بی‌تردید همه ما در طول زندگی بارها با موارد و اتفاقاتی روبه‌رو شده‌ایم که اگر به چشم خود نمی‌دیدیم و فرد دیگری نقل می‌کرد باورمان نمی‌شد؛ چراکه باور کردن اینکه رفتاری آشکارا برخلاف تمام قواعد حاکم بر آن حوزه صورت بگیرد سخت و بسیار ناممکن به نظر می‌رسد.با همین مقدمه کوتاه در ادامه به مصداق عینی اشاره می‌کنیم که باور آن به دلایل مختلف ناممکن به نظر می‌رسد موضوعی که باز هم مربوط به حاشیه‌های آغاز سال تحصیلی و لباس فرم دانش‌آموزان است.آنچه مسلم است گردش مالی قابل توجه لباس فرم مدارس در سال‌های اخیر حواشی متفاوتی داشته ولی گویا برخلاف تمام انشاهایی که نوشته شده در این حوزه ثروت بهتر از هر چیز دیگری است و عده‌ای خاص با پول‌هایی که به جیب می‌زنند چشمشان را بر هر تخلفی بسته‌اند و اعتراضات گسترده والدین دانش‌آموزان در نقاط مختلف راه به جایی نبرده و هر ساله شاهد تکرار همان قصه‌های همیشگی هستیم.خلاصه اینکه لباس‌های بی‌کیفیت و گران تعریف ساده لباس فرم مدارس شده و نباید امیدی به اصلاح این رویه داشت ولی اتفاق اخیری که رخ داده به نظر می‌رسد اوج آسودگی خیال متخلفان در این حوزه را نشان می‌دهد؛ اینکه آن‌ها به چه دلیل این همه اطمینان خاطر دارند که برخوردی با آن‌ها صورت نمی‌گیرد پرسشی است که شاید بعدها پاسخ آن را بیابیم.بر اساس اصول اولیه و منطقی تصور بر این است که لباس فرم باید تولید داخلی باشد و حتی بر اساس برخی از اظهارنظرهای مدافعان این طرح در سال‌های گذشته و حال باید به نوعی با پوشش ایرانی- اسلامی تناسب داشته باشد.

یک حاشیه عجیب دیگر

برای یک پیراهن و شلوار فرزند خود ۱۹۰هزار تومان پرداخت کرده‌ایم و اگر می‌خواستیم کت هم داشته باشد باید ۲۱۰هزار تومان دیگر می‌دادیم (جمعاً ۴۰۰ هزار تومان) اینکه این روزها همه چیز گران شده و باید پول بیشتری برای خرید لباس‌های معمولی بپردازیم یک واقعیت است ولی این به معنای گرانی غیرمعمول البسه بی‌کیفیت نیست.با این اوصاف تصور می‌کردیم با ۱۹۰ هزار تومان یک شلوار و پیراهن نسبتاً مرغوب باید به عنوان لباس فرم تحویل بدهند ولی وقتی با آنچه تحویل داده بودند مواجه شدم بیشتر از اینکه ناراحت چپاول آشکار دست‌اندرکاران این موضوع باشم این سؤال در ذهنم ایجاد شد که چرا آن‌ها تا به این اندازه از نبود نظارت خیالشان راحت است که به اصطلاح هر کار دوست دارند می‌کنند.ذکر این نکته لازم است که بی‌شک بر اساس ضوابط باید برای برنده شدن در مناقصه، دوخت لباس فرم نمونه کار به متولیان ارائه شود و بر اساس آنچه ارائه شده لباس دانش‌آموزان دوخته و تحویل شود.حال اگر قبول کنیم که تمام این شرایط رعایت شده و باید طرف قرارداد به تعهد خود عمل کند ولی لباس تحویلی در موضوع مورد نظر ما با هیچ منطقی تطبیق ندارد و مشخص است مجریان آن تنها به فکر پر کردن جیب خود بوده‌اند و به هیچ چیز دیگر توجه نداشتند.ماجرا از این قرار است که اولاً شلوار تحویلی هیچ نشانه‌ای ندارد تا بتوان فهمید تولید داخل است یا مانند بسیاری از موارد تولید شده چین است که در هر صورت به نظر می‌رسد نسبت به مبلغ گرفته شده از کیفیت بسیار پایینی برخوردار است و ملاک اصلی از انتخاب آن سود بیشتر بوده نه چیز دیگری.اما بخش فاجعه‌بار ماجرا پیراهن تحویلی است؛ برچسب دوخته شده داخل لباس نشان می‌دهد که بی‌شک تولید داخل نیست و تأسف‌بار اینکه روی سینه آن نقش تاج حک شده که وجود آن نشان می‌دهد هدف اصلی عوامل این موضوع از همان ابتدا تأمین سود بیشتر به هر قیمت بوده‌ است و خود را معطل چانه‌زنی با تولیدکنندگان داخلی نکرده‌اند و بیشتر در نقش دلال ظاهر شده‌اند و با خرید تعداد زیادی لباس مورد نیاز که باز هم به نفع تولیدکننده غیرایرانی بوده سود قابل توجهی به جیب زده‌اند و برایشان هیچ اهمیتی ندارد که فرزندان ما با نشانی از تاج که به تاج پادشاهان اروپایی شبیه است راهی مدرسه شوند.

کلام آخر

آنچه گفته شد شاید اندکی باورش سخت باشد ولی هر چه هست این اتفاق در یکی از مناطق مشهد رخ داده و این بار تصمیم گرفتیم به جای آنکه خودمان تا آخر ماجرا را پیگیری کنیم تنها موضوع را مطرح کرده و منتظر واکنش متولیان متعدد این حوزه باشیم؛ چراکه این اتفاق می‌تواند از ابعاد مختلف مورد بررسی قرار بگیرد ولی ساده‌ترین آن برخورد با تخلف صورت گرفته به لحاظ شکلی و بدون تفسیرهای پیچیده است.

منبع: روزنامه قدس