بیش از چند روزی نیست که رهبر معظم انقلاب فرمان بزرگ‌ترین رسانه تأثیرگذار و فراگیر کشور را به دست مردی از جنس خود اهالی آن سپرده است. در این روزها که حتماً دکتر پیمان جبلی مشغول برنامه‌ریزی برای بهینه‌سازی سازمان صدا و سیما در حوزه محتوا و تأثیرگذاری است، ذکر یکی دو نکته را در این حوزه خالی از فایده ندیدم.

نکته اول اینکه صداوسیما باید تولید کننده اعتماد در جامعه باشد و موجبات آرامش اذهان را فراهم آورد. یکی از معضلاتی که کشور با آن دست و پنجه نرم می‌کند، تعدد رسانه‌ها و منابع اخذ اخبار و اطلاعات است و در این حوزه صدا و سیما جایگاه اول را ندارد؛ زیرا از یک‌سو رسانه‌های رقیب اقدام به تولید حس بی‌اعتمادی در مخاطبان کرده‌اند تا خود را مرجع قابل قبول جلوه بدهند و از سوی دیگر رسانه ملی نیز به دلیل عدم تولید محتوای خاص مخاطب از بازی عقب مانده و به مرور زمان از مخاطبان رسانه ملی کاسته شده است و امروز در هنگامه بروز بحران‌ها، رسانه‌های رقیب دست برتر را دارند. رسانه ملی باید مبتنی بر نیازهای ملت اعتمادسازی کند در غیر این‌صورت در هنگامه بحران‌ها نمی‌تواند موجب همدل‌سازی ملت و تولید رفتار مناسب به فراخور رخدادها شود. اساس رسانه بر رفتارسازی است. اگر برنامه رسانه ملی بر اساس تبیین‌گری تنظیم شود و با ابهام‌زدایی و ممانعت از انفعال اجتماعی دامنه آگاه‌سازی مردم نسبت به حقایق را باز کند، قطعاً شاهد حرکت اقشار مملکت به سمت تعالی و همدلی در حل بحران‌ها و صعود به قله‌های رشد خواهیم بود. متأسفانه یکی از چالش‌های منتقدان با رسانه ملی این است که در حوزه آگاه‌‎سازی، نقش آرشیو خبر را بازی می‌کنند، اما محتوایی که در شما تولید رفتار و کنش صحیح کند کمتر دیده می‌شود. در حالی که انتظار مخاطب این است که شما علاوه بر ارائه رخدادها و محتواها به او آگاهی‌بخشی کنید و موجب تصمیم بهتر او شوید. وقتی در این حوزه ناتوان باشیم، مخاطب به سمت منابع و رسانه‌های دیگر سوق داده می‌شود و به مرور زمان ضد اعتمادها بین شما و مخاطب فاصله می‌اندازد و این فاصله‌گذاری در آخر موجب تقابل دشمنی و گریز جامعه از شما و حتی حقایقی می‌شود که ارائه می‌دهید.

رسانه ملی جمهوری اسلامی ایران در مجموع جمعیت تخمینی رسمی و غیر رسمی کادر ۵۰هزار نفری خود، متأسفانه دچار مشکل عدم پاسخگویی به نیاز واقعی مخاطبان  است و این مشکلی است که با تکثر کارمندان و کارکنان حل نمی‌شود.  به یاد داشته باشیم که شبکه «سی سی تی وی» چین با توجه به تولیدات گسترده‌ای که دارد تنها ۱۰هزار نفر کادر و کارمند دارد و حتی «بی بی سی» با تولیدات گسترده و شبکه‌های برون‌مرزی به زبان‌های خارجی و تولید گسترده رسانه‌ای با ۲۰ هزار کادر اجرایی مدیریت می‌شود. فربه شدن صدا و سیما کمکی به حل بحران‌ها نمی‌کند، بلکه بازنگری در مدیریت منابع انسانی و مدیریت تولید محتواست که می‌تواند به مرور زمینه‌ساز شکل‌دهی به اعتماد عمومی باشد.

قدم بعدی‌ای که صدا و سیما باید بردارد، مسئله سبک تولیدات و سبک مواجهه با مخاطب است. صدا و سیمای جمهوری اسلامی متعلق به تمامی ملت است و باید انعکاس‌دهنده زندگی و احوال تمامی اقوام و اقشار مختلف کشور باشد. در قانون اساسی ارج نهادن به حیثیت انسانی افراد و پرهیز از هتک حرمت آنان طبق ضوابط اسلامی تأکید شده است. حرکت کلی صداوسیما باید در جهت وحدت، الفت و انسجام هر چه بیشتر ‌جامعه و برحذر داشتن مردم از پراکندگی و تفرقه باشد. صدا و سیمای جمهوری اسلامی زبان گویای ملت و چشم و گوش حساس کشور است و از این رو وظیفه دارد خواست‌ها، نیازها و مشکلات ‌مردم را به اطلاع مسئولان برساند.

تلاش جهت برگزاری بحث‌های آزاد و آموزنده میان احزاب و سازمان‌های سیاسی قانونی کشور که در درجه اول به روشن شدن بینش‌ سیاسی و دینی مردم و در درجه بعد به تفاهم سیاسی میان این گروه‌ها و برخورد سالم آن‌ها با یکدیگر کمک می‌کند نیز باید از برنامه‌های در دستور و جدی سازمان در آینده خود باشد.

در یک کلام، رسانه ملی باید دریچه حل بحران‌های کشور باشد در غیر این صورت نمی‌توانیم از آن انتظار اثرگذاری داشته باشیم.