قدس آنلاین: دهه کرامت ده روز مابین ولادت حضرت معصومه(س) و ولادت امام رضا(ع) است. دهه کرامت یک موهبت الهی است تا ما از آن برای تحکیم کرامت انسانی بهره ببریم. خداوند در قرآن می‌فرماید: «ولقد کرمنا بنی‌آدم». همچنین دهه کرامت فرصتی برای تزکیه نفس و پیشرفت آدمی برای حصول درجه‌های والای انسانی است.

زندگی حضرت فاطمه معصومه(س) و زحماتی که ایشان در راه رسیدن به برادر و امام خود متحمل شدند به ما درس برادری و اخوت می‌دهد. ایشان جان خود را در راه برادری و اخوت بذل کردند و ما می‌دانیم یکی از مهمترین مسائلی که پیامبر اکرم(ص) همواره بر آن تأکید داشتند همین مسئله برادری و پیمان مودت و اخوت بود؛ مسئله‌ای که مایه کرامت انسان است.

حجت الاسلام محمود اسدی‌زاده استاد حوزه و کارشناس امور دینی در گفت‌وگو با خبرنگار قدس آنلاین در ارتباط با هدف و فلسفه نامگذاری ایام ولادت حضرت معصومه(س) تا ولادت حضرت علی بن موسی الرضا(ع) به دهه کرامت گفت: حقیقت کرامت به معنای بزرگواری، بزرگ منشی و عزتمداری را در مقابل با کبر و تکبر و غرور و خود بزرگ بینی می‌دانیم؛ انسان مؤمن متواضع است اما ذلیل نیست. تکبر یک صفت مذموم و منفور است اما نباید ذلیل باشیم، ائمه علیهم السلام این را از ما نمی‌پذیرند. مؤمن هم احساس عزت و کرامت دارد و هم اینکه نسبت به دیگران نه فقط از باب غریزه محبت کند بلکه باید کریمانه به دیگران کمک کند. این موضوعی است که این ایام به نام آن نامگذاری شده و یکی از مهمترین موضوعات در تشکیل نظام ولایی است.

حجت الاسلام اسدی زاده افزود: بحث ولایت مسئله‌ای بسیار حساس و مهم در زندگی ماست؛ حقیقت زیارت اهل بیت تجدید عهد و پیمان با ولایت است. ما پس از نماز صبح در زیارت امام زمان(عج) می خوانیم که «اللهم بلغ مولای صاحب الزمان عن جمیع المؤمنین و المؤمنات فی مشارق الارض و مغاربها.... اللهم انی اجدد له فی هذا الیوم و فی کل یوم عهدا وعقدا و بیعتا فی رقبتی» خدایا از طرف همه مردان و زنان مؤمن در سراسر دنیا این پیام را به امام زمان(عج) برسان....خدایا من امروز و هر روز عهد و پیمان و بیعتی که بر گردنم هست را با ایشان تجدید می کنم. این زیارت را تجدید میثاق و بیعت با امام و ولی خود می‌دانیم. خداوند اساس خلقت و هدایت انسان را برمبنای عهد و میثاق تنظیم کرده است و لذا می فرماید: «وَإِذْ أَخَذَ رَبُّکَ مِنْ بَنِی آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَیٰ أَنْفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّکُمْ ۖ قَالُوا بَلَیٰ» و به یاد آر هنگامی که خدای تو از پشت فرزندان آدم ذرّیّه آنها را برگرفت و آنها را بر خودشان گواه ساخت که آیا من پروردگار شما نیستم؟ همه گفتند: بلی. یا آیه شریفه دیگری که می فرماید: «أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَیْکُمْ یَا بَنِی آدَمَ أَنْ لَا تَعْبُدُوا الشَّیْطَانَ ۖ» ای آدم زادگان، آیا به شما سفارش ننمودم که شیطان را نپرستید. اینها نشان از اهمیت بالای عهد و میثاق و تجدید آن دارد.

