به گزارش قدس آنلاین، به نقل از نشنال اینترست، دلایل خوبی برای  چین و ایران برای همکاری وجود دارد.  چین بزرگترین واردکننده نفت در جهان و ایران به دنبال خریدارانی است که مایل به نقض تحریم‌های آمریکا باشند. همچنین ایران را در امتداد کمربند جاده ابریشم جدید می‌داند. از سوی دیگر ایران به دنبال سلاح، افزایش نفوذ نظامی خود در منطقه و چین هم به دنبال این است که ایران را به یک همکار برای تقابل با آمریکا تبدیل کند.

این توافق می‌تواند آغاز همکاری‌های آینده ایران و چین باشد. این توافق با وجود همه ابهاماتش می‌تواند فواید عمده‌ای برای تهران و پکن داشته باشد. توافق ایران و چین همچنین دست آمریکا را در مذاکرات آینده می‌بندد. البته از طرفی پکن حالا می‌تواند به نوعی از واشنگتن امتیاز بگیرد.

همکاری چین و ایران می‌تواند  مشکلاتی را برای آمریکا  ایجاد کند. اول اینکه، ادامه انتقال نفت به چین برای تهران پول فراهم می‌کند که در این شرایط ایران می‌تواند از زیر بار تحریم‌های آمریکا تا حدی نجات یابد. نکته بعدی، بحث سرمایه‌گذاری‌های چین در ایران است. استقبال تهران از مشارکت چین برای کمک به توسعه چابهار می‌تواند توانایی هندوستان برای ایجاد توازن در برابر چین را کاهش دهد. همچنین پس از اتمام محدودیت‌های سازمان ملل در ماه اکتبر، چین می‌تواند به دنبال فروش سلاح به تهران باشد.