قدس آنلاین: نشنال اینترست در ابتدای این یادداشت نوشته یکی از مسائل مهمی که جو بایدن، رئیس‌جمهور منتخب آمریکا بعد از به دست گرفتن قدرت در تاریخ 20 ژانویه با آن مواجه خواهد شد، چگونگی تعامل با ایران است.

این نشریه آمریکایی در ادامه نوشته: پافشاری مقام‌های آمریکایی بر دشمن پنداشتن ایران موضوع جدیدی نیست. به همین دلیل سیاستگذاران آمریکایی مکرراً راهبردهایی را در قبال ایران دنبال کرده‌اند که شامل تحریم‌های یکجانبه، منزوی کردن این کشور از لحاظ دیپلماتیک و ارائه لفاظی‌های خصمانه به منظور کنترل رفتارهای آن و به طور گسترده‌تر درخواست برای تغییر حکومت در ایران بوده است.

اخیرترین این سیاست‌ها هم سیاست «فشار حداکثری» دونالد ترامپ بوده که «مایک پامپئو»، وزیر امور خارجه آمریکا مصرانه گفته که این سیاست به مردم ایران کمک می‌کند.

در ادامه، نشریه نشنال اینترست مدعی شده که ایران یک عامل تهدیدکننده است و جمهوری اسلامی را با شوروی در دوران جنگ سرد مقایسه کرده و با توجه به این مسئله نوشته آمریکا همچنان منابع مادی مازاد و سرمایه دیپلماتیک خود را هدر می‌دهد در صورتی که می‌تواند برای موضوعات برجسته‌تری در سیاست خارجی هزینه کند.

در ادامه این یادداشت آمده است که طی چند دهه گذشته، ایران توانایی خود برای دوام آوردن در برابر فشارهای اقتصادی و دیپلماتیک را ثابت کرده است، بنابراین چرا واشنگتن همچنان بر انجام اقدامات پرهزینه به این امید که می‌تواند حکومت ایران را در هم بشکند اصرار دارد.

نشنال اینترست در توضیح این پرسش نوشت: سیاست‌هایی که واشنگتن انتخاب کرده و همچنان انتخاب می‌کند، کنجکاوانه است، نه به این دلیل که غیرمتعارف هستند، بلکه به این دلیل که آنها به رغم شکست‌های مکرر همچنان ادامه دارند.

فشار حداکثری، دستاورد حداقلی

نشریه نشنال اینترست در ادامه این یاددشت به خروج یکجانبه آمریکا از توافق هسته‌ای برجام اشاره کرده و نوشت: ترامپ با این فرض که این توافق در تضمین امنیت مردم آمریکا دربرابر خطرات نشأت گرفته از مقام‌های جمهوری اسلامی شکست خورده از این توافق خارج شد.

در ادامه این یادداشت به هدف کارزار فشار حداکثری ترامپ اشاره شده که قصد داشته به زعم خود ایران را به پای میز مذاکره بکشاند؛ چون دولت وی این فرضیه را دنبال کرده که ایران یا خطر ورشکستی را خواهد پذیرفت یا تسلیم خواسته‌های واشنگتن می‌شود.

نشنال اینترست نوشته: متأسفانه این فرضیه نیز نتوانست مسئله را بپذیرد که ایران توانایی مقاومت در برابر تحریم‌ها را دارد و می‌تواند با فشارهای خود مقابله به مثل کند.

این نشریه آمریکایی در ادامه به تدابیر جمهوری اسلامی ایران در قبال سیاست فشار حداکثری ترامپ از جمله «مقاومت اقتصادی» و «مقاومت حداکثری» اشاره کرده و نوشت: نه تنها راهبرد ترامپ برای کشاندن ایران به پای میز مذاکره شکست خورد بلکه استقرار حدود 3 هزار نیروی مازاد در منطقه و اعزام جنگنده‌های اضافی به عربستان سعودی، جان پرسنل آمریکایی را به خطر انداخته است.

نشنال اینترست در ادامه با اشاره به حملات راکتی اخیر علیه سفارت آمریکا در بغداد مدعی شده که تهران همچنان به حملات علیه نمایندگان دیپلماتیک آمریکا و پایگاه‌های این کشور در عراق ادامه می‌دهد.

این نشریه آمریکایی نوشته واشنگتن خطر تنها ماندن در ارائه این دیدگاه که ایران یک کشور غیرمنطقی «سرکش» است را به جان خریده و این در حالی است که بسیاری از متحدان آمریکا از جمله اروپایی‌ها از اقدامات یکجانبه ایالات متحده ناراضی هستند.

نشنال اینترست نوشته این احساس وجود دارد که آمریکا به عنوان یک عامل تحریک‌کننده دیده می‌شود بنابراین آنها حق دارند که نگران واکنش‌های شدیدی باشند که می‌تواند زمینه‌ساز درگیری‌های غیرضروری باشد.

نشریه نشنال اینترست همچنین با اشاره به تحولات اخیر در آمریکا نوشت این قاعده و اصل که بیان می‌دارد ایران یک تهدید ذاتی برای امنیت بین‌الملل محسوب می‌شود باید از بین برود.

نشنال اینترست در پایان بدون توجه به خروج یکجانبه آمریکا از برجام و عدم پایبندی این کشور به تعهدات خود در این توافق، ایران را به نقض این توافق متهم کرده و نوشته این مسئله یادآوری می‌کند که در صورت عدم احیای برجام مسیر جدید چگونه خواهد بود.

این نشریه همچنین نوشت آینده روابط ایران و آمریکا یک مسیر هموار نخواهد بود، بلکه موانعی در این راه وجود خواهد داشت، اما تعامل با ایران و ایجاد یک رابطه همکاری بیشتر با جمهوری اسلامی را برای آمریکا ضروری دانسته به این دلیل که منافع آمریکایی بهتر برآورده می‌شود!