قدس آنلاین:  در آخرین مورد ۶ دی ماه ۹۷ ،ملک سلمان بن عبدالعزیز در فرمانی، تعدادی از وزیران کابینه پادشــاهی از جمله عادل الجبیر، وزیر امور خارجه را برکنار و تغییراتی در برخی نهادهای حاکمیتی ایجاد کرده بود؛ اقدامی که برخی از کارشناسان از آن به عنوان زلزله سیاسی یاد کرده بودند.

 عزل و نصب های جدید صورت گرفته از سوی شاه سعودی را اما باید در چارچوب رقابت های قبیله ای و اختلافات موجود میان دو جریان قدرتمند «السدیری ها» و «الشمری ها» در عربستان مورد بررسی قرار داد.

حاکمیت سعودی در دست این دو قبیله پرنفوذ اســت که بیش از هشت دهه بر سر تصاحب اهرم های قدرت در حال رقابت هستند.

ملک عبداالله، پادشاه سابق عربستان به قبیله الشمری وابسته بود و در طول دوران حاکمیت خود تلاش کرد تا اعضای قبیله خود را در پست های کلیدی قرار دهد. اما با مرگ او در سال ۲۰۱۵ روند حذف اعضای قبیله مادری او از هرم قدرت در عربستان کلید خورد.

 حال برکناری مقامات کلیدی وابسته به قبیله الشمری نشان می دهد که تقابل این دو جریان حاکم بر سعودی رنگ جدی تری به خود گرفته است. واقعیت آن است که پس از رسوایی فاجعه قتل جمال خاشقچی، جنگ ناکام یمن و به طور کلی سیاست های تخریبی محمد بن سلمان، ولیعهد سعودی مخالفت طیف مقابل با اقدامات او افزایش یافته است.

 ملک سلمان تاکنون در یکی دو موج اخراج مسئولان و مقامات سعی داشته مخالفان را از حاکمیت کنار گذاشته و زمینه را برای به قدرت رسیدن پسرش هموار کند اما جریان الشمری درصدد هســتند با تقویت جریان های اجتماعی وابسته به قبیله خود در مقابل اقدامات محمد بن سلمان ایستاده و مقاومت کنند.

مسلماً شاه سعودی تنها به کنار گذاشتن این مقامات اکتفا نکرده و در مراحل بعد با پرونده سازی تلاش خواهد کرد تا آن ها را برای همیشه از محور قدرت کنار بگذارد. اما همه این تغییرات صورت گرفته در کنار تــداوم درگیری های قبیله ای از یک نکته مهم حکایت دارد و آن ناپایداری و شکاف عمیق در هرم حاکمیتی آل سعود است.

 پاکسازی های سلسله وار اخیر هم برای کلیت حاکمیت سعودی بی هزینه نبوده و مسلماً عواقب سنگینی برای آن ها به دنبال خواهد داشت.

انتهای پیام/