آیت الله حسن عالمی در گفت و گو با خبرنگار قدس آنلاین، عنوان کرد: معمولاً وقتی صحبت از امام رضا علیه السلام می شود دوران امامت و ولایت ایشان مورد بحث و نظر قرار می گیرد، اما با توجه به اتفاقات قبل از امامت ایشان شایسته است که دوران پیش از امامت  ثامن الحجج علیه السلام نیز مورد بررسی قرار گیرد تا بتوان بهتر در مورد زندگانی و اقدامات ایشان صحبت کرد.

وی افزود: براساس روایات مختلف تاریخی حضرت امام موسی کاظم(ع) ۴ تا  ۷ سال آخر زندگی خود را در زندان‌ هارون الرشید ستمکار گذراندند. در طی این دوران و به دلیل اینکه مردم و شیعیان به امام موسی کاظم(ع) دسترسی نداشتند، عمده وظایف ایشان را حضرت رضا علیه السلام انجام می دادند.

وی بیان داشت: نکته دیگری که باید مورد توجه قرار گیرد این است که امام موسی کاظم علیه السلام عائله و فرزندان زیادی داشتند. اداره و سرپرستی این خانواده بزرگ در دوران حبس، به عهده امام رضا علیه السلام بود.

وی یادآور شد: مطلب دیگری که باید گفت این است که در طول تاریخ، خاندان اهل بیت عصمت و طهارت به صورت مداوم در معرض تهدید و ترور توسط دشمنان بودند. این طور نبود که  فقط امام  معصوم مورد تهدید باشد و فرزندانش هیچ تهدیدی را احساس نکنند. براساس روایت تاریخی امام رضا علیه السلام در دوران زندانی بودن پدر گرامیشان شب ها برای محافظت بیشتر از خانواده  بستر خود را  پشت در ورودی پهن می‌کردند.

وی خاطرنشان کرد: دوران امامت حضرت ثامن الحجج علیه السلام مصادف با اوج قدرت سلسله عباسیان شده بود. هارون الرشید توانسته بود محدوده جغرافیایی حکومت عباسیان را بسیار گسترده کند. پس از آنکه هارون به درک واصل شد، حکومت بر ممالک گسترده اسلامی ابتدا به امین و بلافاصله به مأمون عباسی رسید. امام رضا علیه السلام باید با چنین طاغوت پرقدرتی مقابله و مبارزه می کرد.

وی ادامه داد: مامون عباسی با توجه به اینکه خود در خراسان آن زمان حضور داشت احساس کرد که دوری امام رضا علیه السلام از او امکان دارد مخاطراتی برای حکومتش به وجود آورد. به همین دلیل ابتدا امام را به مرو دعوت کرده و بعد از این که متوجه شد امام دعوت او را نخواهد پذیرفت ایشان را به اجبار به پیش خود آورد.

عضو مجلس خبرگان رهبری تاکید کرد: مامون حتی به ماموران خود امر کرد که در سفر امام رضا علیه السلام از مدینه به خراسان تا حد امکان از شهرهایی عبور کنند که شیعیان کمتری در آن وجود داشته باشد تا مشکل و آشوبی برای حکومت او به وجود نیاید.

وی ابراز داشت: در زمان حضور امام هشتم علیه السلام در خراسان، مامون  بسیار تلاش کرد تا بتواند به هر شکل ممکن از اقدامات و مبارزات امام رضا علیه السلام بر ضد حکومت فاسد عباسی  و غصب مقام خلافت بر مسلمین جلوگیری کند. اما هرچه بیشتر می گذشت خلیفه ستمگر عباسی متوجه می شد که دسیسه‌های او هیچ تاثیری در برابر درایت امام ندارد.

آیت الله حسن عالمی به ذکر نمونه ای تاریخی پرداخته و عنوان کرد: به طور مثال روزی عده ای از مسلمانان در مسجد جامع مرو سخن از از امامت به میان آورده بودند و یکی از یاران امام، این موضوع را به امام رضا علیه‌السلام منتقل کرد.

وی اضافه کرد: پس از آن حضرت رضا علیه السلام حدیث مهمی را بیان نمودند که بسیار روشنگر و سازنده بود و مقام و منزلت حجت خدا را بیان می‌کرد و حکومت غاصبان و خلفای عباسی را زیر سوال می برد. امام رضا علیه السلام در این باره فرمودند مقام و منزلت امام آنقدر بالاست که بشر نمی‌تواند در مورد آن صحبت و تصمیم گیری کرده و امام را تعیین کند. تنها کسی می تواند امام را تعیین کند که خالق بشر باشد و او خدای یکتا است.

وی عنوان کرد: اینگونه موضع گیری ها و صحبت های امام هر لحظه حکومت فاسد مامون را سست تر از قبل می کرد. حتی این خلیفه ظالم سعی کرد با ترتیب دادن مجالس علمی و مقابله و مباحثه علمای ادیان و تفکرهای مختلف نظرات امام را زیر سوال برده تا شاید بتواند از سایه سنگین روشنگری های امام رضا علیه السلام خارج شود. اما هر چه بیشتر این مناظرات شکل می گرفت حق و حقیقت توسط امام نمایان تر می شد.

وی اظهار کرد: به همین دلیل مامون عباسی که در مقابل امام رضا علیه السلام عاجز شده بود و حضور ایشان را به ضرر حکومت خود می دید، حضرت علی ابن موسی الرضا(ع) را به شهادت رساند. در واقع شهادت امام رضا(ع) توسط مامون بیانگر عجز جهل در برابر منطق است.

آیت الله عالمی ابراز داشت: وظیفه محبین و دوستداران امام رضا علیه السلام این است که با تاسی به سیره این امام همام، به علوم دینی و اسلامی احاطه پیدا کنند و در مجالس بحث و گفت و گو بتوانند پرده ظلم که توسط دشمنان و بدخواهان بر چهره حق کشیده شده را برداشته و حقیقت را برای همه نمایان کنند.

انتهای پیام/