به گزارش قدس آنلاین ، هنر اوج احساس درون هر آدمی است که به نوعی بروز خواهد کرد، برای فردی هنر می تواند در شعر و شاعری باشد و بعضی در بوم نقاشی و دیگری حتی هنر خندیدن و خنداندن دیگران را به ارث برده است.

حسین یساول، متولد قوچان و بزرگ شده مشهداست، او در خانواده‌ای فرهنگی بزرگ شده و می‌گوید روحیه کردهای سرسخت را دارد که دوست دارند کارشان به نتیجه برسد.

یساول نه تنها به خاطر سه نشان ملی هنر و اثر فوق‌العاده‌ای که در زمینه قلم‌زنی ارائه داده، معروف است که به خاطر جدیت در کار و سطح بالای همه کارهایش در ایران جزو نفرات برتر و حتی بهترین‌هاست.

وی در خصوص شروع هنرش در این زمینه گفت: سالها قبل مجموعه‌ای نفیس از انگشترهای فیروزه را جمع‌آوری کردم و به قصد فروش وارد بازار شدم، پس از مدتی فردی این مجموعه را خریداری کرد و متاسفانه بعد از فروش فهمیدم او کلاهبردار بوده است.

یساول افزود: بارها برای یافتن او به غرب کشور رفتم و در نهایت او را پیدا کردم اما به دلیل شرایط بد زندگیش، از دریافت مابقی هزینه آن مجموعه صرف نظر کردم. همین مورد باعث شد تا من علاقه بیشتری به این کار پیدا کنم و سرسختانه با مشکلات پیش رویم بجنگم.

وی در خصوص یادگیری هنر قلم زنی در گذشته گفت: من خودم برای آموزش قلم‌زنی نزد فردی رفتم و از او خواستم به من آموزش بدهد. او سر کج کرد و گفت نمی‌شود. نمی‌تواند سرمایه‌اش را بدهد. دوباره رفتم از او خواستم ساختن قلم را بیاموزد. این کار را هم نکرد.

یساول گفت: اما امروز من سعی می‌کنم به بهترین شکل به کارآموزانم آموزش بدهم، در نهایت از ترس اینکه از آنها عقب نمانم خودم بیشتر تلاش می‌کنم و این کار حس رقابت ایجاد می‌کند.

این هنرمند برجسته می گوید: اوایل هرجا برای کار می‌رفتم که آموزش ببینم اساتید مبالغ نجومی می‌خواستند تا هنرجو یا پول خوبی به آنها بدهد یا کلا منصرف شود. برای همین من ذره ذره هنر را از اساتید گدایی می‌کردم.

وی ادامه داد: روزها می‌رفتم و بخش‌هایی از کار را می‌دیدم و یاد می‌گرفتم و یا می‌رفتم پشت ویترین مغازه‌های آنتیک می‌ایستادم و سعی می‌کردم با تماشا کردن از زیر و بم کار سر در بیاورم. برای همین اکنون در آموزش‌دادن کم نمی‌گذارم.

وی می گوید: روحیه من به گونه ای است که هنرم را به دیگران آموزش می‌دهم و نگران این موضوع نیستم که سرمایه‌ ام را دو دستی تقدیم دیگران کنم، بلکه به این فکر می‌کنم که با این کارم سرمایه ام را بیشتر کرده ام.

یساول ادامه می دهد: متاسفانه برخی هنرمندان از آموزش دادن هنرشان طفره می‌روند و فکر می‌کنند با آموزش دادن، سرمایه‌شان را از دست می‌دهند و به نوعی در این کار بخل‌دارند.

وی در خصوص آموزش این هنر به هنرجویانش گفت: همین الان در کارگاه من ۱۰ تا ۱۵ نفر مشغول کار هستند. برخی کارآموزان سر سه ماه می‌روند اما اگر بخواهند بروند یا بمانند من محدودیتی برای‌شان ایجاد نمی‌کنم.

یساول گفت: درست است که آموزش‌دادن برای من درآمد ایجاد می‌کند ولی من با دید دیگری به این موضوع نگاه می‌کنم و فکر می‌کنم می‌توانم برای افراد شرایط اشتغال ایجاد کنم. این برای من ارزشمندتر از هرچیزی است که ببینم بسیاری از افرادی که نزد من آمده اند اکنون در حال در آمدزایی برای خود و خانواده شان هستند.

این هنرمند ادامه داد: در بسیاری مواقع، به دلیل اینکه برای اولین بار این کار را آموزش می دهم مورد تهدید و تهمت همکاران خود قرار می‌گیرم، اما من همچنان در حال آموزش به علاقه مندان به این هنر هستم.

وی در خصوص قیمت گذاری کارهایش می‌گوید: متاسفانه بعضی از گالری‌ها کارهایم را با قیمتی بسیار پایین‌تر از ارزش واقعی خریداری کرده و به افرادی که دنبال کار کلکسیونی و نفیس هستند با قیمت های نجومی می‌فروشند.

حسین یساول در پایان گفت: امیدوارم هرچه زودتر هنر و هنرمند ارزش واقعی خود را در جامعه پیدا کنند و مردم سرزمین ام قدر هنر را بیشتر بدانند.

منبع:ایلنا

انتهای پیام