قدس آنلاین- گروه استانها- طیبه قاسمی؛ سال ۹۸ با تمام رویدادهای مهم، تلخی و شیرینی ها روزهای آخر خود را سپری می کند سالی که برای خوزستان بر پله نخستش در حالی که استاندار از مدیریت ورودی مخازن سدهای خوزستان خبر می داد، سیل علاوه بر چند روستا آرام آرام وارد شهرها شد و خبر از خطر زیر آب رفتن اهواز به گوش رسید، ۶ فروردین ۹۸ پارک ساحلی اهواز زیر آب و سیلاب سیزده شهرستان خوزستان را دربر گرفت تا ممنوعیت تردد در محورهای مواصلاتی استان اعلام شود.

همان زمان مکانهای تاریخی جهانی خوزستان مثل شوش، سازه های آبی و قلعه سلاسل و ... تعطیل شدند، تراز آب کارون از حد نرمال خارج و این رود بزرگ بالاخره طغیان کرد. سیل؛ کوله‌باری از آوارگی، خرابی، مشکلات روانی را بر دوش بسیاری از مردم گذاشت و راهش را گرفت و رفت.

اردیبهشت ماه، رئیس سازمان مدیریت بحران کشور پایان شرایط اضطراری را در استان اعلام کرد، برای کشاورزان تجربه جدید برداشت گندم از زیر آب، برای عده‌ای زندگی در جنگل، اردوگاه، مدرسه و برای بعضی ها نیز ماهیگیری در جاده و البته سلفی گرفتن در کنار خروش کارون تجربه این روزها بود.

استاندار خوزستان بر دادن خسارات مردم تاکید کرد ورستورانهای دل کارون اولین خسارت های سیل را گرفت! خردادماه برخلاف سالهای پیش خبری از گرد و غبار نبود کشت برنج آزاد شده و به نظر می‌آمد باران حواسش به آنها که دست دعا برای آمدنش به آسمان داشتند هم بوده که ۱۷ خرداد دود غلیظی آسمان اهواز را سیاه کرد.

آتش سوزی در مناطق خائیز، بریل و ... بی گناه بودند و مدیرکل حفاظت محیط زیست منشاء آن را محل دفن زباله سفیره اعلام و از عملکرد شهرداری اهواز در حوزه مدیریت پسماند انتقاد کرد، هرچند تا همین ساعت های پایانی به آخر سال اوضاع سفیره همان است که بود. همان خرداد گتوند خوزستان لرزید در این بین مسئولانی چون دریابان شمخانی، محسن رضایی و غیره برای فراموش نشدن سیل‌زدگان به استان سفر می‌کردند و بهار رو به پایان می رفت.

تابستان؛ انتشار تصاویری دلخراش از تلفات تعدادی از گونه‌های حیات وحش بر اثر مالچ پاشی در "بستان" دشت آزادگان، صدای معاون سازمان محیط زیست را درآورد این تنها تیر بر پیکر تابستان نبود، ۱۷ تیر مسجد سلیمان با ۵ تا ۶ ریشتر لرزید تا مردم زیادی بر اثر چهار گسل موازی این شهر بی خانمان شوند.

فصل داغ ۹۸ کنار آدم هایی که در روزمرگی ها فلافل میان نان هایشان پر می‌کردند یا جالیه ماهی روی آتش می گذاشتند، شاید هم بر اثر گرما تنی به رود کارون جاری در علی‌کله یا اروند میزدند سپری شد و ۲۰ مرداد شاید آدم های کمی به آوار شدن دیوارآرامگاه "یعقوب لیث" بر اثر مرمت اشتباهی پی بردند.

شهریور ۹۸ حال و هوای خوزستان به یمن مسافران به عراق، کربلایی بود، مردمانی که از شلمچه و چزابه برای ساختن حماسه اربعین می‌گذشتند، وزیر راه و شهرسازی به همین دلیل به خوزستان سفر کرد.

اول پاییز باستان شناسان دریافتند که سابقه حضور انسان در غار "پیده" خوزستان دست‌کم به دوره پارینه سنگی و حدود ۳۰ هزار سال قبل بر می گردد، هنوز می شد مست این خبر بود که فردایش ۵ زلزله پیاپی برای ایذه ثبت شد.

 ۲۰ مهرماه دوون حامل زائرین ایرانی در العماره عراق تصادفی مرگبار داشتند، میان  خبرهای خوب آبان‌ماه خوزستان، برکت قسمت نیشکر و برداشت ۴۸ هزار هکتار از اراضی کشت آن در استان آغاز شد.

بارندگی های پاییزی بیشتر می‌شد و در گوشه هایی از شهر اهواز شرایط خاصی پدید می آورد، همان روزها نماینده مردم اهواز در مجلس شورای اسلامی از وزیر کشور می‌خواهد نظارت و پیگیری بیشتری نسبت به مشکلات امنیتی شهرهای خوزستان داشته باشد واز طرفی ساعدی نماینده دشت آزادگان از وزیر آموزش و پرورش درخواست نظر ویژه در توزیع عادلانه نیروی انسانی و تحصیلی استان را دارد.

