پیروزی مقاومت فلسطین بر رژیم صهیونیستی، حاوی پیامدهای راهبردی بسیار زیادی است. این پیروزی شیرین -که به همت جوانان شجاع و مردم مقاوم فلسطین بدست آمده ‌است- نویدبخش دوران جدیدی در معادلات سیاسی، امنیتی منطقه غرب آسیاست. این قلم به خوانش ابعاد راهبردی این پیروزی می‌پردازد:

۱. تاریخ فلسطین، تلخی اشغال و چهار شکست متوالی از اسرائیل را به‌خوبی به‌یاد دارد. صهیونیست‌ها در جنگ ۱۹۴۸، جنگ کانال سوئز ۱۹۵۶، جنگ ۶‌روزه ۱۹۶۷ و سرانجام جنگ یوم کیپور ۱۹۷۳ پیروز میدان بودند. این رویه سبب شده بود اعراب باور کنند اسرائیل شکست‌ناپذیر است. درنتیجه ایده مبارزه جای خود را به ایده مذاکره و سازش داده بود. اما پیروزی انقلاب اسلامی و توسعه راهبرد مقاومت، سبب شد معادلات تغییر یابد. عقب‌نشینی اسرائیل از جنوب لبنان در سال ۲۰۰۰،   پیروزی حزب الله در جنگ ۳۳روزه سال ۲۰۰۶ و پیروزی مقاومت غزه در جنگ ۲۲روزه و جنگ هشت روزه سال ۲۰۱۴ خیال شکست‌ناپذیری اسرائیل را باطل ساخت و اکنون چشم‌روشنی در نبرد ۱۲ روزه ۲۰۲۱  از دوران جدید مبارزه با تغییر معادله قدرت و موازنه تهدید در منطقه حکایت دارد.

۲- رژیم صهیونیستی دوران طلایی «بزن در رو» را از دست داده است. سلاح دیروز فلسطینی‌ها همان سنگ، اکنون جای خود را به انواع موشک‌ها و پهپادهای هدایت‌شونده داده است. از این رو نقطه فعلی برای مقاومت یک تحول راهبردی و قطعاً یک شکست راهبردی برای اسرائیل است. در واقع «توان فزاینده مقاومت» و «شکنندگی اسرائیل» بخشی از پازل تغییرات در بازی قدرت در منطقه غرب آسیاست؛ موضوعی که حتی رسانه های صهیونیستی با «تحقیرشدن سامانه گنبد آهنین توسط راکت های فلسطینی» از آن یاد کردند.

۳-  «اصل غافل‌گیری» از ارکان اساسی در جنگ‌های منظم و ناهمگون است. از این منظر ضرب شست مقاومت در این نبرد، موجب غافل‌گیری دستگاه‌های اطلاعاتی- امنیتی این رژیم کودک‌کش شد. گواه این مدعا، بازی با حاصل جمع صفر برای اسرائیل است؛ زیرا هم ادامه جنگ شکست بود و هم پیش‌قدمی در آتش‌بس، رسوایی در برابر مقاومت فلسطین قابل ارزیابی است. این یعنی اختلال در دستگاه محاسباتی رژیم صهیونیستی و آچمز شدن در شطرنج سیاست و امنیت.

۴- طعم شیرین پیروزی و آزمون همکاری قدس و کرانه‌ باختری با غزه و اردوگاه‌ها، موجب «اتحاد درون جبهه‌ای» و «تقویت هویت مقاومت» شد. موضوعی که در راستای افزایش «قدرت نرم مقاومت فلسطین» حائز اهمیت است. به عبارت دیگر اکنون توصیه به وحدت، تنها یک سازه کلامی و ذهنی درون جبهه مقاومت نیست؛ بلکه پیروزی در این آزمون، ضرورت وحدت را به یک اصل راهبردی تبدیل کرده است.

۵- پیروزی مقاومت، عادی‌سازی روابط برخی از کشورهای عربی منطقه با اسرائیل را محکوم به شکست خواهد ساخت. اگر تا دیروز برخی از کشورهای منطقه، بر طبل عادی‌سازی روابط با اسرائیل می‌کوبیدند، اکنون در برابر اراده ملت فلسطین سرشکسته و در جهان اسلام بی‌آبرو شده‌اند. از این رو پیام همراه با تأخیر پادشاه سعودی در حمایت فلسطین فرصتی برای بازگشت به دایره جهان اسلام و جمع کردن آبروی از دست رفته است.   

۶- حمایت ایران از مقاومت منطقه به‌عنوان سیاست رسمی و اعلامی جمهوری اسلامی ایران است. از این منظر  ضربات مقاومت فلسطین به رژیم صهیونیستی، دلالت بر اقتدار و قدرت منطقه‌ای ایران دارد. به تعبیر روزنامه القدس العربی: ضربات اخیر مقاومت فلسطین به اسرائیل نشان داد ایران تا چه اندازه در افزایش قدرت گروه‌های مقاومت در منطقه موفق عمل کرده است. از این رو باید اذعان کرد برای مراکز تصمیم‌گیری اسرائیل، نقش ایران در پیشبرد توان همپیمانان منطقه‌ای‌اش در زمینه دسترسی به فناوری، توان ساخت و پیشبرد سامانه‌های دفاعی- موشکی، موضوع پنهانی نیست. از این رو اکنون نتانیاهو بیش از هر زمان دیگری  متوجه است وقتی توان تاب‌آوری در برابر مقاومت فلسطین را ندارد؛ بازی کردن با دم شیر (بخوانید ایران) برایش چندان مقرون به صرفه و معقول نیست و هرگونه حماقت آغازی بر پایان خانه عنکبوت خواهد بود.