بیژن عبدی، اقتصاددان/

انقلاب اسلامی ‌ایران که با شعار ظلم‌ستیزی علیه آمریکای سلطه‌گر به پیروزی رسید، از همان ابتدای امر تاکنون تحت شدیدترین تحریم‌های مستکبران جهانی قرار داشته است. تصور از رده خارج شدن آقای ترامپ و جایگزینی رئیس‌دولت دیگری در آمریکا که با تحریم علیه ایران مخالف باشد یا دست از دشمنی با ملت ایران بردارد، خیال خام خوشبینانه‌ای بیش نیست، بنابراین برنامه اقتصادی کشور باید با در نظر داشتن تحریم‌ها و لحاظ کردن شدت آن‌ها برای سال‌های آینده نوشته شود.

برجام تله‌ای برای به دام انداختن دولت بود تا دست دولتمردان را در انجام اصلاحات داخلی اقتصادی بسته نگاه دارد. از همان ابتدا مشخص بود که تحریم‌ها به صورت کامل برطرف نمی‌شود، چنان که از همان ابتدای تصویب برجام تحریم‌ها به طور کامل لغو نشد و با روی کار آمدن گروه سیاسی دیگری در دولت آمریکا، تحریم‌های جدیدی با تشدید بیشتری بر ایران اعمال شد. تفکیک قائل شدن بین دولت‌ها یا سیاستمداران آمریکایی خوشبینی محض است، چرا که تجربه تحریم‌ها از اول انقلاب تاکنون نشان می‌دهد آمریکایی که صدام را در حمله به ایران حمایت کرد، مانع سرمایه‌گذاری 20 میلیون دلاری ایران در حوزه نفتی شد و چاه‌های نفت ایران را موشکباران کرد تا نابودی نظام جمهوری اسلامی ایران تغییر رویکردی در قبال ایران نخواهد داشت، بنابراین مسئولان کشور با این فضا باید اقتصاد کشور را طراحی و ریل‌گذاری کنند که اقتصاد کشور همواره در معرض تحریم‌های دشمن قرار دارد.

اگر فضای اقتصادی کشور آماده تحریم‌های خارجی شود و نگاه محتاجانه به حمایت‌های غرب پایان یابد، تمامی ظرفیت‌های اقتصادی کشور معطوف به درونی‌سازی اقتصاد می‌شود. فضای امروز اقتصاد کشور متفاوت از تنگناهای اقتصادی اول انقلاب است. ظرفیت‌های ایجاد شده پس از پیروزی انقلاب اسلامی در فضای اقتصادی کشور اگر به سمت مطلوب هدایت شوند می‌توانند افق‌های علمی و توسعه‌ای مهمی را پیش روی نخبگان جوان کشور باز کنند. تحقق این مهم مشروط به حمایت‌های مالی دولت‌ها از جوانان نخبه و پژوهشگران صنعتی و دانش‌بنیان و حمایت از صنایع کوچک و متوسط است. دولت می‌تواند اولین سفارش‌دهنده از تولیدکنندگان ایرانی باشد تا با حمایت‌های مضاعف، ایران را وارد بازارهای منطقه و فرامنطقه‌ای کند. حرکت در این مسیر علاوه بر تأمین نیازهای داخلی، مازاد تولید را به سمت ارزآوری سوق می‌دهد.

همت و اراده مسئولان و تعقل و تفکر در این مورد مهم که شرط بقا و حضور ما در بازارهای بین‌المللی که عامل توسعه اقتصادی است را به سمت توجه به تولید هدایت می‌کند. مسئولان باید در عمل به تأکیدات اقتصادی و حمایت‌هایی که مقام معظم‌رهبری از تولید دارند بازنگری کنند و با جدی گرفتن رهنمودهای معظم‌له با این ذهنیت که تحریم‌ها همچنان ادامه دارند، بدون نیاز به غرب و چشم انتظاری برای رفع تحریم‌ها، سیاست گذاری‌هایی در راستای توانمندسازی اقتصاد داخلی داشته باشند.

عبور از تولیدکنندگان داخلی، دور زدن آن‌ها و خرید از کمپانی‌های خارجی توسط دولت‌های وفادار به آرمان‌های انقلاب‌اسلامی و خادم مردم صورت نمی‌گیرد. لغو قراردادهای وارداتی تولیداتی که مشابه آن در داخل تولید می‌شود و حمایت‌های مالی و قانونی از تولیدکنندگان است که همت مسئولان و عزم و اراده و خواسته قلبی آن‌ها را برای تحقق اهداف عدالت‌اقتصادی و اجتماعی نظام اسلامی به منصه ظهور می‌گذارد.