۱- رهبر انقلاب در دیدار اخیر با خبرگان رهبری که دو هفته پیش برگزار شد، بخش اصلی بیانات خود را به تبیین یک غفلت بزرگ توسط فضلا و صاحبان فکر اختصاص داده و در مقام مثال، چند رخداد از وقایع سیاسی روز را تشریح کردند. طبیعی بود رسانه‌ها در روزهای نخست به موضوعات خبری‌ترِ این دیدار بپردازند و فحوای اصلی کلام معظم‌له دیده نشود؛ اما به نظر می‌رسد پس از دو هفته، بازخوانی راهبردهای مطرح شده این دیدار بر همه اهالی فکر و اندیشه که دل در گرو انقلاب دارند، از نان شب واجب‌تر باشد، چرا که ریشه بسیاری از مشکلات موجود در کشور را می‌توان در یک «غفلت راهبردی» جست‌وجو کرد.

۲- تقریباً تمام پژوهش‌ها، پیمایش‌ها و افکارسنجی‌های داخلی و خارجی بر این نکته متفق‌القول‌اند که جامعه ایران، یک جامعه «دین‌مدار» بوده و اکثریت مردم ایران، باوجود همه ضعف‌های موجود در حوزه‌های نمادی یا رفتاری، در حوزه اعتقادی کاملاً پایبند به اصول اسلامی هستند. با این رویکرد پدیده‌هایی مانند شل حجابی یا کاهل نمازی نه ناشی از ضعف اعتقادی بلکه ناشی از علل مختلفی مانند نگاه‌های شعاری جریان‌های ارزشی، مشکلات معیشتی و حتی مرزبندی با بخشی از جریان‌های دینی و حاکمیتی تحلیل می‌شود. بنابراین می‌توان ادعا کرد دال مرکزی مردم در تصمیم‌گیری‌های اصلی‌شان، دستورات دینی است.

۳- در یک دهه اخیر رخدادهای بسیار مهمی در حوزه‌های عمومی و اجتماعیِ دین‌مداری رخ داده که چشم بستن بر آن‌ها خطاست. به این اتفاقات توجه کنید؛ گسترش اعجاب‌آور آمار شرکت‌کنندگان در اعتکاف‌ها، ایجاد پدیده‌ای شگفت‌انگیز به نام اربعین با مشارکت میلیونی مردم، حضور خیره‌کننده مردم در عرصه‌های کمک‌رسانی به مستضعفان و به‌ویژه تلاش چشمگیر جوانان در کاهش آلام آسیب‌دیدگان سیل و زلزله، ایثار و فداکاری مدافعان سلامت که در دنیا نظیر آن دیده نمی‌شود، دل کندن جوانان برومند دهه هفتادی از زندگی دنیا و پیوستن به جمع شهدای مدافع حرم و چندین و چند پدیده دیگر که شرح آن در این مختصر نمی‌گنجد! در همه این اتفاقات، یک نخ تسبیح دیده می‌شود؛ بخشی از نخبگان و صاحبان اندیشه با محوریت تدابیر رهبر معظم انقلاب، توانسته‌اند تا حد اندکی با استفاده از ادبیات دینیِ به روزشده، با مردم سخن بگویند و بنا بر راهبرد «کلم الناس علی قدر عقولهم» مردم را نسبت به انجام اموری مانند مواسات، ایثار، شهادت‌طلبی و... تشویق کنند.

۴- حال بنا بر آنچه گفته شد، سؤال اینجاست چرا این جهت‌گیری دینی در برخی از رویکردهای اجتماعی و سیاسی مردم دیده نمی‌شود؟ پاسخ را باید در کم کاری خواص به‌ویژه صاحبان لباس دینی در تبیین «مفاهیم اسلامی روزآمد» در حوزه‌های اجتماعی و سیاسی جست‌وجو کرد. اگر نگاه دینی در موضوعات گوناگون روز، با ادبیاتی مستدل، به‌روز و لین به مردم و جوانان منتقل شود، قطعاً اکثریت جامعه باوجود تمام مشکلات اقتصادی و فرهنگی موجود، با آن همراهی می‌کنند. از همین جا یکی از اصلی‌ترین وظایف جریان انقلابی در انتخابات پیش رو و پس از آن مشخص می‌شود. این جریان باید با انگیزه رساندن مردم به تصمیم درست -و نه لزوماً پیروزی نامزد مورد حمایت- در عین پرهیز از شعارزدگی و گره زدن مسائل مبتذل جناحی به مفاهیم دینی، نگاه درست اعتقادی را در موضوعات گوناگون به مردم منتقل کند. البته واضح است تبیین رهبر معظم انقلاب، موضوعی بسیار فراتر از مسائل انتخاباتی و ناظر به یک دغدغه راهبردی بوده و باید از سوی جریان انقلابی نیز با همین دید و به عنوان یک دستور کار در گام دوم انقلاب نگریسته شود.