قدس آنلاین:  اقتباس‌های سینمایی از آثار ادبی از آنجا اهمیت بیشتری پیدا می‌کند که این دو هنر با همراهی یکدیگر می‌توانند در ارائه محصولی بهتر به مخاطب کمک کنند. تصویر تلویزیونی یا سینمایی وقتی بر پایه یک اثر ادبی ساخته شود، قطعاً ساختار محکم‌تری پیدا می‌کند و از طرفی اثر ادبی می‌تواند با کمک تصویر در اختیار گستره وسیع‌تری از مخاطب قرار بگیرد.

اقتباس‌های سینمایی و یا ابزار تصویر اگر در خدمت ادبیات‌رضوی و یا ادبیات دینی قرار بگیرند می‌توانند با حلقه بیشتری از مخاطب ارتباط برقرار کنند و نویسندگان این آثار را به مقصود ذهنی‌شان که خوانده شدن و تأثیرگذاری است، برسانند.

در ایران اقتباس از آثار ادبی به دلایل بسیاری کمتر مورد استفاده فیلم‌سازان قرار گرفته، بنابراین از ابزار تصویر برای ترویج متون دینی و رضوی کمتر استفاده شده است.

حمیدرضا سهیلی، فیلم‌نامه‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس و نویسنده چند اثر با محوریت امام‌رضا(ع) معتقد است: دلایل عدم‌استفاده از متون رضوی به دلیل عدم‌حمایت و خواست دست‌اندرکاران و مسئولان است. اگر این حمایت باشد حتماً آثار بیشتری ساخته خواهند شد، البته قدرت قلم نویسنده در توجه سینماگر به اثر ادبی مؤثر است که این مسئله با خوانده شدن اثر، توسط فیلمساز میسر می‌شود.

نویسنده «بوی بهشت» معتقد است: پرداختن به مقولات دینی و مذهبی در ابتدا نیاز به اعتقاد و شناخت و در مرحله بعد نیاز به حمایت و هدایت دارد. اگر مرحله نخست یعنی همان باور و اعتقاد در هنرمند جاری و ساری باشد، می‌تواند دست به خلق آثار ادبی خوبی بزند که اگر این آثار با حمایت همراه شوند، با اقبال جامعه مواجه می‌شود.

سهیلی ادامه می‌دهد: باید بپذیریم پسند تماشاگران به سمت و سویی سوق پیدا کرده که باید این سلیقه را ارتقا داد. برای ارتقا دادن سطح سلیقه مخاطب هزینه‌هایی باید انجام شود و چه بهتر این هزینه در اختیار کسانی قرار گیرد که از اعتقاد و شناخت بهتری برخوردار هستند.

بودجه در اختیار افرادی خاص

این هنرمند و نویسنده با بیان اینکه بودجه‌های تولید آثار ادبی در اختیار افراد خاصی قرار می‌گیرد، توضیح می‌دهد: با نگاهی به آثار ساخته شده به ویژه در مورد امام‌رضا(ع) بر این باورم بودجه تولید این آثار در اختیار افراد خاصی قرار می‌گیرد که با رابطه‌هایی خاص موفق به دریافت این بودجه‌ها شده‌اند و به همین دلیل محصولات تولید شده، آثار در خور توجهی نبوده است.

وی ادامه می‌دهد: فیلم‌سازان خوبی در مشهد هستند و بعضاً شاهد درخشش آن‌ها در زمینه فیلم‌سازی هستیم، اما می‌بینیم بودجه‌های حمایتی برای تولید آثار مذهبی به‌ویژه در مورد امام رضا(ع) به فیلم‌سازانی تعلق می‌گیرد که مورد نظر یا معرف فرد خاصی هستند. وی متذکر می‌شود: جالب آنکه مبلغ‌های پرداختی خیلی بیشتر از مبلغی است که ممکن است یک فیلمساز مشهدی آن اثر را تولید کند.

به گفته نویسنده مجموعه قصه «شفایافتگان» نقش نویسنده با نوشتن اثر و تبدیل آن به کتاب تقریباً تمام است و از این پس وظیفه نهادهای مرتبط است که برای بهتر دیده شدن اثر و یا تبدیل آن به تصویر یا تئاتر، اقدام کنند. این حمایت باید جدا از باند و باندبازی باشد و هر اثری که درخور است باید در تبلیغ آن تلاش کرد جدا از عنوان و نام نویسنده.

افتخار نوشتن برای امام‌رضا(ع) نصیب هر قلمی نمی‌شود

نویسنده مجموعه «وقتی که عشق شکوفه می‌دهد» با بیان اینکه افتخار نوشتن برای امام‌رضا(ع) نصیب هر قلمی نمی‌شود، بر خاص بودن این داستان‌ها و نوشته‌ها تأکید کرد. به باور سهیلی، نویسنده باید سعادتمند باشد که چنین توفیقی نصیبش شود، چون نویسنده نوشتن درباره امام‌هشتم(ع) را انتخاب نمی‌کند، بلکه خداوند و خود امام(ع) هستند که نویسنده‌ای را برای نوشتن انتخاب می‌کنند.

حمیدرضا سهیلی که چندین مجموعه کتاب با موضوع امام‌رضا(ع) و سیره رضوی را در کارنامه خود دارد، در خصوص ویژگی‌های داستان‌های رضوی می‌گوید: این قصه‌ها هر چقدر از اغراق و خرافه دور و به واقعیت نزدیک شوند، از استقبال و پسند بیشتری برخوردار خواهند بود.