آلبرت بغزیان/

یارانه معیشتی دومین یارانه ناشی از گران شدن نرخ حامل‌های انرژی بود که دولت پس از اعتراض‌های آبان ماه با اعلام شناسایی ۶۰میلیون واجد شرایط دریافت یارانه معیشتی مبلغ دیگری بر یارانه هدفمندی پیشین افزود. در حالی که دولت آقای روحانی تا پیش از اضافه کردن یارانه دیگری به یارانه قبلی از سختی‌های تأمین بودجه یارانه می‌گفت، اما مدعی پرداخت یارانه بنزینی به ۶۰ میلیون ایرانی شده است. دولت باید جوابگوی این پرسش مهم باشد که آیا ایران ۶۰میلیون نیازمند مستحق دریافت یارانه دارد؟ ۶۰ میلیون نیازمند با چه سازوکارهایی شناسایی شده‌اند و چرا دولت مصمم است یارانه ناشی از هدفمندی‌های سال ۸۹ را با یارانه بنزینی ادغام کند و فقیر و غنی مبلغ مشترکی به عنوان یارانه دریافت کنند؟

اگر یارانه معیشتی ناشی از طرح افزایش نرخ بنزین مشمول خانواده‌های کم‌درآمد و آسیب‌پذیر جامعه می‌شود، چرا سایر افراد جامعه که مشمول این طرح نشده‌اند، همچنان یارانه قبلی ۴۵ هزارو ۵۰۰تومانی را دریافت می‌کنند؟ اگر دولت بر این عقیده است که دریافت یارانه حق هر ایرانی است، باید همه را مشمول دریافت یارانه کند و به نام‌های مختلف حذف و پرداخت یارانه به گروه‌های مختلف جامعه نشان‌دهنده تناقض دلایل مطرح شده از سوی دولت است.

هدف اصلی پرداخت  یارانه در تمام دنیا حمایت از خانواده‌های کم‌درآمد و آسیب‌پذیری است که به دلایل مختلف قادر به کسب درآمد نیستند. پرداخت یارانه به همه مردم حتی ثروتمندان جامعه به اسم برقراری عدالت عین بی‌عدالتی است و کاستن از یارانه خانواده‌های محرومی که دو یارانه هدفمندی پیشین و یارانه معیشتی فعلی را دریافت می‌کنند به اسم تجمیع پرداخت یارانه‌ای عملاً به نفع قشر برخورداری است که عدم نیاز آن‌ها به دریافت یارانه‌معیشتی برای دولت اثبات شده است.

تغییر رویکرد دولت در این موضوع به ضرر خانواده‌های کم‌برخوردار و نفع رساندن به اقشاری است که عملاً نیازی به دریافت ۷۲هزار تومان یارانه ندارند. دولت با این طرح تفاوتی بین فقیر و غنی نگذاشته و اقشار آسیب‌پذیر جامعه همان مبلغی را می‌گیرند که برخورداران جامعه از آن منتفع می‌شوند! موضوعی که هیچ معیار قابل دفاع از آن نیست و نشان می‌دهد دولت همچنان مایل به شناسایی خانواده‌های نیازمند و حمایت یارانه‌ای از آن‌ها نیست، چرا که همه اقشار در این طرح همانند نیازمندان جامعه یارانه دریافت می‌کنند.

شناسایی بیکاران، مستأجران با درآمدهای‌کم و اجاره‌های بالا، حاشیه‌نشینان، معلولان و زنان سرپرست خانواده، موضوع فوری در پرداخت یارانه است. به هیچ وجه نمی‌توان پذیرفت ۶۰میلیون ایرانی نیازمند دریافت یارانه باشند، بنابراین دولت برای رفع ابهاماتی که ناشی از تناقض گفتار وعملکرد یارانه‌ای خود است، باید رویکرد دوباره و ویژه‌ای به شناسایی نیازمندان دریافت یارانه و  حذف گروه‌های متوسط و برخوردار جامعه از دریافت یارانه ۷۲هزار تومانی صورت دهد، در غیر این صورت دولت یک بار دیگر در موضوع مهمی چون حمایت‌های یارانه‌ای، عدالت اقتصادی را نقض کرده است.