به گزارش قدس آنلاین، زنان کارآفرین نهتنها سبب سودهای اقتصادی میشوند بلکه منافع اجتماعی و فرهنگی ایجاد میکنند چراکه زنان به دلایل متعدد از جمله بیکاری و کاهش دستمزدها و نارضایتی از شغل قبلی وارد عرصه کارآفرینی میشوند و بهطورجدی کارآفرینی را راهی برای برونرفت از بیکاری معمول میدانند.
مریم رمضانی فدردی بانوی ۳۹ ساله اهل روستای فدرد از توابع شهرستان تربت حیدریه است، یک زن روستایی و تحصیلکرده که مانند بسیاری از زنان روستایی روی پای خودش ایستاده است.
این بانوی کارآفرین یکی از ده و صدها بانوی باپشتکاری است که با وجود کمبودها، مشکلات و دوری از امکانات پای هدف خود ایستاده و دست از تلاشش برنمیدارد.
وی در گفتوگو با خبرنگار فارس با اشاره به اینکه از سال ۱۳۸۶ با تأسیس یک شرکت تعاونی در حوزه فرش، فعالیتش را در این زمینه در روستای محل زندگیاش آغاز کرده است، گفت: با همراهی همسر و کمک خانواده از سال ۱۳۹۰ نیز پیگیر احیای دوباره «فَرَت بافی» شدم.
رمضانی با بیان اینکه از سال ۱۳۵۰ هنر «فَرَت بافی» از بین رفته است، بیان کرد: «فَرَت بافی» در واقع نوعی نساجی سنتی به منظور بافت پارچههای محلی زیبا و رنگارنگ است که برای حوله، شال، روسری، بقچه، چادر شب، پیژامه، زیرپیراهنی و چادر استفاده میشود.
این بانوی کارآفرین ادامه داد: در طول این سالها به دلیل علاقه و پشتکاری که در این زمینه داشتم دورههای آموزشی در رشتههای ابریشمبافی، گلیمبافی، جاجیمبافی، نوار بافی، نساجی سنتی، کار فرآوری سفیدگری ابریشم و گیوهبافی را فراگرفتم و موفق به اخذ مدرک مربوطه از فنی و حرفهای شدم.
وی با بیان اینکه کار فرآوری سفیدگری و گیوهبافی را با کمک میراث فرهنگی تربت حیدریه در شهرستان احیا و وارد بازار جدیدی کرده است، افزود: در حال حاضر ۸۰ نفر بهطور مستقیم و ۲۰ نفر بهطور غیرمستقیم در این کارگاه مشغول بهکار هستند، بهطوریکه پارچههای ابریشمی که محصول دست بانوان این روستاست به کشورهای آلمان، سوئد و کشورهای حاشیه خلیج فارس صادر میشود.
رمضانی که همانند بسیاری از بانوان کارآفرین سرمایه قابل توجهی ندارد، تنها دارایی خود را لطف خانواده و تلاش شبانهروزی دانست و تأکید کرد: معتقدم اگر فرهنگ کارآفرینی در جامعه نهادینه و جاری شود، قطعاً در حوزه اقتصاد و اشتغال مشکلی نخواهیم داشت.
این بانوی کارآفرین با بیان اینکه کارهای هنری که در حال حاضر انجام میدهم با رشته تحصیلیام مطابقت ندارد، عنوان کرد: اگرچه در رشته مدیریت خانواده تحصیلکردهام، اما به دلیل علاقهای که داشتم وارد عرصه هنر و اشتغال شدم، چرا که معتقدم خداوند هرکسی را که خلق کرده برای این بوده تا برای دنیا کاری انجام دهد و اگر غیر از این باشد فرقی بین انسان و حیوان نیست.
وی با تأکید بر اینکه بانوان میتوانند علاوه بر خانهداری و آشپزی، در حوزه اقتصاد و بازار کمکحال خانواده باشند، بیان کرد: فعالیتم را از روستای محل زندگیام آغاز کردم و به همراه تعدادی از زنان روستا که در کارگاه مشغول فعالیت بودند، بعد از حدود یک ماه و نیم به پیشرفتهای خوبی رسیدیم.
رمضانی، توکل به خدا در سایه تلاش زنان روستایی را عامل موفقیتهایشان در این حوزه دانست و اظهار کرد: خودم فردی خوشبین، آیندهنگر و علاقهمند به پیشرفت در زندگی هستم و این مهم باعث شده که صبرم در برابر مشکلات افزایش یابد.
این بانوی کارآفرین با اشاره به اینکه همراهی و حضور زنان روستایی منجر به قوت قلب و تقویت ارادهام در ادامه مسیر شده است، گفت: زمانی که میبینم این زنان با فعالیتشان در حوزه اقتصاد میتوانند روی پای خودشان بایستند، تحمل سختی برایم آسانتر میشود.
وی با اذعان به اینکه هدفم توانمند کردن زنان روستایی و اینکه بتوانند در کنار مردان کمککارشان برای تأمین مخارج زندگی باشند، است و به آن افتخار میکنم، خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه مهاجرت روستاییان امروز به یک دغدغه جدی در جامعه تبدیل شده است، اما توجه به توانمندی روستاییان و فراهم کردن زمینه برای ایجاد اشتغال پایدار میتواند نقش اثرگذاری در جلوگیری از مهاجرت و حتی انجام مهاجرت معکوس ایفا کند.
رمضانی با بیان اینکه با حمایت و پشتیبانی از علاقهمندان به این حرفه میتوان زمینه را برای تحقق اقتصاد پویا و پایدار مهیا کرد، گفت: بانوان با کسب مهارت علاوه بر اینکه از نظر اقتصادی کمکحال خانواده هستند، میتوانند در بالا بردن تولید داخلی اثرگذار باشند.
این بانوی کارآفرین تربتی تأکید کرد: اگر دولت از کارآفرینان حمایت کند بسیاری از مشکلات در مسیر اشتغالزایی زنان در جامعه مرتفع میشود.
وی تصریح کرد: به دنبال این هستیم که ابریشم تولیدی منطقه خودمان را تبدیل به پارچههای ابریشمی کنیم تا از این طریق علاوه بر ایجاد اشتغال و ارزشافزوده از خامفروشی محصولات تولیدی جلوگیری کنیم و سود اصلی آن به جیب ابریشمکشهای منطقه برود.
منبع: فارس
انتهای پیام/
نظر شما