حجت الاسلام و المسلمین جواد جعفری استاد و کارشناس مهدویت در خصوص شبهات  مطروحه در رابطه با ولادت و امامت امام زمان(ع) در گفتگو با قدس آنلاین گفت: یکی از شبهاتی که وهابیت در رابطه با ولادت و امامت امام زمان (ع) مطرح می کنند موضوع چند فرقه شدن شیعه بعد از شهادت امام حسن عسکری (ع) است، شبهه کنندگان درولادت و امامت امام زمان اینگونه عنوان می کنند که شیعیان در کتابهای خود این نکته را عنوان کرده اند که بعد از شهادت امام حسن عسکری (ع) شیعه تبدیل به چهارده فرقه شد، فرقه فرقه گشتن شیعه از نظر وهابیت به معنای ایجاد تشتت و اختلاف در ولادت و امامت امام زمان (ع) است، در پاسخ به این شبهه که مغالطه ای بیش نیست باید گفت وهابی ها با بیان کردن چهارده فرقه ومغالطه به دنبال آن هستند که عنوان کنند شیعه چهارده فرقه تقسیم شده، بنابراین آنهایی که قائل به ولادت و امامت فرزند امام حسن عسکری (ع) هستند یک چهاردهم  و یک اقلیت از شیعیان به شمار می روند.

وی دراین باره گفت: در پاسخ به این مساله می توان گفت اگر کسی بگوید درایران چهار دین رسمی اعم از اسلام،مسیحیت؛ یهود و زرتشت  وجود دارد آیا از این موضوع میتوان نتیجه گرفت که اسلام دین  یک چهارم مردم ایران به شمار می رود!؟ در حالی که نود و نه درصد مردم ایران شیعه و مسلمان هستند، بنابراین قاعده ی عنوان شده درباره فرزند امام حسن عسکری از نظر وهابیت مصداق واقعی ندارد چرا که شیعه معتقد است امام حسن عسکری (ع) فرزندی دارد که آخرین امام و ناجی عالم بشریت به شمار می رود، بنابراین مغلطه های وهابیت به هیچ وجه تایید شدنی نیست.

استاد مهدویت حوزه علمیه قم گفت: در برخی از شبهاتی  که در بحث ولادت مطرح است ناظر بر این موضوع است که جعفر عموی امام زمان (ع) وجود فرزند برادر خود را انکار کرده، بنابراین زمانی که عمو چنین وجودی را انکار میکند دلیلی بر تولد پسری از امام حسن عسکری وجود ندارد، شیعه در پاسخ این شبهه می گوید:  جعفر کذاب به عنوان برادر امام حسن عسکری (ع) انسان خائن و طرفدار حکومت جور بوده بنابراین اخبار امام را به دستگاه حاکم وقت گزارش می داده است از این رو امام  حسن عسکری (ع) اصلی ترین مسائل خانواده از جمله ولادت فرزند خود را از چنین فردی ولو برادر که  خائن و نامحرم بوده پنهان نگاه داشته است.

وی ادامه داد: یکی از شبهاتی که وهابیون در رابطه با موضوع غیبت امام زمان مطرح می کنند،  حاشیه سازی هایی است که درباره علت پنهان شدن آن حضرت از خوف جان عنوان کرده اند، با این تاکید که امام دوازدهم شیعیان از خوف جان غایب شده بنابراین امامی که اهل جنگ و مبارزه و همانند امامان پیشین آماده شهادت نباشد کارکردهای یک امام را ندارد، شیعه درپاسخ به این شبهه با مراجعه به قرآن و سیره و سنت پیامبران وائمه اطهار (ع) می گوید: هنگامی که  حضرت ابراهیم محکوم به سنگسار شد و عمویش به وی گفت اگر از مبارزه با بت های ما دست برنداری  تو را سنگسار می کنیم، حضرت ابراهیم گفت: اگه مرا بکشید من هم شما را ترک می کنم و با خدایان تنها می گذارم آیا دراین گفت وشنود می توان عنوان کرد که حضرت ابراهیم پیامبری ترسو بوده است؟ درجریان زندگی حضرت موسی (ع) نیز هنگامی که به حضرت گفتند بزرگان شهر برای کشتن شما نقشه می کشند، بنا به نص صریح قرآن حضرت موسی در حال ترس و نگرانی شهر را ترک کرد، در آیه دیگری از قرآن آمده من از ترس شما شهر را ترک کردم، در خصوص نقشه قتل پیامبر اسلام (ص) توسط بزرگان قریش نیز ایشان با خواباندن امام علی (ع) در لیله المبیت در بستر خود شهر را ترک کردند، موارد یاد شده اسناد قرآنی است که نحوه مواجهه پیامبران شاخص ما را در برابر خطر جانی دشمنان به تصویر کشیده است.

 حجت الاسلام جواد جعفری گفت: پیامبران موظف به حفظ جان برای ادای رسالت  هستند، در پاسخ به این شبهه باید گفت:  پیامبران وائمه هنگامی آماده شهات می شدند که اثر بخش باشد، امام حسین (ع) زمانی را برای شهادت و قیام انتخاب کرد که می دانست یزیدیان و دشمنان اسلام رسوا می شوند، یا امام حسن (ع) به این دلیل راضی به صلح با معاویه شد چرا که حفظ اسلام را به این شرط می دانست، قطعا موارد مطرح  شده بیانگر ماموریت الهی در پنهان ماندن از چشم دشمنان در حفظ جان امام زمان (ع) برای آمادگی قیام آخرین است.

وی در پایان تاکید کرد: شبهه دیگری که در رابطه با بحث غیب امام عصر وهابیون به  شیعه وار می کنند فایده امام غایب است، از نظر آنها امامی را می توان امام نامید که مجری امور جامعه باشد و  نیروهای نظامی و ادارات جامعه را هدایت کند، از نظر وهابیون امام را رئیس قوه اجرایی کشور است، بنابراین چون امام دوازدهم شیعیان کار اجرایی نمی کند پس امامت ایشان معنا ندارد، در تعریف شیعه حکومت و اداره کردن جامعه یکی از فروعات کار امام است در حالی که  امام در نظام آفرینش نقش های زیادی برعهده دارد که از آنجمله می توان به هدایت باطنی قلوب مسلمانان و غیر مسلمانان در تمام دنیا اشاره کرد. در خطبه صد و پنجاهم نهج البلاغه آمده که امام زمان (ع) به دور از چشم مردم نسبت به حل مشکلات مردم، جمع کردن قلوب مومنین و نزدیک کردن آنها به هم و زمینه سازی ظهور اهتمام قابل توجهی دارد، قطعا امام واسطه فیض بین مسلمانان، مومنان و آزادگان جهان است و حضور ایشان در جهان کارگشای بسیاری  از مسائلی است که از دید ما پنهان است.

انتهای پیام/