خالدی/

اندیشکده رند در گزارشی با عنوان «آیا کسی می‌تواند توافقنامه هسته‌ای ایران را نجات دهد؟» نوشت: ایران که پس از خروج آمریکا از برجام سیاست «صبر راهبردی» را در پیش گرفته بود، امروز از بی‌عملی اروپا در مقابل افزایش تقابل‌جویی واشنگتن به ستوه آمده و ناراحت است. تهران اکنون با تعیین مهلت 60 روزه خواهان آن است که اتحادیه به عنوان یکی از طرفین برجام به صورت عملی اقداماتی درباره دستیابی ایران به منافعش در قالب این توافق گام بردارد.

در ادامه آمده است: بسیاری از کشورهای جهان از توافق هسته ای ایران حمایت می‌کنند؛ چرا که به ثبات منطقه و امنیت بین‌المللی کمک کرده است؛ بنابراین لازم است اروپا برای زنده نگه داشتن این توافق کاری بکند. اگرچه این کار برای بروکسل به واسطه تهدیدهای ترامپ آسان نخواهد بود، اما اتحادیه در نخستین گام می‌تواند مکانیسم مالی جدیدی را به کار گیرد که امکان صادرات شرکت‌های اروپایی به ایران را بدون ترس از تحریم آمریکا افزایش دهد. این مسئله به تهران نشان خواهد داد که اروپا قصد ندارد براحتی در مقابل فشار واشنگتن کوتاه بیاید.

اروپا همچنین باید به عنوان یک واسطه تلاش خود را برای جلوگیری از تشدید تنش بین آمریکا و ایران افزایش دهد؛ چرا که در نبود کانال‌های ارتباطی مؤثر بین تهران و واشنگتن، هرگونه سوء تفاهم یا اشتباه محاسبه می‌تواند یک وضعیت غیرقابل پیش‌بینی را ایجاد کرده و به فاجعه منجر شود.