محمد حسین جعفریان/

این روزها در کابل و در کل افغانستان علاوه بر انفجارهای متعدد طالبان و داعش و نیروهای کوهستانی آن‌ها، سرما نیز پی در پی از مردم تلفات می‌گیرد. هر روز ده‌ها نفر کشته می‌شوند که برخی کودکانی با سنین بسیار اندک‌ هستند و کودکانی که مرگشان در هر نقطه دنیا می‌تواند سیلی از خبر و تأسف و تألم را در پی داشته باشد. اما رسانه‌های دنیا در کابل خاموشند. یگانه خبری که شاید کمی برای خبرنگاران به ویژه خارجی مستقر در افغانستان اهمیت دنبال کردن داشته باشد، نتایج بررسی‌های کمیسیون رسیدگی به شکایات انتخابات افغانستان است؛ انتخاباتی که بیش از سه ماه پیش انجام شده و با آنکه مجموع آرا کمتر از ۲ میلیون بوده است، ولی هنوز بخش‌های مربوط نتوانسته‌اند نتایج قطعی را اعلام کنند.

در حدود دو دهه اخیر از تاریخ معاصر افغانستان، هر انتخاباتی که برگزار شده، با تنش‌های مشابهی همراه بوده و نتایج آن پس از کشمکش‌های فراوان اعلام شده و آن‌هم نتایجی که اغلب حتی پس از اعلام، مورد پذیرش بسیاری از طرف‌های شرکت کننده قرار نگرفته است.

چگونگی اعلام نتایج نشان می‌داد که ایرادهایی در نحوه شمارش و اعلام آن‌ها وجود دارد؛ برای مثال در انتخابات پیشین که مربوط به گزینش نمایندگان پارلمان بود، در برخی استان‌ها چهره‌های پیروزی داشتیم که با حدود ۲۰۰ رأی وارد مجلس شدند و حتی گاه کمتر از آن و اما شمارش همین تعداد رأی مدت‌های مدیدی طول کشید. این رویه نشان می‌دهد که مشکل تنها در شمارش نیست وگرنه در انتخابات فعلی نیز میزان مشارکت کنندگان یک میلیون و ۸۰۰ هزار نفر و به عبارتی حدود ۱۹ درصد از کل واجدین شرایط بوده‌اند. شمارش و تفکیک این تعداد رأی نباید نزدیک به چهار ماه به طول انجامیده و باز هم در همین روند نیز قریب به اتفاق نامزدان اعتراض داشته باشند. این همه نشان می‌دهد که مشکل جای دیگری بیرون از صندوق‌های رأی است.

آنچه اکنون مهم است رأی نهایی کمیسیون رسیدگی به شکایات انتخابات است. نظر به نزدیک بودن آرا و پیروزی بسیار شکننده آقای غنی، حتی جابه‌جایی چند هزار رأی می‌تواند کل نتایج را تغییر داده و انتخابات را به دور دوم ببرد. این در حالی است که رقیب آقای غنی، یعنی دکتر عبدالله و چند فرد دیگر معتقدند حداقل ۳۰۰ هزار رأی تقلبی به‌سود یک نامزد خاص به صندوق ریخته شده و این جزو انبوه تخلفات دیگر انتخاباتی است که آن‌ها شکایتشان را بابت آن‌ها تسلیم مرکز مربوط کرده‌اند. تمام پروسه انتخابات در این کشور نشان می‌دهد که با این تعداد رأی و این شیوه پیروزی، هر دولتی که بر سرکار آید از پشتیبانی مردمی محکمی برخوردار نخواهد بود. در بهترین حالت دولت پیروز از ۱۰ درصد رأی دهندگان نمایندگی می‌کند و این برای کشوری که تحت آشوب قرار گرفته و در آستانه تحولات غیرمنتظره است، اصلاً خبر خوبی نیست. بی‌شک این انتخابات پیامدهای بی‌سابقه و غیرقابل پیش‌بینی را با خود خواهد داشت.