غزاله مصطفایی/
سارا عرفانی، نویسنده کتاب «پنجشنبه فیروزه‌ای» که اثرش تا به حال به چاپ‌های متعدد رسیده و نویسندگان هم از این اثر به عنوان اثری خواندنی در میان آثار رضوی یاد کردند، در یک گفت وگوی کوتاه در خصوص محدود بودن تعداد آثار داستانی رضوی و نپرداختن نویسندگان به این حوزه می‌گوید: بخشی از این مسئله مربوط به نویسندگان است که پرداختن به این موضوع برای آن‌ها دغدغه جدی نشده است و بخشی که مهم‌تر است به مدیریت فرهنگی و مجموعه آستان قدس رضوی بازمی‌گردد. این نهادها با توجه به وظایفی که برعهده دارند باید با دید وسیع‌تر و خلاقانه‌ای وارد عرصه عمل شوند.
وی توضیح می‌دهد: نهادها و متولیان امور می‌توانند برای جبران خلأهای تولید آثار قابل دفاع رضوی آن‌ها را برون‌سپاری کنند و نویسندگان خوب را به خدمت بگیرند. این مسئله نباید محدود به خلق یک اثر سفارشی شود. ضعف کارهای سفارشی این است که دغدغه‌ای برای تولید خلاقانه آن‌ها وجود ندارد و یا به دلیل زمان اندکی که در اختیار نویسنده قرار می‌گرفته است، خروجی ضعیفی دارند و این تصور موجب شده مخاطب سمت کارهای سفارشی نرود. در حالی که با بررسی خلأهای تولید یک اثر خوب حتی می‌توان تولید آثار خوب را به نویسندگان غیرایرانی هم سفارش داد و نباید به تولید آثار ضعیف بسنده شود.
عرفانی در خصوص نوشتن «پنجشنبه فیروزه‌ای» و مشکلاتی که در روند نوشتن این اثر داشته است، می‌گوید: وقتی می‌خواستم نوشتن «پنجشنبه فیروزه‌ای» را شروع کنم، با بخش فرهنگی آستان قدس ارتباط گرفتم، چون فکر می‌کردم همکاری کنند. پیشتر به من گفته بودند اگر بخواهم رمانی با موضوع امام‌رضا(ع) بنویسم منابع و داستان‌هایی از معجزات، اتفاقات عجیب و کرامات امام‌رضا(ع) در اختیار من قرار می‌دهند. اما وقتی من رمان را شروع کردم و با همان دوستان تماس گرفتم، هیچ کمکی نکردند و این مسئله خیلی برای من عجیب بود، چون می‌خواستم در کتابم چند روایت واقعی بیاورم که بتوان به آن استناد کرد، اما این همکاری با من نشد.
وی ادامه داد: به جای حمایت پس از انتشار کتاب، یکی از ناشران با من تماس گرفتند و گفتند کتاب «پنجشنبه فیروزه‌ای» و چند کتاب از نویسندگان دیگر را انتخاب کرده‌اند و چون فرصت کمی برای نوشتن و چاپ دارند، از من خواسته بودند این کتاب را در ۱۵۰ صفحه خلاصه کنند تا اثر من با عنوان دیگری منتشر شود.
من البته قبول نکردم چون به نظرم این پیشنهاد یک فاجعه است. می‌دانم با تعدادی از کتاب‌ها این کار را کرده‌اند. نمی‌دانم چه هزینه‌ای به نویسندگان پرداخت کرده‌اند و این نوع کتاب‌ها هم منتشر شده است، ولی حتماً به کتاب آسیب خورده است.
عرفانی افزود: شاید ناشر گمان کند با این کارها قدمی در توسعه کتاب‌خوانی برداشته، اما به نظر من این پیشنهادها که حتماً بسیاری از آن‌ها عملی هم شده است جز آنکه به صنعت نشر ما ضربه بزند و بودجه را هدر دهد، نتیجه دیگری ندارد. من نمی‌دانم آن زمان مشکل بودجه داشتند یا چیز دیگری که می‌خواستند در زمان کم این کار را انجام دهند، ولی به نظر من باید برای خلق یک کتاب خوب هزینه کرد و صبور بود. یعنی یک موضوع امروزی را به نویسنده خوش‌فکر و جوان و پرمخاطب سفارش دهند و بعد به او مهلت دهند تا اثر خوبی خلق شود.
نظر شما