زمانی مادلین آلبرایت، وزیر خارجه وقت ایالات متحده مدعی بود آمریکا یک کشور ضروری برای جهان است؛ اما اگر امروز کسی به او می‌گفت بیش از ۹۰ کشور در دنیا، افزون بر دو برابر تجارتی که با آمریکا دارند را با چین برقرار کرده‌اند، دیگر چنین ادعایی نمی‌کرد. در همین حال، چین در حال پرده‌برداری از یک ارز دیجیتال است که بانک مرکزی آن کشور قصد دارد به طور گسترده‌ای به عنوان یک ابزار سیاسی علیه دلار آمریکا استفاده کند و بدین‌وسیله سلطه طولانی مدت آن را به چالش بکشد. گسترش این ارز می‌تواند در کوتاه‌مدت باعث به محاق بردن سیستم سوئیفت شود که این موضوع ابزار مؤثر سیاست خارجی آمریکا یعنی تحریم‌های پولی و مالی را کم‌اثر خواهد کرد. از سوی دیگر، استعداد گسترش این ارز در کشورهای جهان سومی که در مسیر ابتکار «یک کمربند یک راه» چین قرار دارند بیشتر بوده و تحلیل داده‌های پولی آن توسط چین، بینش اقتصادی ویژه‌ای در اختیار آن کشور قرار می‌دهد. بنابراین، آمریکا و متحدان بخش خصوصی آن می‌کوشند تا هر چه سریع‌تر از یک ارز دیجیتال رقیب پرده‌برداری کرده و با اروپا و سایر متحدان در شرق و جنوب شرق آسیا بر سر استانداردهای استفاده از یک ارز دیجیتال به توافق برسند. با وجود همه این موارد، امروز در جامعه نخبگانی آمریکا، بایدن متهم به نداشتن یک برنامه استراتژیک تجاری با جهان برای مهار چین است. فردریک کمپ، رئیس و مدیر اجرایی اندیشکده آتلانتیک معتقد است در برنامه بایدن یک حفره قابل توجه وجود دارد و آن فقدان استراتژی بین‌المللی تجاری است. این مسئله سبب خواهد شد سایر اجزای برنامه بایدن برای این رقابت نیز در آینده آسیب ببینند. به باور وی، این اجماع دو حزبی در آمریکا که تعامل اقتصادی با جهان از طریق انعقاد تفاهم‌نامه‌های تجاری دو و چند جانبه به ضرر طبقه متوسط آمریکاست، موجب شده رقابت استراتژیک ایالات متحده و چین که آینده سیاست جهانی را در قرن حاضر به وجود خواهد آورد، زمانی که به بعد حیاتی خود یعنی تجارت می‌رسد، آمریکا صحنه را واگذار ‌کند. در نقطه مقابل، چنگ‌لی، پژوهشگر ارشد اندیشکده بروکینگز هشدار می‌دهد چند جانبه‌گرایی بایدن موجب شده چین نسبت به یک جنگ سرد قریب‌الوقوع احساس خطر کرده و او نیز به سمت جذب متحد حرکت کند. حتی اگر این اتحاد نه به واسطه چسب ایدئولوژی بلکه صرفاً بر اساس مقابله با تهدید مشترک شکل گرفته باشد. سفر وزیر خارجه روسیه به چین و قرارداد همکاری ۲۵ ساله با ایران که به طور مشخص می‌تواند تحریم‌های آمریکا علیه ایران را خنثی کند، این زمینه تحلیلی را به وجود می‌آورد که رویکرد امنیت ملی چین از انفعال و مدافعانه، به فعال و مهاجمانه تغییر یافته و این مسئله می‌تواند ریسک شکل‌گیری بلوک‌هایی شبیه به دوران جنگ سرد را افزایش دهد.