قدس آنلاین: در تولید کالایی چون خودرو برچسب ملی بودن یا استقلال از سایر کشورها تکرار سخنی بی‌معنی است، چرا که بزرگ‌ترین خودروسازان جهان از آمریکا تا ژاپن و... به معنای کلمه در خرید لوازم جانبی و قطعات خودرو از کشورهای دیگر بی‌نیاز نیستند، از این رو استقلال در صنعت خودروسازی سخنی گزاف است. آنچه شرکت‌ها یا کشورهای تولیدکننده برترین خودروهای جهان دنبال می‌کنند خرید قطعات خودرو با کیفیت بهتر و رقابتی شدن قیمت در جذب هر چه بیشتر مشتری است؛ در حالی که در ایران رقابتی در صنعت خودرو وجود ندارد بین شرکت‌های خودروساز برتر جهان رقابت بسیار بالاست.

مؤلفه‌های مهمی در پیشرفت صنعت خودرو جهان تأثیرگذار است که از آن می‌توان به دوری از پسرخاله بازی و سفارش‌های غیر اصولی و پارتی‌بازی و باند بازی اشاره کرد. در ایران ساخت قطعات بدون توجه به الزام کیفیت بالا به نورچشمی‌ها داده می‌شود که قطعه‌ای بی‌کیفیت ولی با قیمت بالا تولید کنند؛ اما این مسئله در سیستم جهانی خودروسازی هیچ گاه دیده نشده؛ از این رو است که تفاوت بزرگی در کیفیت و قیمت بین خودرو ایرانی با خودرو خارجی وجود دارد.

خصوصی‌سازی صنعت خودرو که هر از گاهی توسط دولت مطرح می‌شود را نمی‌توان بی‌نسبت با اتفاقات و تحولات درون این مجموعه دانست. بی‌شک مدیران دولتی ما هیچ‌گاه دست از چنین خوان نعمتی برنمی‌دارند؛ به همین دلیل هیچ گونه اقدام اصولی در راستای خصوصی‌سازی واقعی صنعت خودرو انجام نمی‌شود. نمی‌توانیم به خودمان وعده دهیم که صنعت خودروسازی ایران خصوصی می‌شود. اصلی‌ترین عامل اشاره به خصوصی‌سازی صنعت خودرو در حال حاضر گرفتاری دولت در وضعیت اضطرار کنونی و کشف فسادها و دستگیری‌هاست، بنابراین وعده‌های خصوصی‌سازی صنعت خودرو راه فراری برای آرام کردن جو ایجاد شده است.

آنچه به عنوان سازوکار تولید در دنیا دنبال می‌شود بسیار متفاوت از الگوهایی است که در چهار دهه گذشته در صنعت خودروسازی کشور دنبال شده است که ما را در کیفیت از دنیا عقب نگاه داشته و قیمت‌های ما با کیفیت ارائه شده هیچ سنخیتی ندارد. الگوهای من‌درآوردی در صنعت خودروسازی ایران با الگوهای تولیدکنندگان بزرگ خودرو دنیا تفاوت دارد، بنابراین تداوم الگوی تجربه شده در آینده، همچنان به ضرر مردم و مشتریان تمام می‌شود و ناکارآمدی صنعت خودروسازی کشور را روز به روز بیشتر می‌کند؛ در این شرایط مردم تنها تاوان دهنده‌های این صنعت بی کیفیت خواهند بود.

بی‌شک در شرایط کنونی و عدم اطمینان به وضعیت اقتصادی کشور و در دست نبودن چشم‌انداز مطمئن اقتصادی، خصوصی‌سازی و اشتیاق سرمایه‌گذاران برای سرمایه‌گذاری در صنعت خودرو به صورت خصوصی‌سازی واقعی دور از انتظار است. بعید است سرمایه‌گذار یا سازمانی در چشم‌انداز نامطلوب اقتصادی پیش رو عنایتی به سرمایه‌گذاری در بخش خودرو داشته باشد، آنچه از خصوصی‌سازی صنعت خودرو گفته می‌شود اجرای نسخه‌های خصولتی‌سازی است که در سایر نهادها به عنوان خصوصی‌سازی انجام گرفته است.

انتهای پیام/