از سال ۱۹۸۸ اول دسامبر (برابر ۱۰ آذر) روز جهانی ایدز نامگذاری شده است و هر ساله برای این روز، شعار خاصی نیز در نظر گرفته می‌شود. هدف عمده از این کار این است که به عموم مردم یادآوری شود که HIV از بین نرفته‌است و هنوز کارهای زیادی است که باید انجام شود. اما در این میان چند سالی است که در کنار آشنا شدن با ویروس HIV  خبرهایی ازویروس HTLV-۱ ویروس ملقب به ایدز خراسانی هم به گوش میرسد. ویروسی که به علت تشابه اسمی با HIV به گفته برخی متخصصان یک شمشیر دو لبه است. هم اکنون خراسان رضوی بومی ویروس HTLV-۱ در کشور شناخته شده و شهرستان های نیشابور، مشهد و سبزوار به ترتیب بیشترین شیوع این بیماری را دارند.بیماری زایی ویروس بومی خراسان رضوی کمتر از سه درصد می باشد اما انگ این بیماری به دلیل تشابه اسمی با ایدز همچنان افکار عمومی را تحت تاثیر قرار داده است.نیشابور بیشترین شیوع ویروس HTLV-۱ را در استان خراسان رضوی دارد ، طبق بررسی های انجام شده بین سه تا پنج درصد جمعیت شهرستان نیشابور، ۲.۱ درصد جمعیت مشهد و ۱.۶ درصد جمعیت شهرستان سبزوار مبتلا به این ویروس هستند.

به انگیزه روز جهانی ایدز با دکتر علی حسنی معاون فنی و فرآورده های خونی سازمان انتقال خون خراسان رضوی از ایدز خراسانی گفته و شنیده ایم. بخوانید:

قدس آنلاین: چه فرقی بین ویروس HTLV و ویروس HIV یا همان ایدز وجود دارد؟

حسنی:این دو ویروس کاملا مجزا از هم هستند که سیر بوجود آمدنشان کاملا متفاوت است. درست است که می گوییم این دو ویروس از نظر ساختمانی و ساختار در یک خانواده هستند ولی این به آن معنا نیست که ماهیت آنها هم مانند هم است.

ولی اینکه می گویند ویروس HTLV شبیه ویروس ایدز است به این شکل نیست. این دو ویروس از نظر برخورد، ماهیت، بیماری و...کاملا با یکدیگر متفاوت است.

قدس آنلاین: این که می گویند HTLV ایدز خراسانی است چقدر درست است؟

حسنی: این هم یکی از آن اصطاحات غلطی است که متاسفانه مصطلح شده است که اصلا جنبه علمی ندارد و حتی از سوی برخی از همکاران خودمان هم به کار برده میشود و برخی هم از سر ناآگاهی از آن استفاده می کنند که به صورت عمومی هم شایع شده است که اصلا صحت ندارد. حساب ویروس HTLV را باید از ایدز جدا کرد.

قدس آنلاین: ویروس HTLV چه نشانه هایی دارد و به چه شکل منتقل می شود و چگونه در فرد بروز می کند؟

حسنی: صحبت های زیادی در خصوص علل منشا و بروز این ویروس در منطقه وجود دارد که هیچ کدام صحت ندارد و اصلا هم ثابت نشده است ولی در برخی از کشورها مانند ژاپن که گزارش شده است و علل شیوع این بیماری بررسی شده است بله اثبات شده است.

البته این را هم بگویم مثلا زمانی که می گوییم در فلان منطقه نیست به علت نبودش است نه به دلیل این است که بررسی نشده است البته در برخی از مناطق ایران هم که بررسی شده شیوعش مشخص شده است.

