قدس آنلاین: میزان تقاضای عرضه‌های اولیه به دلیل  فضای متعارفی که در همه جای دنیا وجود دارد، براساس نرخ پیشنهاد شده  سفارش‌دهنده‌ها و خریدارها تعیین می‌شود، در حالی که این روند متأسفانه در ایران به صورت سهمیه‌بندی و از پیش تعیین شده است. به این معنا که نرخ و تعداد از قبل مشخص و داده شده است. با توجه به اینکه هر کد معاملاتی نمی‌تواند یک سهمیه بیشتر دریافت کند، این سیاست و رویه فضای سوءاستفاده از فضای حاکم بر بازارسرمایه کشور را فراهم کرده به نحوی که اشتیاق بیش از حد برای خرید سهام موجب شده عموم مردم  چنین موضوعی را با وجود اینکه در هیچ جای دنیا پذیرفته شده نیست، بپذیرند!

در حال حاضر با توجه به مکانیزم اندیشیده شده برای هر کد معاملاتی در یک روز یک سهمیه از قبل تعیین شده؛ بنابراین سرمایه‌گذاران نمی‌توانند بیشتر از حد و اندازه تعیین شده سهام خریداری کنند. لازم به ذکر است زمانی از این سیاست و قانون در بازارسرمایه تخطی می‌شود که واسطه‌گران بازارسرمایه از قطعی سیستم معاملاتی،   رایانه‌ای و  معاملات آنلاین استفاده می‌کنند و سهام را به صورت تضمینی برای افراد می‌گیرند، هر چند حجم آن از لحاظ تعداد و ریالی آن‌قدر ناچیز است که به نظر بنده تقریباً یک ایراد غیرواقعی بر موضوع دلالی با سهم‌های عرضه اولیه است. این ایراد را باید به گروه‌هایی نسبت داد که با استفاده از نقطه ضعف فعلی بازار که نقدینگی را عامل اصلی تعیین و شکل‌گیری قیمت‌ها در بورس و بازارسرمایه کرده‌اند، با تشکیل اتاق‌های فکر، تحت عنوان سیگنال‌فروشی یا پیشنهاد و توصیه خرید سهام، ورود همزمان و حجیم منابع نقد را به یک سهم رقم می‌زنند. ایجاد این روند با پیش‌بینی‌هایی که یا به صورت تضمینی یا به صورت قراردادی از ماحصل کار به سرمایه‌گذاران خرد و تازه‌کار می‌دهند، در نهایت به دریافت حق مشاوره‌ای برای آن‌ها منتهی می‌شود که در اصل یک تخلف و یک کارغیرمجاز است که تا این لحظه دردسرهای عدیده‌ای برای آحاد سرمایه‌گذاران به‌خصوص عوام ایجاد کرده است؛ بنابراین این مورد مصداق بارز دخالت در فرایند معاملات بازارسرمایه با حضور و ورود و تأثیرگذاری عده‌ای دلال به عنوان مشاور به شمار می‌رود.