بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران کشور  درباره مشکلات کارگران و مطالبات از رئیس جمهور آینده گفت: جامعه کارگری کشورمان به عنوان قشر عظیمی از جمعیت  ایران اسلامی این روزها حال خوشی را سپری نمی کند.عدم امنیت شغلی،افزایش فقر،عدم توفیق در تأمین نیازهای اولیه زندگی و ده ها مشکلات دیگر از جمله ی آن است.

 حمیدرضا امام قلی تبار ادامه داد: با این وجود در سه چهار سال اخیر هم به واسطه ی مدیریت تئورسین های اقتصادی و مجریان عملگرای دولت تدبیرو امید که نتیجه ی آن چیزی جز افزایش غیرمتعارف تورم و سقوط آزاد اقشار آسیب پذیر جامعه نبوده است ،خرید مسکن،خودرو و حتی پس انداز حداقلی برای این قشر از یک چشم انداز امیدوارانه  به رویایی دست نیافتنی مبدل شده است.

 امام قلی تبار اظهار داشت: این موضوع در حالی به وجود آمده است که این قشر به واسطه عقب ماندگی مزدی مداوم  از قبل با تقلیل خواسته های حداقلی و کاهش سفره مصرفی خود درگیر اقساط معوقات بانکی و غیر بانکی است و در حقیقت درآمد آینده خود را حتی با فرض دارا بودن امنیت شغلی با دریافت تسهیلات بانکی و غیربانکی مصرف کرده است.

 این فعال کارگری بیان کرد: اینکه چرا و به چه دلیل این چالش ها در حال حاضر دغدغه روز و شب این قشر است را باید در عدم تمرکز نیروی کار در انتخابات سرنوشت ساز ریاست جمهوری و مجلس دانست که حداقل در سه دهه اخیر ، منتخبین یاد شده فعالیتی درخور شایسته  برای آحاد جامعه انجام نداده اند.

 وی ادامه داد: حال که کشورمان انتخابات ریاست جمهوری را درپیش دارد،  بدون شک کاندیداهای واجدین شرایط که از سوی شورای نگهبان  تاًیید صلاحیت خواهند شد بر روی این قشر به عنوان قشر تاثیرگذار  در انتخابات، حساب ویژ ه ای باز میکنند. اگرچه  تجربه موید این نکته است که نیروی کار خود را همواره متعهد به نظام و انقلاب رهبری دانسته و در همه ی عرصه های ملی پیش قراول تمام رویدادهای سیاسی و نظامی و اقتصادی و  از جمله انتخابات بوده است.  اما کسانی که با رأی همین قشر به عنوان ریاست جمهوری بر مسند تکیه زده اند، عملکرد آنها نشان دهنده  این نکته است که منتخبین  از نیروی کار واقشارآسیب پذیر صرفاً به عنوان  ابزاری  جهت رسیدن بر این مسند نظر داشته اند که اگر غیر این بود وضعیت حال حاضر این قشر بدین منوال نبوده است.

 امام قلی تبار بیان کرد: این روزها  هم از اظهارات و برنامه های نامزدهای احتمالی ریاست جمهوری مواردی به گوش می رسدکه تجربیات گذشته  را در ذهن اقشار آسیب پذیر و کارگران تداعی میکند  اینکه چرا جامعه ی کارگری،  مسکن و پس انداز ندارد ؟ چرا حال وروز خوبی را تجربه نمیکند؟ چرا با  رانت و تبعیض و  بی عدالتی  و ده ها موارد دیگر  مبارزه نمیشود؟.

وی بیان کرد: نکته قابل توجه این است، از نظر جامعه کارگری اگرچه موارد فوق جزء دغدغه های به حق این قشر می باشد، اما سوال اینجاست چرا این موارد از سوی کاندیداهایی مطرح می شود، که یا به عنوان نماینده مجلس،وزیر ،و یا سایر پست ها برای این قشر تصمیم گیری نموده اند و اما بخاطر جلب نظر رای دهندگان با انداختن توپ مسئولیت این گرفتاری ها در زمین دیگران با گریه و بغض جلوه گری می کنند.

این فعال کارگری بیان کرد: رفتارهایی از این دست چیزی جز توهین به افکارعمومی جامعه بویژه کارگرها  نخواهد بود. فرار به جلوی این چنینی از سوی این کاندیداها  هرگز جذب کننده ی آراء این قشر نمی‌باشد، زیرا در انتخابات پیش رو، قرار نیست جامعه  کارگری از خود نردبانی برای کسانی بسازد که بعد از گذر انتخابات و گرفتن مسئولیت در هنگام تقسیم غنائم این قشر را به فراموشی بسپارند. لذا این قشر عظیم و بی ادعا اگرچه خود را متعهد به حضور حداکثری در انتخابات می داند، اما تجربیات تلخ گذشته را هم در انتخاب فرد اصلح هرگز فراموش نخواهد کرد به همین منظور عملکرد گذشته  آنان را مبنای خود قرار خواهد داد و گفتمان تبلیغاتی آنان از اهمیت کمتری برخوردار است.

انتهای پیام/

منبع: تسنیم