اصغر بالسینی اقتصاد دان و استاد دانشگاه در گفت و گو با قدس آنلاین در خصوص شیوه های اجرای طرح افزایش قیمت بنزین توسط دولت گفت:  بعد از اجرای طرح افزایش قیمت بنزین مباحث متعددی بین مردم و کارشناسان مطرح شده است؛ یکی از بحث برانگیزترین این موضوعات نحوه اجرای طرح کلیدی واساسی افزایش نرخ بنزین در اقتصاد ایران است که متاسفانه  بی تدبیری طرحی با این عظمت را با تبعات گسترده ای رو به رو کرد.

بالسینی افزود: در حالی که انتظار می رفت دولت در وهله اول مقدمات چنین طرحی را به نحو احسن رعایت کند، شاهد بودیم که ابتدایی ترین مراحل اجرای آن اعم از اطلاع رسانی؛ آگاهی بخشی؛ اقناع افکار عمومی و مدیریت به صورت ضعیفی به مرحله اجرا و عمل گذاشته شد که نتیجه ای غیر از زیان های هنگفت اقتصادی و تبعات اجتماعی به دنبال نداشت.

وی بیان داشت: ژنرالهای مدعی دولت که همواره مدعی مدیریت کلان حوزه اقتصادی هستند؛ نشان دادند در اجرای طرح افزایش نرخ بنزین با به کار بردن شیوه مدیریتی فاقد هر نوع منطق اقتصادی؛ قادر به اخذ تصمیمات هدفمند و راهبردی در اقتصاد کلان نیستند. طرح هدفمندی یارانه ها که در گذشته به صورت بسیار گسترده تر از افزایش نرخ بنزین کنونی اجرا شد با توجه به اقناع افکار عمومی و استفاده از ظرفیت کارشناسان و نخبگان امر علی رغم افزایش چهار برابری قیمت بنزین سهمیه ای و بیست برابری نرخ گازوئیل و سایر حامل های انرژی با همراهی مردم رو به رو شد؛ در حالی که آبان 98 افزایش 3 برابری قیمت بنزین شاهد مشکلاتی اساسی در اقتصاد و بدنه اجتماعی کشور بودیم.

استاد اقتصاد در ادامه خاطر نشان کرد: اساسا این سوال به ذهن متبادر می شود که برنامه دولت برای درآمد حاصل از این طرح چیست؟ آیا طرح افزایش نرخ بنزین درآمد سرشاری نصیب دولت می کند و دولت قادر به جبران کسری بودجه خواهد بود؟ نحوه مدیریت این طرح بیانگر آن است که دولت تنها می تواند پوشش دهنده قول ها و وعده های داده شده به مردم باشد!

اصغر بالسینی دراین باره اینگونه توضیح داد: براساس اعلام رسمی وزارت نفت پیش بینی می شود سال 99 حدود 94 میلیون لیتربنزین در روز مصرف شود؛ از این میزان حدود 67 درصد یعنی 64 میلیون لیتر در قالب بنزین سهیمه ای دریافت می شود که با نرخ 1500 تومان یعنی افزایش 500 تومانی دولت 11500 میلیارد تومان درآمد برای خود  پیش بینی کرده است؛ میزان مصرف بنزین آزاد هم 33 درصد اعلام شده است که میزان درآمد ناشی از مصرف بنزین آزاد 20 هزار میلیارد تومان خواهد بود؛  یعنی دولت چیزی در حدود  31500میلیارد تومان از اجرای چنین طرحی در سال درآمد خواهد داشت.

وی تصریح نمود: کمک معیشتی شصت میلیون نفری دولت به مردم نیز جدای از این موضوع مبحثی بحث برانگیز است که سیاست های دولت تا چه حد مردم را نیازمند و دو سوم مردم را نیازمند حمایت معیشتی دولت کرده است؛ حال این مساله چالش دیگری است که پرداختی های دولت تا چه زمانی و برای چه گروه های درآمدی واریز می شود؟ برآوردهای صورت گرفته بیانگر آن است که امکان تحقق  32 هزار میلیارد پیش بینی دولت از محل درآمد افزایش نرخ بنزین به صورت قطعی وجود ندارد چرا که براساس برخی پیش بینی ها کاهش 10 میلیون لیتر مصرف بنزین در روز منجر به باقی ماندن سالانه  14 هزار میلیارد تومان مابه التفاوتی می شود که دولت از آن بهره مند خواهد شد. بدیهی است شفاف سازی درآمدهای جانبی طرح؛ درآمدهای واقعی و اینکه چه گروه هایی شامل دریافت کمک هزینه معیشتی خواهند شد بسیار مهم است.

اصغر بالسینی توضیح داد: قبل از اجرای طرح افزایش نرخ بنزین دولت مایل به کمک به شصت میلیون نفر نبود؛ تبعات اعلام یک باره این طرح و مشکلات اجتماعی پیش آمده دولت را در بن بستی قرار داد تا با تغییر سناریوی پرداختی آبی بر آتش نگرانی مردم بریزد؛ به نظر می رسد دولت در بهترین حالت ممکن هم به دیل سوء مدیریت قادر به پوشش کسری های خود نخواهد بود. تجربه نشان داده در سالهای پایانی دولتها نمی توان از دولتی که بدون برنامه و تدبیر فعالیت می کند خواهان عزم و اراده جدی برای نجات دادن اقتصاد کشور بود.به نظر می رسد عدم مدیریت و نحوه توزیع درآمد حاصل از افزایش قیمت سوخت تا مدتها گریبانگیر اقتصاد ایران خواهد بود.

انتهای پیام/