به گزارش قدس آنلاین، حجت‌الاسلام‌والمسلمین محمدکاظم راشد یزدی در ویژه‌برنامه تبلیغی-مذهبی حرم مطهر رضوی که به‌صورت استودیویی در رواق بزرگ امام خمینی (ره) برگزار و در فضای مجازی پخش شد، با اشاره به آیه ۶۲ سوره زمر بیان کرد: خداوند همیشه نسبت به بندگان خود بخشنده و مهربان است. خداوند در این آیه از قرآن کریم به پیامبر اکرم (ص) می‌فرماید: «قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَی أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ/ به آن دسته از بندگان من که بسیار گناه کرده‌اند بگو که از رحمت خدا ناامید نباشند چراکه خداوند همه گناهان آن‌ها را می‌آمرزد».
وی ابراز کرد: بااینکه این آیه در مورد انسان‌های بسیار گناهکار است بازهم خداوند از آن‌ها به‌عنوان «عبد» یعنی بنده یادکرده و آن‌ها را از دایره بندگان خود بیرون نکرده است.
سخنران حرم مطهر رضوی افزود: این آیه به اهمیت توبه و انابه انسان به درگاه خداوند اشاره دارد؛ یعنی انسان هرچقدر هم که گناهکار باشد بازهم در توبه به روی او باز است و در هیچ موقعیتی نباید از فضل و رحمت خدا ناامید و مأیوس شود.
وی بابیان اینکه در این آیه خداوند نهایت لطف خود را نسبت به ما ابراز داشته، عنوان کرد: اینکه خداوند ما را به‌عنوان عبد و بنده خود بپذیرد بزرگ‌ترین افتخار است. بنده یعنی کسی که ازهرجهت نیازمند به بی‌نیاز مطلق است.
راشد یزدی بیان کرد: خداوند در نخستین آیه از سوره اسراء زمانی که به ماجرای معراج رسول خدا (ص) اشاره می‌کند، از پیامبر (ص) به‌عنوان «عبد» یاد می‌کند. «سُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَی بِعَبْدِهِ لَیْلاً مِّنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَی الْمَسْجِدِ الْأَقْصَی...». وی افزود: یک جای دیگر که از پیامبر (ص) به‌عنوان عبد و بنده خدا یادشده در تشهد نمازهای یومیه است. درجایی که می‌گوییم «اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ» ما در تشهد نماز ابتدا به بندگی و سپس به رسالت پیامبر (ص) شهادت می‌دهیم.
سخنران حرم مطهر رضوی ابراز کرد: حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرموده‌اند: «خدایا چه فخر و مباهاتی بالاتر از اینکه بگویم من بنده و عبد تو هستم» بنابراین مقام بندگی مقام بسیار ارزشمندی است که حتی امیرالمؤمنین (ع) به این مقام افتخار و مباهات می‌کند.
وی ادامه داد: انسان هرچقدر هم گناهکار باشد بازهم از دایره شمول بندگی خداوند خارج نمی‌شود و خداوند بازهم به او با نظر رحمت نگاه می‌کند. هر وقت انسان خطاکار دست به درگاه خداوند بلند کند و با تضرع از او طلب مغفرت کند خداوند توبه او را می‌پذیرد.

منبع: آستان نیوز