ولی در خصوص نحوه انتقال این ویروس باید بگویم که مانند تمام بیماری های دیگر از راه های پر خطر و غیر بهداشتی منتقل شود که مهمترین آنها مربوط به تماس های خونی است. البته بد نیست این را هم بدانید که زمانی که می گوییم تماس های خونی صحبت می کنیم اصلا این ربطی به سازمان انتقال خون ندارد که برخی نادانسته به آن دامن می زنند. مثلا می گویند یکی از راه های انتقال ویروس هپاتیت، HIV و...انتقال خون است. در حالیکه به این شکل نیست. وقتی می گوییم انتقال خون به آن معنا است که هر روشی که به طور مستقیم یا غیر مستقیم بدنتان، پوستف مخاط و...با خون یک فرد آلوده در تماس قرار بگیرد میگویند تماس سرایت از طریق خون.

البته تزریق و فروارده های خونی هم جزو یکی از مصادیق این تعریف قرار می گیرد که از طریق انتقال خون بسیار نادر است بخصوص در کشور ما که تمام بررسی هایی که از طریق HTLV شایع است انجام می شود.

راه دیگر از طریق انتقال مادر به فرزند است مادری که آلوده باشد در حین زایمان و حاملگی می تواند منتقل کننده باشد حتی در زمان شیر دهی. که اگر متوجه شویم که مادری الوده است به تصمیم و تشخیص پزشکان معالج یا شیر دهی را قطع می کنیم یا نهایتا اجازه ۶ ماه شیر دهی به مادر داده می شود.

مورد دیگر تماس از طریق تماس های جنسی است که تماس های جنسی حفاظت نشده هم می تواند باعث انتقال مانند خیلی از بیماری های دیگر بشود. لذا راه سرایت این میکروب هم به مانند خیلی میکروب های دیگر است و این به معنی نیست چون راه انتقالش مانند آن ویروس ها مانند آنها هم عمل می کند خیر به این شکل نیست.

در مورد علائم هم باید بگویم که ۹۵ درصد از کسانی که به هر دلیل به این ویروس آلوده می شوند علامت ندارد. ناقل هستند یعنی میکروب در بدنشان هست ولی بیمار نشده اند. حدود ۵ در صد ممکن است به مرور زمان که زمانش هم طولانی است دچار این بیماری شود که مهمترین آنها بیماری های عصبی عضلانی است و یکسری هم بیماریهای خونی است. که البته غیر اختصاصی و بسیار نادر است.

قدس آنلاین: افرادی که تشخیص داده می شود که به ویروس HTVL مبتلا هستند باید قرنطینه بشوند؟

حسنی: نه اصلا! آنها هم مانند افراد عادی می توانند زندگی کنند. ولی توصیه می شود که همه از وسایل شخصی جداگانه استفاده کنند که این همه یک اصل عمومی است. اینها ارتباطات معمول افراد را مختل نمی کند. چون موارد انتقال بیماری را که به صورت معمول و در زندگی روزمره وجود ندارد.

بوسیدن، دست دادن، عطسه کردن و حتی استفاده از قاشق چنگال مشترک که معمولا نیست نمی تواند منتقل کننده بیماری باشد. مگر اینکه وسایلی که فرد استفاده می کند به ترشح خونی اش آغشته شود. به هر شکل بهتر است افراد از وسایل برنده و تیز مشترک مانند ناخن گیر و ...استفاده نکنند.

قدس آنلاین: آیا در زمان اهدا خون امکان بررسی بر روی خون افراد وجود دارد؟

حسنی: تمام کسانی که به سازمان انتقال خون مراجعه می کنند در بررسی هایی که انجام می دهیم اگر رفتار پر خطر داشته باشند که از انتقال خونشان جلوگیری می شود ولی اگر به هر دلیلی اهدا خون داشته باشند و مواردی را که در مسائل پزشکی لازمه بررسی شود بررسی بکنیم و به موردی بر نخوریم در صورتی که آزمایش هایشان نشان داد که ناقل این بیماری هستند مورد مشاوره قرار می گیرند توضیحات لازم جهت خودشان و رفتارشان با خانواده به آنها داده می شود.

انتهای خبر/