خالدی/

اندیشکده شورای روابط خارجی آمریکا در یادداشتی به قلم آملیا چاتهام تحت عنوان «پشت پرده اعتراضات مردمی در شیلی چیست؟» به بررسی روند اعتراضات مردمی در این کشور آمریکایی لاتین پرداخته و نوشت: ناآرامی‌های سیاسی چند هفته‌ای می‌شود که شیلی را فرا گرفته است؛ زیرا نابرابری و گسست اقتصادی در یکی از مرفه و پایدارترین کشورهای آمریکای لاتین هر روز بیشتر از گذشته نمایان می‌شود.

در ادامه این گزارش آمده است: اعتراضات خیابانی در شیلی تاکنون دست‌کم 20 کشته و بیش از هزار نفر زخمی بر جای گذاشته است. این آشفتگی از 18 اکتبر (26 مهر) و با اعتراضات دانشجویان به افزایش کرایه مترو کلید خورد. اعتراضات به‌زودی تشدید شده و معترضان اتوبوس‌ها و ایستگاه های مترو را آتش زده و با نیروهای امنیتی درگیر شدند.

رئیس جمهور محافظه کار شیلی، «سباستین پینیه را» در ابتدا ضمن اعلام «وضعیت جنگی» سیاست مشت آهنین را در مقابل معترضان در پیش گرفت، اما همزمان با افزایش راهپیمایی وی موضع خود را نرم تر کرده و با انصراف از تصمیم‌اش برای افزایش نرخ کرایه حمل و نقل عمومی از اصلاحات خود رونمایی کرد که از جمله آن افزایش حداقل دستمزد و مالیات بالاتر برای ثروتمندان بود. وی همچنین کابینه خود را دوباره تغییر داد و گفت: «شیلی تغییر کرد و دولت نیز باید تغییر کند».

این اعتراضات در حالی شعله ور شد که شیلی از زمان پایان حکومت دیکتاتوری آگوستو پینوشه در سال 1990 به عنوان الگویی برای توسعه در منطقه با رشد اقتصادی بالا، کاهش فقر و نظام سیاسی پایدار شناخته می‌شد. اما این کشور در عین حال یکی از نابرابرترین کشورها در جهان است. سازمان ملل تخمین می‌زند که یک درصد از ثروتمندترین این کشور یک سوم ثروت ملی را در اختیار دارند. این موضوع سبب شده که طبقه متوسط و کارگر از وضعیت موجود شکایات زیادی داشته باشند.

از سوی دیگر شیلی اقتصادی مبتنی بر تجارت است که بسیار وابسته به قیمت جهانی کالاها  به ویژه مس است. با کاهش قیمت مس در سال های اخیر، رشد شیلی کند شده است - پویایی که با جنگ تجاری ایالات متحده و چین تشدید می‌شود. البته برخی نظیر ایالات متحده، روسیه را به دامن زدن به آشوب‌ها در شیلی متهم می‌کند؛ موضوعی که از سوی مسکو رد شده و با توجه به واقعیت‌ها امری بعید به نظر می‌رسد. دولت پینیه که از متحدان واشنگتن بوده با دولت ونزوئلا و کوبا که از متحدان روسیه هستند تقابل منافع دارد. ناظران می‌گویند اگر پینیه از این موج اعتراضات جان سالم به در ببرد، او همچنان با موقعیت خطرناکی روبه‌رو خواهد بود؛ چراکه محبوبیت او اکنون به 14 درصد کاهش یافته است.