آذر ماه باران شدت و آبهای سطحی و فاضلاب در میان جدل‌های بی‌پایان شهرداری و اداره آبفا معابر و خیابانهای اهواز را در بر می‌گرفت، ارگانی مسئولیت نمی پذیرفت، شهر از لحاظ بهداشتی دچار بحران شده و نارضایتی عده‌ای از مردم را در بر داشت.

فرسودگی شبکه فاضلاب در سطح استان و نشست‌های متعدد در بخش‌های مختلف صفوف شبکه فاضلاب و از سوی دیگر بالا آمدن آب رودخانه‌های کارون و کرخه که از وسط شهرهای اهواز و دشت آزادگان عبور می کند، باعث تجمع آب در سطح شهرها شده است.   شرکت آب و فاضلاب کشور و وزارت نیرو قرار بود اعتباراتی ویژه برای تعمیر و ترمیم شبکه فاضلاب اختصاص دهد اما صرفا در حد نوشته باقی ماند. شاید اگر یک متولی  در ذهنش تصور می کرد کودک اوست که پابرهنه میان فضولات بیرون زده و رود سیاه ساخته شده از فاضلاب قدم برمی دارد یا خودش را به جای زنی و مردی می گذاشت که سطل های پر را در مسافتی دورتر خالی می کنند تا فاضلاب دیرتر خانه اش را دربرگیرد، در جواب کسانی که دخیل امید بسته اند درب فرمانداری؛ ادعای در جلسات بودن و وقت دیدن درد مردم نداشتن را نمی کرد.

زلزله شروع زمستان را نیز قرق کرد و دی ماه شهردار و مدیر آبفای اهواز به خاطر تهدید سلامت شهروندان به دادسرا احضار شدند، دی ماه کشور ایران، بحرانهای بزرگ دیگری هم داشت دو حادثه ی متناقض، احساساتی متناقض، روزهای متناقضی را برای مردم رقم زد، سردار ایران سپهبد سلیمانی شهید و رکورد جمعیت در مراسم تشییع را ثبت کرد، چند روز بعد یک هواپیمای اوکراینی که اکثر مسافرانش ایرانی بودند سقوط کرد در میان شهیدان آن دکتری اهل اهواز بود.

خوزستان با ثبت بیشترین زمین لرزه وارد بهمن ماه شد، جشنواره های فیلم، موسیقی و تئاتر پرحاشیه امسال را به صورت مستقیم پشت سر گذاشت.

 اسفند؛ آخرین ماه سال اما یک خبر جهان را لرزاند، ویروسی به نام کرونا از چین ناخوانده به تمام نقاط جهان سفر کرد و در جنوب با اولین مورد مثبت در عسلویه رخ نشان داد، تمام کشور تحت تاثیر کوئید ۱۹ قرار گرفته بود و مالچ پاشی نفتی در خوزستان ادامه می یافت، مدیریت بحران همچنان اخطار سیل می‌داد و وضعیت سدها بغرنج بود، اما اصلی ترین حرکت مردم شستن دستها برای مبتلا نشدن به کرونا بود.

این زمستان تکه کاغذی که رویش نوشته بود ماسک نداریم تا مدتی تکراری ترین دست نوشته شهرها بود و خبر احتکارش شاید جز پربازدیدها.

تشکل های مردم نهاد از مدیریت استان می‌خواستند همچون سال ۹۷ ورود به بناهای تاریخی ممنوع شود، جاده های ورودی استان دوباره بسته می‌شد اما راه ملخ ها بسته نبود تا روزنامه ای برای خوزستان تیتر "سیل ملخ کرونا" را انتخاب کند.

در هر حال آخرین خبر های استان از اطلاعیه هایی می گفت که سفر به خوزستان را اکیداً ممنوع می کرد.

 سال پر فراز و نشیب ۹۸ گذشت سالی که اکثر ایرانیان می گویند؛ برود و برنگردد، ننه سرما کوله بار بسته و همچنان چون ابتدای سال یکی یکی روستاهای خوزستان زیر آب میرود تا مسئولان باز غافلگیر شوند! نوروز می آید روز نویی که قرار است در خانه‌ها بمانیم، سفر نرویم، همدیگر را در قاب های موبایل زیارت کنیم. حالا بر خلاف هر پایان سالی تب و تاب در خیابانهای شهر جاری نیست، یک نفر در مغز همه ما می گوید کاش  زمانبرمی گشت به همان موقعی که پر از مشکلات بودیم اما دغدغه بیماری نداشتیم، ما مسلما آب نمی ریزیم پشت سر سالی که ابتدا و انتهایش را سیل برد سیلی که معلوم نیست کدام پل را شکست که هیچ چیز سر جایش بر نمی گردد.