قدس آنلاین: در واقع هفته گذشته خبرهایی ناظر بر این موضوع که دست به فعالیت اقتصادی بزرگی نزنید یا اینکه از جانب کشورهای اروپایی یا آسیایی سیگنالی مبنی بر آغاز ارتباط تجاری با ایران داده شده، نشان می‌دهد خبری در راه است، اما خبر هر چقدر مهم باشد به معنای وابسته کردن و چشم‌انتظاری یا شرطی کردن اقتصاد کشور نیست.

بی‌شک دولت به این امید نباید یک بار دیگر اقتصاد کشور را معطل و منتظر فعالیت تجاری و اقتصادی با اروپا کند؛ چرا که تمام بی‌عملی‌ها و ناکارآمدی‌های دولت در تمام هفت سال گذشته به گردن تحریم‌ها افتاده، هر چند پیش از این ادعا می‌شد که تحریم‌ها اثری بر اقتصاد ایران ندارد؛ بنابراین خوش‌خیالی و شرطی کردن اقتصاد موجب شد مسئولان خود و مردم را برای مواجهه با اثرات تحریم‌ها آماده نکنند. اگر مسئولان ساختار اقتصاد کشور را می‌شناختند و می‌دانستند که ما به شدت به درآمدهای نفتی  وابسته هستیم و اقتصاد کشور متأثر از سیاست خارجی است، حتماً زمینه‌های مواجهه لازم برای رویارویی با تحریم‌ها را فراهم می‌کردند. بی‌شک اقتصاد هیچ کشوری در دنیا به اندازه ایران وابسته به روابط خارجی نیست، مسئله‌ای که به شدت اقتصاد را تحت‌تأثیر قرار داده است، از این رو وابسته کردن و معطل اروپا ماندن یک بار دیگر به جز خسارت بیشتر بر اقتصاد ثمره‌ای به دنبال نخواهد داشت.

به هر حال شواهد سیاسی گویای آن است که آمریکا و شخص آقای ترامپ از دشمنی و تحریم جمهوری اسلامی ایران کوتاه نیامده و دست برنداشته‌اند؛ بنابراین برقراری ارتباط با آمریکا دور از ذهن است، ضمن اینکه احتمال عدم‌همراهی اروپا با آمریکا در امر تداوم تحریم ایران بسیار غیرممکن است، چرا که هیچ نشانه‌ای بر همراهی اروپا با جمهوری‌اسلامی ایران دیده نمی‌شود یا اینکه اروپا در مسئله تحریم‌های ایران، آمریکا را تنها بگذارد.

حجم معاملات اروپا با آمریکا به مراتب بیشتر از حجم تعاملات تجاری با ایران است؛ بنابراین  این امیدواری برای دولت غیرواقعی است که ما بتوانیم با اروپا وارد تعاملات تجاری شویم، هر چند این احتمال در انعقاد قرارداد ۲۵ساله با چین برای افزایش مبادلات تجاری و اقتصادی محتمل‌تر است.