زنان کارآفرین نه تنها سبب ایجاد سودهای اقتصادی می‌شوند بلکه منافع اجتماعی و فرهنگی ایجاد می‌کنند؛ چراکه زنان به دلایل متعدد از جمله بیکاری، کاهش دستمزدها و نارضایتی از شغل قبلی وارد عرصه کارآفرینی می‌شوند.
مریم رمضانی فدردی زنی ۳۹ ساله است که در روستای فدرد از توابع شهرستان تربت حیدریه زندگی می‌کند؛ یک زن روستایی و تحصیلکرده که مانند بسیاری از زنان روستایی روی پای خودش ایستاده است.
رمضانی یکی از ده‌ها و صدها بانوی با پشتکاری است که با وجود کمبودها، مشکلات و دوری از امکانات پای هدف خود ایستاده و دست از تلاش برنمی‌دارد.
وی از سال ۱۳۸۶ با تأسیس شرکت تعاونی فرش تلاشگران تربت در روستای فدرد شروع به کار کرده و با کمک همسر و خانواده با کارآفرینی از سال ۱۳۹۰ به طور جدی با احیای دوباره فرت‌بافی که از سال ۱۳۵۰ از بین رفته بود شروع به کار کرد و با گرفتن مدرک فنی و حرفه‌ای در رشته‌های ابریشم‌بافی، گلیم‌بافی، جاجیم‌بافی، نواربافی، نساجی سنتی، فرآوری سفیدگری ابریشم و گیوه‌بافی و به کمک اداره میراث فرهنگی تربت وارد بازار شده و در حال حاضر توانسته برای ۸۰ نفر به طور مستقیم و ۲۰ نفر به صورت غیرمستقیم اشتغال‌زایی کند و پارچه‌های ابریشمی که محصول دست بانوان روستاست به کشورهای آلمان، سوئد و حاشیه خلیج فارس صادر می‌شود.
رمضانی مانند بسیاری از بانوان کارآفرین سرمایه قابل توجهی نداشته و تنها سرمایه او لطف خدا و تلاش شبانه‌روزی خودش بوده که به ثمر نشسته است. او معتقد است فرهنگ کارآفرینی اگر در جامعه جاری شود در اقتصاد و اشتغال مشکل نخواهیم داشت.
این بانوی کارآفرین تأکید کرد: البته کارهای هنری با رشته تحصیلی او مطابقت ندارد چون رشته تحصیلی او مدیریت خانواده است ولی او وارد عرصه هنر و اشتغال شده و معتقد است خداوند هر کسی را خلق کرده برای این بوده که برای دنیا کاری انجام دهد.
وی گفت: هر خانم می‌تواند در کنار آشپزی و خانه‌داری از نظر اقتصادی هم کمک حال خانواده باشد؛ من از روستای خودمان شروع کردم با خانم‌های بیکار روستا پس از یک ماه و نیم که در کارگاه کار می‌کردند توانستیم پیشرفت خوبی داشته باشیم.
رمضانی عامل موفقیت خود را توکل به خدا دانسته و افزود: من اصولاً آدم خوشبین، آینده‌نگر و علاقه‌مند به پیشرفت در زندگی هستم و این اعتقاد موجب صبر من در برابر مشکلات شده و زنان روستا هم به من قوت قلب زیادی می‌دهند. زمانی که می‌بینم این خانم‌ها می‌توانند روی پای خودشان بایستند تحمل سختی برای من آسان‌تر می‌شود. هدف من این است که بانوان روستایی را توانمند کنم تا بتوانند در کنار مردانشان کار کنند.
وی یکی از راه‌های جلوگیری از مهاجرت را ایجاد اشتغال پایدار عنوان کرد و گفت: این امر باید یکی از دغدغه‌های مسئولان ما برای روستاها باشد.
رمضانی عنوان کرد: اگر از علاقه‌مندان به این حرفه حمایت شود زمینه برای تحول اقتصادی مهیا خواهد شد؛ چراکه بانوان با کسب مهارت می‌توانند از نظر اقتصادی کمک حال خانواده باشند و هم تولید داخلی قوی خواهد شد و اگر دولت از کارآفرینان حمایت کند بسیاری از مشکلات اشتغال‌زایی برطرف می‌شود.
و در پایان، گفت‌وگو با این بانوی کارآفرین بیانگر آن است که می‌توان با حداقل امکانات هم قدم بزرگی برداشت.
نظر شما