به گزارش خبرنگار بین الملل قدس آنلاین؛ امروز «جوزف بورل» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا بار دیگر خواستار معافیت بشردوستانه تحریمهای کوبا، ایران، کره شمالی، سوریه و ونزوئلا شد.
بورل که بعد از گسترش پاندمی ویروس کرونا در جهان مسئله لغو تحریم ها و معافیت بشردوستانه تحریم ایران و چهار کشور دیگر را مطرح کرده بود بار دیگر بعد از دیدار ویدئو کنفرانسی با وزرای دفاع ۲۷ کشور عضو اتحادیه اروپا این خواسته را مطرح کرد.
مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در حالی مسئله معافیت بشردوستانه تحریمها را مطرح کرده است که در همین رابطه ۶۰ انجمن سیاسی و اجتماعی اسپانیا با صدور نامهای خطاب به کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل، خواستار تعلیق فوری تحریمهای آمریکا علیه ایران، ونزوئلا و کوبا و پایان محاصره نوار غزه در بحبوحه شیوع کرونا شدند.
روز گذشته نیز برخی از مقامات سیاسی سابق آمریکا و دیگر کشورهای جهان با انتشار نامهای از «دونالد ترامپ» درخواست کردهاند که بخشی از تحریمها علیه ایران را همزمان با بحران جهانی شیوع ویروس کرونا تسهیل کند.
این نامه به امضای ۲۴ نفر از چهرههای سیاسی آمریکا و جهان از جمله «جورج رابرتسون» دبیرکل پیشین ناتو، «فدریکا موگرینی» رئیس سابق سیاست خارجی اتحادیه اروپا، «گرو هارلم براندتلند» رئیس سابق سازمان بهداشت جهانی و «هانس بلیکس» دبیرکل پیشین آژانس بین المللی انرژی اتمی، «مادلین آلبرایت» وزیر خارجه اسبق، «ویلیام کوهن» و «چاک هاگل» وزرای دفاع اسبق، «پاول اونیل» وزیر خزانه داری پیشین، «ویلیام برنز» از دیپلماتهای ارشد آمریکایی حاضر در مذاکرات هستهای با ایران رسیده است.
اما به موازات پاندمی کرونا و گسترش همهگیری این ویروس در عرصه جهانی، تحریمهای ظالمانه علیه ایران این کشور را در مواجهه با کرونا در جایگاه و شرایط منحصر به فردی قرار داده است؛ گرچه طی چهاردهه گذشته زیرساختهای سیستم سلامت و بخش بهداشت و درمان ایران، قدرتمندتر از گذشته شده و موفقیتهای شگرفی در تامین سلامت شهروندان ایجاد کرده است اما باید گفت توان اقتصادی ایران که طی سالهای اخیر بواسطه تحریمهای یکجانبه آمریکا وتداوم این تحریم ها علیه ایران تحت تاثیر قرار گرفته مانع از همکاری این کشور و همافزایی نهادهای مرتبط در مواجهه با کرونا شده است.
تداوم این تحریم های ظالمانه باعث شده است که ایران در تأمین بخشی از نیازهای خود در مقابله با این بحران جهانشمول با کمبودهایی مواجه شود.
در عین حال شیوع کرونا بیش از گذشته نیازها به دسترسی به دارو و تجهیزات پزشکی را برجسته کرده است. طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت و دیده بان حقوق بشر محدودیتهای اعمال شده با محدودیتهایی که متوجه سیستم بانکی ایران و فروش نفت کرده توانایی ایران در راستای تأمین مالی و خرید اقلام ضروری همچون دارو و مواد اولیه و تجهیزات مورد نیاز برای تولید دارو در داخل سخت تر کرده است.
این در حالی است که این روزها که ویروس کرونا عرصه جهانی را جولانگاه خود کرده و مقامات ارشد کشورهای مختلف جهان در اظهارنظرهای مشابه بر لزوم مقابله جهانی با تهدیدی که از آن به عنوان بزرگترین تهدید بعد از جنگ دوم جهانی یاد میشود تأکید میکنند، ترامپ و مقامات کاخ سفید با نادیده انگاشتن واقعیتهای کنونی همچنان بر ادامه سیاست های تحریمی خود پافشاری میکنند.
مقامات آمریکایی در راستای سیاست "فشار حداکثری" همچنان بر تحریم ها تاکید میورزند؛ تا جایی که «برایان هوک» نماینده ویژه آمریکا در امور ایران گفته است: "سیاست فشار حداکثری ما بر حکومت ایران ادامه خواهد یافت."
با این حال برخی از تحلیلگران سیاسی معتقدند که ویروس کرونا مرز نمیشناسد و فارغ از هر نژاد و ملیت و رنگ و مذهبی، به راحتی میتواند با درنوردیدن مرزها خود را به عنوان یک دشمن مشترک برای تمام کشورهای جهان مطرح کند.
به گفته این تحلیلگران شیوع این ویروس میتواند موجبات همگرایی بیشتر کشورها در عرصه بینالمللی و جهانی را فراهم سازد.
در مقابل اما تجربه چندماه گذشته خلاف نظر این تحلیلگران را نشان داده است و به گفته برخی تحلیل گران دیگر، شیوع کرونا نه فقط به همگرایی بین کشورها موجب نشده است بلکه فرصتی برای تداوم روند سلطه گری و ناسیونالیسم افراطی فراهم کرده است.
طبق گزارش گاردین، برخی کشورهای غربی از همان روزهای آغازین شیوع کرونا در چین از درگیری این کشور با کرونا ابراز خرسندی میکردند و شیوع این ویروس را عاملی برای شکست اقتصادی چین می دانستند و هیچ کس به این فکر نبود که در ادامه زنجیره انتقال این بیماری گریبان خودشان را هم خواهد گرفت.
رفتار واشنگتن در قبال ایران و عدم لغو تحریم های در عین افزایش فشارهای بین المللی برای لغو بشردوستانه برخی از این تحریم ها و رقابتهایی که این روزها بین کشورهای اروپایی و آمریکایی برای کشف واکسن کرونا ایجاد شده، نشانه هایی بر اهداف این سلطه گری در روابط بین الملل است.
باید اذعان کرد که اگرچه بسیاری از کشورها و نهادهای بینالمللی خواستار لغو تحریمهای آمریکا علیه ایران و کشورهایی نظیر کوبا، ونزوئلا، کره شمالی و سوریه شدهاند اما در واقعیت چنین اتفاقی رخ نداده است و شعارهای بشردوستانه این کشورها تنها به نامهنگاری و صدور بیانههای هرازگاهی محدود مانده است؛ تجربه چهار دهه بعد از وقوع انقلاب اسلامی حاکی از این است که اتحادیه اروپایی در بزنگاههای مختلف بیشتردر عرصه شعار و ژستهای بشردوستانه خوب عمل کرده اما در عمل دنبالهروی سیاستهای آمریکا است. بیعملیها و سکوت و بعضاً همراهیهای اتحادیه اروپایی در قبال سیاست های یکجانه گرایانه ترامپ بعد از خروج ایالات متحده از برجام تائیدی بر این مدعا بوده است.
انتهای پیام/
نظر شما