شیوع ویروس مجهول کرونا نزدیک به دو سال است که جوامع دنیا را درگیر خود کرده و مردم زیادی به خاطر ترس از بیماری خانه نشین شده اند یکی از گروه های قرنطینه شده در منزل، دانش آموزان هستند که متاسفانه در خانه مانی زیادشان گاهی اوقات باعث افسردگی، اضطراب، احساس ناامنی و کاهش سرزندگی آنها شده است.

آثار قرنطینه بر کودکان و نوجوانان هم جسمی و هم روانی است خیلی از خانواده ها ترفندهایی را برای شاداب سازی بچه ها به کار برده اند اما عموم خانواده ها برنامه ای برای سرگرمی بچه ها ندارند به ویژه دوره ای که کلاس های آنلاین و مجازی در تابستان برگزار نمی شود عملا برنامه ای بچه ها ندارند. کودکان در ایام تابستان عموما به باشگاه های مختلف می رفتند، استخر و ورزش و زمین فوتبال و حتی یک خیابان گردی و کوچه رفتن ساده برایشان این روزها آرزو شده است.

برخی کودکان در این ایام به دلیل فعالیت جسمی کم، گذراندن وقت زیاد جلوی تلویزیون، الگوی خواب به هم ریخته، رژیم غذایی نامطلوب، دچار افزایش وزن و کاهش سلامت قلبی، عروقی و تنفسی می شوند.

ترس از ابتلا به ویروس کرونا، خستگی و ناامیدی، اطلاعات ناکافی درباره بیماری، فقدان ارتباط با هم کلاسی ها، دوستان، معلمان و نداشتن فضای شخصی کافی در خانه، گاهی حتی کاهش توان مالی خانواده اثرات روان شناختی مثل اضطراب، افسردگی، پنیک (حمله عصبی) را برای بچه ها به همراه می آورد.

*چه کار می توانیم انجام دهیم؟

بخشی از این وظیفه بر عهده دولت و بخشی خانواده است. دولت می تواند کلاس هایی به صورت آنلاین از طریق اینترنت و شبکه های اجتماعی برای کاهش استرس ناشی از درس و مشق عقب افتاده انجام دهد هرچند که شاید علاوه بگویند سال تحصیلی کامل به صورت مجازی برگزار شده است اما بهرحال دوره های آموزشی برای یادگیری بهتر و پخش ویدئوهای انگیزشی در ایام تابستان می توانست خیلی تأثیرگذار باشد.

فیلم های ورزشی و محتوای آموزشی در زمینه تغذیه و الگوی خواب منظم می تواند از رسانه ملی به طور منظم پخش شود  و باعث تشویق کودکان به انجام فعالیت های بدنی بیشتر، رژیم غذایی متعادل تر و الگوی بهتر خواب شود. خیلی از بچه ها واقعا در این ایام خواب و بیداری خود را گم کرده اند و والدین هم دیگر حوصله بحث و برنامه ریزی را برای آنها ندارند.

حتی انجمن های اولیا و مربیان که همیشه در مدارس فعال هستند و مادران نیز در آنها هنوز مجازی مشارکت می کنند می توانند نیازهای بچه ها در زمان قرنطینه را به گوش مسئولان برسانند و این پلی شود برای ارتباط دانش آموزان و مدارس.

بخشی از این وظیفه بر عهده روان شناسان است تا خدمات آنلاین مشاوره برای کودکان برگزار کنند حتی اگر بی هزینه یا کم هزینه برای رفع تعارضات خانوادگی، تنش ها و ترس های ناشی از بیماری باشد، این کار می تواند با همکاری سازمان نظام روانشناسی صورت بگیرد تا خانواده ها دغدغه هزینه مشاوره را نیز نداشته باشند.

با توجه به اینکه در دوران قرنطینه خانواده ها و خود کودکانشان نیز از شرایط بلاتکلیف موجود و ترس از بیماری ناراضی هستند، تنش بین آنها هم ممکن است، بیشتر شود، حتی خیلی خانواده های بدسرپرست یا تک والد نیز دچار مشکلات زیادی شوند که همه اینها نیاز به بررسی دولت دارد.

**نقش مدارس و خانواده

نقش کلیدی مدارس با تهیه بسته های آموزشی مشاوره برای تشویق کودکان به فعالیت جسمی، رژیم خواب و غذا و کاهش اضطراب، وسواس و استرس قابل توجه است.

نخستین وظیفه والدین این است که بر رفتار و عملکرد کودک توجه کنند اگر مشکل جسمی یا روحی در او می بینند سریعا اقدام کنند و به نیازهای او توجه کنند.

قدم دوم به کودک کمک کنند تا مهارت های خود انضباطی اش را گسترش دهد. از این طریق مستقیم درباره احساسات کودکان با آنها صحبت کنند، اگر آنها را دچار تنش یا ناراحتی می بینید، سعی نکنید نادیده بگیرید بلکه توجه کنید تا برای کاهش اضطراب و حالت های پنیک به روان شناس یا پزشک مراجعه کنید.  

 قرنطینه فرصت خوبی برای والدین است تا ارتباط خوبی با فرزندانشان  برقرار کنند، فعالیت های خانگی مثل بازی کردن و مشارکت در انجام کارهای منزل، پخت و پز، تمیزکاری یا هر چیز دیگر را با هیجان قاتی کرده و مشغول شوند. ورزش های دسته جمعی می تواند در خانه تقویت شود و با این کار روحیه اعتماد به نفس بچه ها تقویت شود.

با توجه به اینکه کودکان زبان و صدای رسایی برای صحبت درباره مشکلاتشان ندارند والدین می بایست هر حالت آنها را در این ایام در نظر بگیرند. هر حالت افسردگی یا استرس یا صحبت های مشکوک در زمینه ناامیدی و ترس از مرگ و مشکلات دیگر می تواند تبعات روانی و جسمانی بعدی در آینده برای بچه ها داشته باشد پس والدین باید مراقب باشند و اینها را شناسایی و در راستای رفعش اقدام کنند.

منبع: فارس