندی در کشمیر انجام داد که در پی آن ده ها نفر کشته و زخمی شدند.

درپی این اتفاق، "نارندا مودی" نخست وزیر هند، سازمان اطلاعات ارتش پاکستان را به طراحی این حمله متهم کرد و دستور داد تا نیروهای هندی خود را برای انجام اقدامی تلافی جویانه، علیه برخی اهداف در پاکستان آماده کنند.

پس از آن ژنرال "آصف غفور" سخنگوی ارتش پاکستان در واکنش به اظهارات مقامات هندی هشدار داد که هرگونه حمله احتمالی به پاکستان، روند مذاکرات صلح در افغانستان، را تحت تاثیر قرار خواهد داد و آن را با مشکل مواجه خواهد کرد.

در این راستان "جعفر حق‌پناه" کارشناس مسائل شرق آسیا در گفتگو با خبرنگار گروه بین الملل قدس آنلاین، در ارتباط با تنش پیش آمده میان هند و پاکستان و میزان جدی بودن آن، گفت: در گذشته نیز به صورت نوبه ای، همواره شاهد اینگونه اتفاق ها و تنش ها در منطقه "کشمیر" میان هند و پاکستان بوده ایم و نیروهای افراطی هم همواره از سوی هند به عنوان عامل این حملات مطرح و انگشت اتهام به سمت دستگاه اطلاعات پاکستان گرفته می شد.

جعفر حق پناه افزود: اگر بر اساس تجربه تاریخی بخواهیم تحلیل کنیم و نگاهی هم به آینده داشته باشیم، علی القاعده دو طرف باتوجه به عامل بازدارنده، یعنی همان قدرت هسته ای که دارند، قادر و مایل به تغییر وضعیت موجود نیستند و این وضعیت پس از یک تنش کوتاه مدت دوباره به آرامش باز خواهد گشت.

این کارشناس مسائل شرق آسیا در ارتباط با امکان حل اختلافات میان هند و پاکستان، گفت: اسلام آباد پس از اعلام استقلال خود اعلام کرد که تمام مناطق مسلمان نشین از جمله کشمیر باید جزو خاک پاکستان باشد که این اتفاق نیفتاد و دولت هند نیز این موضوع را نمی پذیرد؛ براین اساس بعید است که راه حلی برای این مسئله وجود داشته باشد.

وی در پاسخ به اینکه آیا ایران می‌تواند نقش میانجی را در این تنش ایفا کند، گفت: این موضوع سابقه ای هفتاد و پنج ساله دارد و تاکنون هیچ کشوری نتوانسته میان هند و پاکستان واسطه شود؛ بر این اساس بعید است که دو طرف کشور ثالثی را به عنوان میانجی پیذیرند؛ زیرا فاصله آنقدر زیاد است که عملا باب میانجیگری در این مورد بسته است، مگر برای کاهش تنش، که آن هم ساز و کار خاص خود را دارد.

حق پناه در رابطه با تاثیرپذیری مذاکرات صلح افغانستان از این تنش، نیز تصریح کرد: مذاکرات صلح افغانستان از متغیرهای بسیاری تاثیر می پذیرد که یکی از آنها موضع کشورهای هند و پاکستان است و باید همه این عوامل را در مجموع در نظر داشت؛ بنابراین نمی توان تاثیرپذیری آن را به این مورد خاص تقلیل دهیم.

این کارشناس مسائل بین‌الملل در ادامه به مذاکرات آتی میان طالبان و آمریکا در قطر اشاره کرد و گفت: مشخص نیست که این دور از مذاکرات در چه سطحی خواهد بود و به نظر نمی‌رسد طی آن دستاورد خاصی محقق شود؛ چراکه هنوز مسئله تعیین تکلیف جایگاه افغانستان و از طرف دیگر وضعیت هماهنگی میان اعضای طالبان یا رقابت قطر و عربستان در این کشور نامشخص است و به هرحال تنش پیش آمده میان هند و پاکستان در ناموفق بودن آن بی تاثیر نخواهد بود.

وی در ارتباط با پیشنهاد چین برای تشکیل "گروه تماس" از سوی سازمان همکاری شانگهای برای حل مسائل سیاسی در افغانستان و تاثیر گذاری آن در این روند نیز گفت: باید دید که این پیشنهاد تا چه اندازه مورد توافق تمام اعضای شانگهای قرار خواهد گرفت؛ چرا که فاصله دیدگاهی میان کشورهای عضو این سازمان، بسیار زیاد و متفاوت است؛ به گونه ای که در یک سمت روسیه و در سمت دیگر پاکستان قرار دارد؛ بنابراین، نمی توان به طور قطعی گفت که این پیشنهاد تاثیر کارگشایی داشته باشد.

انتهای پیام/

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.