قدس آنلاین: رضا رویگری پیرامون فعالیت‌های خود در عرصه بازیگری گفت: در حال حاضر در هیچ اثری بازی نمی‌کنم، آن زمان که شرایط عادی بود و تولیدات زیاد کسی به من پیشنهاد بازی نمی‌داد، حال که وضعیت کرونا پیش آمده و کارها کم شده چه انتظاری می‌توانم داشته باشم. 

وی در همین راستا داد: من سالها تجربه بازی داشته‌ام، نباید انتظار داشت که گوشه‌ قاب دوربین بنشینم و هیچ تاثیری در اثر نداشته باشم، ترجیح می‌دهم خانه بمانم اما در هر کاری و با هر کارگردانی کار نکنم، از طرفی وضعیت بیماری کرونا خطرناک است و در این شرایط از خانه بیرون رفتن برای من کار درستی نیست.

بازیگر سریال «مختارنامه» درباره طلب خود از آثاری که در آنها به ایفای نقش پرداخته اضافه کرد: به اندازه موهای سرم از تهیه کنندگان طلب دارم و هیچکس هم پرداختی به من نداشته است، متاسفانه دستم به جایی نمی‌رسد و هیچ جایی هم وجود ندارد که بتوانم نسبت به عدم پرداخت دستمزدهایم شکایت کنم. 

وی در همین رابطه اذعان کرد: شاید باورتان نشود بیش از ۳۰۰ میلیون تومان از پروژه‌های مختلف طلب دارم، اما چه کسی می‌خواهد این پولها را برای من بگیرد، چرا هیچ نهاد و هیچ صنفی از من به عنوان بازیگری که سالها در سینما، تئاتر و تلویزیون فعالیت کرده‌ام حمایت نمی کند. 

بازیگر فیلم «اجاره نشین‌ها» با اشاره به بی فایده خواندن قراردادهای بازیگران ادامه داد: قراردادهای بازیگران تنها یک کاغذ بی ارزش است که هیچ تضمینی برای پرداخت آنها و یا عمل به تعهدات وجود ندارد، هرکسی می تواند در قراردادها زیر حرفش بزند، همانطور که خود من بارها با این مسائل روبرو شده ام و کسی هم حرفم را نشنیده است. 

رویگری خاطرنشان کرد: وقتی خانه سینما به عنوان صنف اصلی نمی‌تواند حق من بازیگر را بگیرد قطعا نیاز داریم که نهادهای دیگری به این قضیه ورود کنند.

انتهای پیام/