قدس آنلاین: زیارت امام حسین(ع) در روز اربعین یکی از مختصات شیعه بوده و امام عسکری(ع) آن را در کنار اعمالی مانند سر بر خاک گذاردن و بسم‌الله را بلند گفتن، نوافل را طبق دستور ائمه معصومین(ع) به جای آوردن به عنوان شعار، علامت اختصاصی مؤمن و ایمان برشمرده است. ائمه(ع) برای ادامه این مسیر و از یاد نرفتن قیام خونین کربلا این روز را بزرگ شمرده و سفارش زیادی بر زیارت حضرت سیدالشهدا(ع) داشتند و آدابی نیز برای این زیارت برشمرده‌اند.

در این روز خواندن زیارت‌نامه‌های مشهوری مانند زیارت اربعین و دعاها و عباداتی دیگر توصیه شده است. از قدیم هم رسم بر این بود که در منازل، مساجد و حسینیه‌ها مجالسی برگزار شده و مردم در آن‌ها شرکت می‌کردند و پس از سخنرانی خطیب و منبری، زیارت اربعین قرائت شده و عزاداری صورت می‌گرفت. ائمه معصومین(ع) نیز در روایت‌های مختلف به مسئله زیارت امام حسین(ع) با پای پیاده تأکید کرده‌ و حسنات فراوانی را برای هر قدمی که در راه این زیارت برداشته می‌شود ذکر کرده‌اند. در سال‌های گذشته نیز از هر گوشه کشور افراد پیاده و به هر صورت ممکن به زیارت سیدالشهدا(ع) می‌شتافتند؛ راهپیمایی اربعین مصداق زیارت اربعین و نیز عزاداری برای امام حسین(ع) است.

می‌دانیم که زمینه ظهور و بروز زیارت و راهپیمایی اربعین حسینی در سال‌هایی فراهم نبود اما پس از سقوط رژیم بعث عراق و همکاری‌های متقابل این زمینه فراهم شد تا برکات نهفته در اربعین حسینی بروز جهانی پیدا کند. امام حسین(ع) محوری برای ایجاد اخوت، ایثار، فداکاری، رشد و تعالی مسلمانان و حتی غیرمسلمانان جهان است به همین دلیل هر ساله عاشقان زیادی اعم از عرب، عجم، مسیحی، یهودی، بودایی و... پای در مسیر عشق می‌گذارند.

هر چند که زیارت امام حسین(ع) از نزدیک در روز اربعین حضرت از اعمال حسنه اربعین حسینی عنوان شده‌ است اما در شرایط زمانه حاضر که به دلیل شیوع بیماری کرونا راه بسته و راهپیمایی و رفتن به زیارت امکان‌پذیر نیست، باید مانند گذشته سنت خود را انجام داده و از راه دور زیارت کنیم؛ یعنی مجالس عزا برپا کرده و به خواندن زیارت اربعین و اعمالی که در مفاتیح‌الجنان برای شب و روز آن ذکر شده اقدام کنیم. وقتی راه زیارت به هر دلیلی مانند بیماری و... بسته است، اصل توجه به ائمه اطهار(ع) و امام زمان(عج) و... تعطیل‌بردار نیست. همیشه باید به اهل بیت(ع) تمسک کرده و از آن‌ها یاری بجوییم.

اگر زیارت حضوری امکان‌پذیر نیست، بسیار مناسب است که هر روز یکی از ادعیه را خوانده و امامی را زیارت کنیم؛ به طور نمونه می‌توان زیارت جامعه کبیره، زیارت امین‌الله و... را در زمان بسیار کوتاهی خواند و در منزل پس از نمازهای یومیه یکی از ائمه(ع) را زیارت کرد، این راه بسته نیست. حتی افرادی که سواد خواندن هم ندارند یا آن‌هایی که در خوانش ادعیه مشکل دارند نیز می‌توانند از امکاناتی که مهیا شده مانند نرم‌افزارهای صوتی بهره برده و از برکات خواندن ادعیه استفاده کنند.

نباید مسائل را به صورت صفر و صد ببینیم؛ یا حتماً باید به راهپیمایی اربعین برویم یا هیچ کاری نکنیم؛ این طور نیست. اگر راهپیمایی انجام شود، خیلی خوب است، اما اگر به دلیلی امکان انجام راهپیمایی و زیارت اباعبدالله(ع) وجود نداشت باید در این شرایط خاص مراسم عزاداری را بیشتر کنیم و حتی اگر امکان خروج از منزل نیز وجود نداشته باشد، می‌توان در منزل از آثار و برکات این زیارت بهره‌مند شد.

در آیه هفت سوره ابراهیم آمده است که «لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ» یعنی اگر شکر نعمت به جای آورید بر نعمت شما می‌افزاییم. به بیانی دیگر هیچ عبادت و کار ثوابی بالاتر از شکر نیست. نعمت وجود، جهان، قرآن، دین، ائمه اطهار(ع)، معنویت، پدر، مادر و... همه نعمت‌هایی است که داریم اما در بیشتر موارد به آن‌ها عادت کرده و شکرگزار آن‌ها نیستیم. شاید یکی از آثار کرونا این باشد که بیشتر از پیش متوجه این نعمت‌ها باشیم و پس از کرونا به عبادت‌ها تأکید بیشتر کنیم؛ بیشتر به زیارت برویم و جبران مدتی که از آن محروم بودیم را بکنیم؛ به بیانی قدر نعمت‌هایی که داریم را بیشتر بدانیم.