به گزارش قدس آنلاین این روزنامه روز جمعه افزود: برای اولین بار پس از حوادث معروف در بلاروس، لوکاشنکو نه اینکه به شکل انتقادی، اما بدون محافظه کاری و با نوعی کنایه در خصوص متحد اصلی خود سخن گفت.

به گفته وی، غرب حیله‌گر تلاش می کند وی را سرنگون کند و حتی روسیه را به این فرایند متصل کرده، اما نمی داند چگونه این کار را انجام دهد. تنها ملت بلاروس می تواند وی را از قدرت برکنار کند.

در ادامه این مطلب آمده است: رئیس جمهوری بلاروس همچنین در مورد سرنوشت آینده «بلگازپروم بانک» اظهار داشت که بانک را می‌بایست حفظ کرد.

لوکاشنکو تاکید کرد، این مسئله را به صورت خصوصی با پوتین بررسی کرده است. رئیس جمهوری روسیه بر این مسئله تاکید کرده است. به هر حال بانک به شرکت «گازپروم» تعلق دارد که یک شرکت کلیدی روسی است.

لوکاشنکو با این مطلب موافقت کرد اما کمی بعد مشخص شد که کمیته امنیت دولتی بلاروس اتهاماتی در خصوص دریافت رشوه کلان علیه مدیر عالی این بانک که در زندان می باشد و از جمله ویکتور باباریکو کاندیدای پیشین ریاست جمهوری بلاروس مطرح کرد. خطر حبس در زندان ایشان را تهدید می کند.

بر کسی پوشیده نیست که باباریکو را مدت زیادی کاندیدای مسکو خطاب می کردند. دستکم در پایتخت روسیه وی فرد غیر خودی بحساب نمی آید. از طریق ما و با بحث غیر موذیانه و منطقی می توان به یک نتیجه ساده رسید. این اقدامات کمیته امنیت ملی را در آستانه سفر مهمان عالیرتبه روس نمی‌توان اقدامی دوستانه در رابطه با متحد خود نامید که براساس گفته ها در خصوص پیوستن روسیه به روند سرنگونی رئیس جمهوری می‌باشد.

قابل توجه است که گفت‌و گوی ساده ای شکل نخواهد گرفت و کنایه لوکاشنکو در اینجا به راحتی تفسیر می شود، وی قدرت را پس نخواهد داد، مثل نقدترین دارایی های بلاروس، یا اینکه آنها را ارزان به کسی نمی دهد.

کامرسانت نوشت: قضیه از این قرار است که الکساندر لوکاشنکو هیچ یک از شروط روسی را عملی نکرد. صحبت‌ها در مورد قانون اساسی جدید بلاروس و در این راستا در خصوص خروج وی، بایکوت شدند. هرچند خود لاوروف وزیر امور خارجه روسیه بصورت مستقیم این را اعلام کرد که تشکیل قانون اساسی جدید کشور- جهت گیری درستی است و در راستای آن می بایست حرکت کرد و همگرایی هم همچنان در حد تئوری باقی مانده است. 

کامرسانت ادامه داد: حمایت دائمی از چنین «متحدی» هزینه بردارتر از قبل می شود. این طرخ قطعا اینقدر نمی ارزد و ارزش مادی و هزینه سیاسی آن را جبران نمی کند.

کامرسانت در پایان نوشت: به هر حال روابط روسیه و الکساندر لوکاشنکو به پایان خود نزدیک می‌شود. بحث دیگر این است که این روابط چقدر ادامه خواهد داشت و به احتمال فراوان بحث در مورد قابلیت مسکو برای جلوگیری از سر خوردگی متحد خود می تواند یک هرج و مرج مطلق باشد.