کارشناس امور دینی توضیح داد: در روایت داریم که گفته شده "لادین لمن لا عهد له" کسی که به عهد و پیمان عمل نمی‌کند، دین ندارد. از عهد و پیمان فی مابین انسان ها تا عهد و پیمانی که در ازل با خداوند و ولی الهی بسته‌ایم. از این روی ولایت و ولایتمداری بسیار اهمیت دارد؛ امام محمد باقر(ع) می فرماید: "بنی الاسلام علی الخمس؛ علی الصلاة والزکاة و الحج والصوم والولایة، ولم یناد بشیء کما نودی بالولایة" اسلام بر پنج چیز استواراست؛ نماز، زکات، حج، روزه و ولایت که در این بین به هیچ چیز به اندازه ولایت خوانده نشدید. سؤال شد چرا ولایت اینقدر مهم است؟ فرمود که قوام و اجرای عملی مابقی بواسطه ولایت صورت می‌گیرد. به امام صادق(ع) عرض شد که فردی در بصره وجود دارد بسیار عبادت و به مردم کمک می‌کند، حضرت فرمودند آیا ولایت دارد، عرض شد خیر ولایت شما را ندارد، فرمودند قابل توجه نیست. ولایت یعنی راه رسیدن به کمال. شیطان شش هزار سال عبادت کرد چرا طرد شد؟ چون ولایت خدا را نداشت و اطاعت پذیر نبود. همه ولایاتی که مطرح می شود، ولایت اهل بیت، ولایت والدین، ولایت مؤمن بر مؤمن و ولایت امام بر ماموم همگی در راستای ولایت حضرت حق و برای کمال انسان است. در حدیث سلسلة الذهب هم امام رضا(ع) شرط رسیدن به توحید را پذیرفتن ولایت معرفی می کنند.

وی با اشاره به اینکه حقیقت ولایت به صدق محبت ایجاد می‌شود و انسان با این محبت به کمال می‌رسد، اضافه کرد: محبت موانع را کوچک می‌کند یا از سر راه بر می‌دارد. در زندگی عادی اگر به انسانی که عاشق شده نگاه کنیم، او نه دوری راه را می‌بیند و نه سرما و گرسنگی را حس می‌کند. در واقع محبت قوی ترین عامل حرکت در وجود انسان و رسیدن به کمال است. خداوند ولی را برای ما قرار داده است تا ما مصداق کمال را درست انتخاب کنیم و به سمتش حرکت کنیم. ابزار رسیدن به کمال فطرت آدمی به عنوان قطب نما، عقل به عنوان چراغ راه، شرع به عنوان نقشه راه و ولی به عنوان راهنمای آدمی است، در واقع او به طور مستقیم انسان را به کمال می رساند.

حجت الاسلام محمود اسدی زاده ادامه داد: زیارتی که ما انجام می‌دهیم نمود عملی محبتی است که ما به امام و ولی خود داریم و ما را می‌رساند به ولایت حقیقی و این زیارت محدود به زمان و مکان نیست و از راه دل انجام می شود. ظهور و بروز می خواهد اما محدودیت ندارد. نمونه یک زیارت واقعی همان داستان اویس قرنی است؛ ما از زمانی که نیت زیارت می کنیم هرقدمی که بر می داریم زیارت محسوب و ارتباط با ولی آغاز می‌شود.

این استاد حوزه در ارتباط با آثار زیارت و ولایت پذیری در زندگی انسان گفت: ائمه علیهم السلام می فرمایند اگر می خواهید به محبت و ولایت ما برسید باید به موالیان ما خدمت کنید و به آنها محبت داشته باشید. محبت به والدین، به فرزند، به همسایگان و فامیل و هم کیشان همگی مسیر حقیقی رسیدن به توحید هستند ما در روایت داریم که زیارت امام رضا(ع) اعظم از زیارت حضرت ابی عبدالله است، چراکه هرآنکس امام رضا(ع) را قبول دارد همه ائمه را قبول دارد و از این رو مأمون عباسی سعی داشت با آزار و اذیت ایشان اصل ولایت را از بین ببرد.

 حجت الاسلام اسدی زاده در پاسخ به این سؤال که دهه کرامت چگونه می‌تواند در معرفی تفکر شیعی سهیم باشد تصریح کرد: خود حضرات معصومین فرموده اند که محاسن کلام ما را به مردم بگوئید؛ این کلام از یک منشأ معصوم صادر می‌شود؛ ما در زندگی خود قرآن را مهجور گذاشته‌ایم، از آن مهجورتر اینکه کلام اهل بیت در زندگی ما تا چه حدی ساری و جاری است؟ چقدر ما کلام ایشان را به دیگران می رسانیم؟ ما اگر سیره و احادیث اهل بیت علیهم السلام را به مردم معرفی کنیم دیگر نیازی به انجام کاری نیست و این خودش عامل جذب است. در روایت داریم که در زمان ظهور و پس از آنکه حضرت موانع را از سر راه برمی‌دارند، مردم فوج فوج به حضرت گرایش پیدا می‌کنند چراکه آنها مطلوب حقیقی درونی خود را می‌یابند. ما در معرفی این مصادیق ضعف داریم، اگر در این مسیر موفق عمل کنم بهترین کار را برای معرفی تفکر شیعی انجام داده ایم.

انتهای پیام/