یک سخنرانی معروف از نتانیاهو وجود دارد که به آمریکایی‌ها می گوید برای اثرگذاری بر مردم ایران نیازی به اعزام جاسوس نیست، کافی است از اینترنت و دیشهای ماهواره استفاده کنید و ساختمانهای بزرگ و خیابان های زیبایی مثل بورلی هیلز را نشان مردم دهید. آنها تحت تاثیر قرار خواهند گرفت و نگاه و تصورشان نسبت به کشور و توانمندی های خودشان تغییر خواهند کرد. او در واقع می خواست بگوید بیایی در چشم مردم ایران و البته همه مردم جهان یک اسطوره شکست ناپذیر زیبا، بزرگ و قدرتمند بسازیم تا آنها باورهای خودشان را از دست داده و نسبت به توانایی های خود بی اعتماد و بی اتکا شوند.

اما امروز این که آمریکا دیگر یک اسطوره نیست تقریبا مساله ای نیست که بخواهیم درباره آن صحبت کنیم. آن اسطوره شکست ناپذیر هالیوودی شکسته است و تماشاکنندگان و حتی تحسین کنندگانش متوجه شده‌اند که یک جای کار اشتباه بوده و آن نمای زیبای پر از جذابیت ممکن است ناگهان به دروغی بزرگ بدل شود.

این مساله را باید مدیون ترامپ و هیات حاکمه آمریکا باشیم و باید قدردانی کنیم از ترامپ که چهره واقعی ایالات متحده و دستهای اداره کننده آن را به ما و مردم جهان نشان داد و امروز وقتی از تقلب دم می زند در واقع همین مساله را تشدید می کند.

او کار را برای ما ساده کرد تا بدانیم راهی جز ایستادن روی زانوهای خودمان نداریم. ترامپ به ما نشان داد همانهایی که برای ایران بیانیه صادر می کردند وضعیت اسفناک تری دارند. مدعیان تمدن یکدیگر را برای چند روز ریاست بیشتر می‌درند و بیانیه‌هایی که برای دیگران صادر می کردند اکنون حاضر به مطالعه دوباره‌اش نیستند. 

امروز نه بورلی هیلز و نه امپایر استیت کارکرد درستی برای ایالات متحده ندارند و تنها بناهایی هستند که مردم ساکن آن به دو دسته مقابل هم بدل شده اند و توسط سران قدرتمند دو حزب اصلی اداره می شوند. آمریکا نمایش یک دموکراسی زیبا نیست بلکه نشان دهنده ذات این دموکراسی و اشتباه طولانی مدت بشریست. 

جهان درک این موضوع را مدیون ترامپ است که هیکل بیمار را تکان داد و ثابت کرد که آنچه می دیدیم تنها یک نمایش هالیوودی بود.