محمدحسین جعفریان
آقای ظریف! وزیر محترم و معتبر این آب و خاک! فرمانده مشهور دیپلماسی که به خاطر عدم یک دعوت بموقع و نبودن در یک عکس چنان برآشفتی که با تمام دانش سیاسی و خرد حکمرانی در چنان موقعیتی «قهر کردن» را بهترین گزینه دیدی و حفظ خود را بر همه تمیز دادی و حتی تا صبح روز بعد طاقت نیاوردی! حتی اگر استعفایت پذیرفته می‌شد، هیچ اتفاق مهمی در زندگی شما نمی‌افتاد. چه بسا اوضاع خیلی بهتر می‌شد. به زندگی مرفه در کنار نوه‌ها و بچه‌ها و یک بازنشستگی شیک با سوابقی درخشان نایل می‌شدی. این که خیلی خوب است. اما در این یک و نیم روز استعفا هرگز شد به فردی مشابه خودت در دیگر رده‌ها فکر کنی؟ مرادم احدی از مردم عادی است. آن‌ها اگر تحقیر شوند، آن‌ها اگر 6ماه 6ماه حقوقشان را بر اثر بی‌لیاقتی فوجی از مدیران بالادستی، نتوانند بگیرند، آن‌ها که همکارانشان نظیر معدن یورت جلوی چشمانشان زیر هزاران تن سنگ و خاک دفن شدند در حالی که کلی حقوق طلبکارند، آن‌هم حقوق ماهانه یکی- دو میلیون تومان، آن‌ها وقتی تحقیر شدند و حقشان پایمال شد، باید به کجا پناه ببرند؟ استعفای آن‌ها باید چه شکلی باشد؟ چه اگر همان آب باریکه هم قطع شود، هستی‌شان، نیستی می‌شود. به این‌ها فکر کردی آقای ظریف؟
من نمی‌خواهم شما را بازجویی کنم. چنین شأنی هم ندارم و چنین قصدی هم نه؛ چرا که من هم به زحمات شما باور دارم. اما خواستم از فرصت بهره ببرم و چیزهایی که گویا در فرهنگ شما و دولتمردان این سرزمین دارد از یاد می‌رود را به یادتان بیاورم. 
ببینید! یک عدم دعوت و نبودن در یک تصویر چطور شما را برآشفته کرده است. این را مقایسه کنید با کارگری که ده‌ها بار از سوی کارفرمایش تحقیر می‌شود، ماه‌ها حقوق نمی‌گیرد و اگر درخواست حقش را بکند، به هزار و یک روش او را می‌پیچانند و حالا شب شده و بناست به خانه بازگردد و یک ماه است زنش لیست خرید به او می‌دهد و او شب آن قدر دیر به خانه بازمی‌گردد تا همه خوابیده باشند و چشمش به چشم زن و بچه‌اش نیفتد. او باید چگونه استعفا بدهد و ناراحتی‌اش را اعلام کند تا همه بسیج شوند و نازش را بکشند؟
فشار گرانی دارد حتی قشر متوسط را له می‌کند، اما یکی از نظریه‌پردازان کشف مهمی کرده و فرموده بودند: «اگر نظام ما ناکارآمد بود، باید 10 بار تا حالا سقوط می‌کرد.» دوست عزیز! ناکارآمدی از این بیشتر که در فاصله‌ای چند متری، رئیس جمهور وزیرش را خبر نمی‌کند و وزیری که باید نماد درک شرایط حساس باشد، بدترین تصمیم را به خاطر یک دلخوری شخصی می‌گیرد و... و صدها نظیر این در هزار و یک عرصه دیگر هم داشته‌ایم. اشتباه نکنید! آنکه ناکارآمد نیست و این دولتمردان اغلب نالایق را پوشش داده و از گناهشان درگذشته، کارآمدی مردم بوده و هنر مقاومت آن‌ها که سبب شده همه چیز سر جایش باقی بماند، نه این سیاستمداران اغلب خودخواه!