به گزارش قدس آنلاین، یکی از مسائلی که روزه‌داران به آن مبتلا هستند، مضمضه کردن آب است. این حالت زمانی رخ می‌دهد که فرد روزه‌دار قصد دفع بوی بد دهان خود را داشته باشد. یا زمانی که خونابه‌ای در دهان او جمع شده و قصد دارد با مضمضه این خونابه را بیرون بریزد و یا اینکه باقیمانده غذا را از دهان خود بزداید.

در این باره گفته‌اند مضمضه زیاد برای روزه‌دار مکروه است و اگر بعد از مضمضه بخواهد آب دهان را فرو برد، بهتر است‌ سه مرتبه آب دهان را بیرون بریزد. و یا فرمودند اگر انسان بداند که به واسطه مضمضه، بی‌اختیار یا از روی فراموشی آب وارد گلویش می‌شود، نباید مضمضه کند. همچنین یکی از مواردی را که فقط قضای روزه بر انسان واجب می‌شود و کفاره واجب نمی‌شود، فرو بردن آب هنگام مضمضه شمرده‌اند؛ آنگا که برای خنک شدن، یا بی جهت، مضمضه کند، یعنی آب در دهان بگرداند و بی‌اختیار فرو برود، اما در عین حال اگر فراموش کند که روزه است و آب را فرو دهد، یا برای وضو مضمضه کند و بی‌اختیار فرو رود، قضا هم بر او واجب نیست. (حضرت آیت الله خامنه‌ای)

آیت‌الله مکارم شیرازی دربارۀ حکم مضمضه کردن برای روزه دار می‌فرماید «مضمضه کردن زیاد برای روزه ‌دار مکروه است و بعد از مضمضه باید آب خارجی را از دهان بیرون بریزد و بهتر است سه مرتبه آب دهان را بیندازد و اگر بداند به واسطه مضمضه بی ‌اختیار آب وارد گلویش می‌شود نباید مضمضه کند.».

انتهای پیام/