تئوری‎های علمی بزرگ مطرح شده در سال ۲۰۲۰ که تایید آن‎ها تحولی شگرف با خود به همراه خواهند داشت را در این مقاله مورد بررسی قرار خواهیم داد. اکتشافات جدید در خصوص کیهان و شرایط زیست باستانی زمین، توجه دانشمندان و مردم را در سال ۲۰۲۰ به خود جلب کرده است. اما از نظر آژانس اخبار فناوری تکنا، این ادعاها پیش از اینکه بتوانند به کتاب‎های علمی راه‎ یابند و یا اینکه تحقیقات علمی قابل استنادی محسوب شوند، به شواهد و مستندات بیشتری برای تایید آن‌ها نیاز است.

احتمال فرصت زندگی در اقلیمی ابری

باید علائم حیاط در جهنم سوزانی که در کنار ما قرار دارد را موردبررسی قرارداد. تلسکوپ‌هایی که سیاره ناهید (زهره) را رصد می‌کنند؛ آثاری از مادهphosphine  در مقیاسی دیده‌شده که نشان از تولید این گاز توسط شیء ناشناخته را دارد. فسفین در زمین در اثر برخی باکتری‌ها یا روندهای خاص صنعتی منتشر می‌شود و این سبب شده که عده‌ای از زیست‌شناسان حوزه ستارگان به این نتیجه برسند که میکروب‌ها در جو بالای نسبتاً معتدل ناهید زندگی می‌کنند. گروه‌های پژوهشی دیگر اما بر این باورند که فسفینی اصلاً در کار نبوده و احتمالاً در خوانش داده‌ها اشتباهی رخ‌داده است.

اشعه‌های بازتابی

ممکن است که برای اولین بار ستاره شناسان متوجه یک موج انفجاری سریع و گذرا در راه شیری شده باشند. رویداد مذکور ازاین‌جهت جذاب به نظر می‌رسد منبع این موج بسیار درخشان رادیویی، یک مغناطیس (نوعی ستاره نوترونی با میدان مغناطیسی فشرده) است و باعث ایجاد علاقه‌مندی بیشتری شده است. بااین‌حال اکنون برای اینکه بتوان مدعی شد که مغناطیس‌ها دلیل ده‌ها موج انفجاری پیش‌تر شناسایی‌شده هستند، مقداری زود می‌باشد چراکه آن درخشندگی‌ها از کهکشان‌های بسیار دوری آمده‌اند که نمی‌توان منبع آن‌ها ردیابی کرد.

براکیوپودهای کاملا لوله‌ای شکل

لوله‌های چسبیده به پوسته‌های بیرونی صدها براکیوپود فسیل شده که در چین کشف‌شده‌اند، ممکن است اولین انگل‌های شناخته‌شده باشند. براکیوپودها صدف مانند، حدود ۵۱۲ میلیون سال پیش زیست داشتند. پژوهشگران گمان می‌کنند ارگانیسم‌ها توسط لوله‌ها، مواد غذایی را از میزبانان پالیده خوار خود تهیه می‌کردند. هیچ‌گاه این لوله‌ها به‌تنهایی یا بر فسیل‌های دیگر آن منطقه دیده نشده‌اند و این بدان معناست که ارگانیسم‌ها نمی‌توانستند به‌خودی‌خود زیست داشته باشند. برخی منتقدان اما با توجه به گونه لوله‌ای مذکور و عدم تفاوت آن‌ها با دیگرگونه‌های بی لوله براکیوپودها، رابطه‌ی انگلی را زیر سؤال برده‌اند.

ماده های معمولی شناخته شده

تاکنون تنها حدود نیمی از مقدار مورد انتظار ماده‌های موجود در کیهان فهرست بندی شده‌اند اما اکنون ستاره شناسان مدعی‌اند که آن نیم دیگر در فضای بین کهکشانی پنهان است. این نتیجه‌گیری بر اساس آنالیز چگونگی تحریف یک نمونه کوچک ماده از موج انفجار رادیویی، توسط دیگر ذرات در راه زمین، انجام شده است. البته پیش از اینکه بتوان پرونده ماده‌های ناشناس و پنهان شده کیهان را بست، نیاز است نمونه‌های بیشتر از این موج‌های انفجاری درخشان رادیویی تحت بررسی قرار گیرند.

موتور‎های کیهانی خود را روشن کنید

یک ذره ریز اتمی شبح مانند ممکن است توسط برخورد ستاره‌ای ویرانگر با یک سیاه‌چاله، به وجود آمده باشد. نوترینوای، که موج یاب آیس کوب در قطب جنوب آن را رصد کرده، ۲۲۰ تریلیون الکترون ولت بار دارد که مقدار انرژی آن به صورت تقریبی ۳۰ برابر یک پروتون تسریع شده توسط برخورددهنده‌ی هادرونی عظیم است.

دانشمندان پروسه تشخیص نوترینو را با جرقه نوری در آسمان متوجه می‌شوند که به دلیل بلعیده شدن ستاره‌ای توسط یک سیاه‌چاله ساطع می‌گردد. احتمال وقوع هم‌زمان نوترینو و جرقه تنها ۰.۲ درصد است. اگر این واقعه به‌درستی ثبت شده باشد، این برای دومین باری است که موج یک نوترینوی پرانرژی تا منبع آن ردیابی می‌شود و برای نخستین بار است که بروز شکستگی در یک ستاره می‌تواند سبب شتاب و افزایش انرژی نوترینوها شود.

درحرکت

بحث همیشگی و طولانی درباره اینکه چه زمانی انسان برای نخستین بار به آمریکا و یا از آمریکا، سفر کرد همچنان به‌شدت داغ است. به گزارش گروهی پژوهشی، بر اساس اکتشاف ابزاری سنگی، با قدمت ۳۳۰۰۰ ساله در مکزیک، بشر ۱۵۰۰۰ سال قبل از آن‌که تاکنون تصور می‌شد به آمریکای شمالی سفر کرده است. بااین‌وجود برخی باستان شناسان اطمینان به دست‌ساز بودن آن ابزار سنگی ندارند و آن‌ها را تنها سنگ‌های شکسته شده می‌خوانند.

به گزارش یک گروه پژوهشی دیگر، اندکی قبل از اینکه مهاجران آسیایی جزیره پلی نزی را مستعمره کنند، بیش از ۸۰۰ سال پیش از آن، بومیان آمریکای جنوبی از هزاران کیلومتر اقیانوس آزاد عبور کردند و به سواحل پلی نزی شرقی رسیدند. این نتیجه‌گیری مبتنی ست بر یافته‌های ژنتیکی چراکه نشان‌دهنده‌ی ازدواج بومیان امریکای جنوبی با ساکنان باستانی پلی نزی است؛ بااین‌وجود برخی انسان‌شناسان داشتن مهارت یا تجهیزات لازمِ بومیان آمریکای جنوبی برای این سفر را زیر سؤال برده‌اند. از سوی دیگر احتمال سفر پلی‌نزیان باستانی که دریانوردان ماهری بودند، به آمریکای جنوبی وجود دارد. آن‌ها هم می‌توانستند DNA جدید را با خود به پلی نزی آورده باشند.