به گزارش قدس آنلاین، ۴ فوریه سالروز درگذشت مردی است که ایرانی‌ها خاطرات زیادی از نوای آسمانی‌اش دارند.
راغب مصطفی غلوش قاری نامدار مصری است که در سال‌های زندگی پربرکتش چهار بار در سال‌های ۱۳۶۸، ۱۳۷۴، ۱۳۷۹ و ۱۳۸۱ به جمهوری اسلامی ایران سفر کرد و تلاوت‌هایش خصوصاً در حرم نورانی امام رضا (ع) و در محضر رهبر معظم انقلاب هنوز در خاطرات عاشقان کلام وحی باقی مانده و از او به نیکی یاد می‌کنند.
او در نوجوانی از سبک مصطفی اسماعیل در تلاوت استفاده می‌کرد اما نبوغ او در تلاوت سبب شد تا در جوانی سبکی نو ارائه کند و به عنوان یکی از ستاره‌های تلاوت، جهان اسلام را روشن و نورانی کند.
غلوش مانند بسیاری از بزرگان تلاوت جهان اسلام و مصر، در خانواده‌ای قرآنی متولد شد و ابتدا به حفظ قرآن کریم پرداخت. او تلاوت را نزد اساتیدی مانند عبدالغنی الشرقاوی، ابراهیم الطبهیلی و ابراهیم سلام آموخت و در ۱۶ سالگی به قاری بزرگی تبدیل شد که در محافل مختلف برای تلاوت دعوت می‌شد و در حالی که تنها ۲۴ سال داشت به عنوان قاری رسمی رادیو و تلویزیون مصر انتخاب شد. او جوان‌ترین قاری تاریخ مصر است که در رادیو و تلویزیون تلاوت کرد.
اما او تلاوت در مسجد امام حسین (ع) قاهره را نقطه عطفی در زندگی‌اش می‌داند و در این خصوص می‌گوید: در مسجد امام حسین راه رسیدن به رؤیاها و آرزوهایم آغاز شد، با مسئولان عالی‌رتبه آشنا و به آنان نزدیک شدم و آن‌ها مرا به قرائت در جمع مردم تشویق می‌کردند و سبب شدند که ترسم بریزد و در بسیاری از محافل قدرت‌مندانه ظاهر شوم.
این استاد قرآن کریم در خاطرتش به یکی از سفرها به اروپا می‌گوید: در سفری که به فرانسه، انگلستان و آمریکا رفتیم مسیحیان زیادی در محافل شرکت می‌کردند و در این سفرها ۲۵ نفر پس از شنیدن نوای قرآن به اسلام گرویدند.
مرحوم غلوش همواره سفر به جمهوری اسلامی ایران را از بهترین روزهای زندگی‌اش معرفی و درباره استقبال ایرانیان از قرآن کریم می‌گوید: «بواقع تاکنون چنین صحنه‌ای را از احساس و هیجان مردم ندیده بودم. حقیقتاً صحنه مبارکی بود، در حالی که انظار و قلوب مردم متوجه قرآن بود، نشسته بودند و گوش می‌کردند... همه آن‌ها شیوه‌های خواندن قرآن را می‌دانند و این از فضل خداست. من آینده خوبی را برای قاریان ایرانی پیش‌بینی می‌کنم، چون آن‌ها از لحاظ لحن و تجوید بسیار دقیق و موفق هستند.»
استاد غلوش در یکی از سفرها به خطاب به قاریان ایرانی می‌گوید: در انتخاب صوت و قرائت تقلید و دنباله روی نداشته باشند، بلکه خود اهل ابتکار و خلاقیت باشند، برای داشتن صوت خوب استراحت و خواب لازم انجام دهند، گوشت و سبزیجات بخورند و از مصرف روغن زیاد، سرماخوردگی و هوای کثیف پرهیز داشته باشند.
غلوش در سفرهایش به جمهوری اسلامی ایران اذان شیعی ماندگاری اجرا کرد که هنوز با گذشت دو دهه به عنوان یکی از زیباترین و فنی‌ترین اذان‌ها از رسانه ملی پخش می‌شود. او در سال‌های آخر عمرش برای این اذان و برای گفتن «صدق الله العلی العظیم» در پایان تلاوت‌هایش در کشورمان مورد هجمه و اذیت و آزار تندروهای مصری قرار گرفت اما هیچ‌گاه از کارش ابراز پشیمانی نکرد.
شیخ غلوش تلاوت در کنار بزرگانی چون «مصطفی اسماعیل»، «عبدالباسط محمد عبدالصمد»، «محمود خلیل الحصری» و... را افتخاری بزرگ و سبب موفقیتش می‌دانست و دیری نپایید که خودش هم به یکی از بزرگان تلاوت جهان اسلام تبدیل و برای ترویج آیات الهی به کشورهای مختلف از شرق تا غرب عالم سفر کرد.
حضور در جمهوری اسلامی ایران اولین‌بار سال ۱۳۶۸ رخ داد و این سفر و استقبال مردم سبب شد تا شیخ چند نوبت دیگر به کشورمان سفر کند و در شهرهای مختلف به تلاوت بپردازد. تلاوت در محضر رهبر انقلاب اسلامی از جمله اتفاقاتی بود که در همه سفرهای استاد رخ داد و مقام معظم رهبری همواره شیخ را مورد تفقد قرار می‌دادند. استقبال مردم کشورمان از تلاوت‌های غلوش تا حدی بود که هرگاه به جمهوری اسلامی ایران سفر می‌کرد مردم شهرهای مختلف از او برای حضور در شهرشان دعوت می‌کردند و به محض اطلاع حضور غلوش در محفل برای حضور در آنجا صف می‌کشیدند.
معظم‌له در یکی از محافل انس با قرآن درباره شباهت صدای غلوش و مصطفی اسماعیل فرمودند: «ما عاشق تلاوت شیخ مصطفی اسماعیل بودیم… یک روز دوستم مرا دید و گفت: امروز در رادیوی مصر، صدای پسر شیخ مصطفی اسماعیل را پیدا کردیم! گفتم: چه طور، از کجا فهمیدی پسرش است؟ گفت: نام او راغب مصطفی است»... سال هاست که من با صدا و تلاوت شیخ راغب مصطفی آشنا هستم و شرف شما به قرآن است و تلاوت قرآن بزرگترین شرف است؛ همچنان که پیامبر (ص) فرمود «اشراف امّتی حملة القرآن» و «انتم حملة القرآن و الحمدلله»...
غلوش در سال‌های پایانی عمرش درگیر بیماری بود و توان تلاوت قرآن نداشت و سرانجام ۱۶ بهمن ۱۳۹۴ در سن ۷۷ سالگی دعوت حق را لبیک گفت.
منبع: فارس
انتهای پیام/
نظر شما