تحولات منطقه

یک کارشناس مذهبی با اشاره به اینکه خداوند در قرآن کریم بزرگداشت و تکریم پیامبر (ص) را واجب اعلام کرده است، گفت: گرامیداشت میلاد پیامبر (ص) اجرای فرمان خدا را در زمینه مهرورزی، تکریم و ترفیع ایشان است.

جشن گرفتن برای میلاد پیامبر (ص) اطاعت از خدا است/ وجوب تکریم پیامبر (ص) بر همه مسلمانان
زمان مطالعه: ۴ دقیقه


به گزارش قدس آنلاین، رسول گرامی اسلام حضرت محمد مصطفی (ص) ۱۷ ربیع‌الاول سال عام‌الفیل چشم به جهان گشود و امروز برابر است با سالروز میلاد با سعادت پیامبر رحمت و مهربانی.

مهرورزی و تکریم پیامبر (ص) بر همه مسلمانان واجب است

حجت‌الاسلام محسن زمانی کارشناس مذهبی با اشاره به ضرورت تکریم و قدرشناسی از نعمت بزرگی به نام حضرت محمد (ص) گفت: خدای کریم در قرآن مجید، علاوه بر بیان اوصاف پیامبر (ص)، احترام و مهرورزی و تکریم نسبت به پیامبر (ص) را یکی از واجبات مسلمانان بر شمرده و در آیاتی چند، همگان را به این وظیفه شرعی فراخوانده است و هیچ فردی نمی‌تواند آن را انکار کند. بزرگداشت میلاد پیامبر (ص) را نیز می‌توان مصداقی از همین تکریم و تعظیم به پیامبر دانست که خداوند در قرآن به آن سفارش کرده است.

تکریم و بزرگداشت پیامبر (ص) دستور قرآن است اما وهابیت آن را حرام می‌داند

وی ادامه داد: وهابیت قائل است که برگزاری مراسمی تحت عنوان جشن میلاد پیامبر، بدعت است و دلیلشان این است که دلیلی بر این‌گونه مجالس وجود ندارد و این‌که در زمان پیامبر (ص) و صحابه چنین مراسمی وجود نداشته و گزارش نشده است، لذا انجام آن توسط مسلمانان بدعت است و بدعت هم حرام است. در جواب این افراد باید گفت که مهرورزی و تکریم به پیامبر (ص) یکی از اصول اسلام و دستوری قرآنی است که هیچ فردی نمی‌تواند آن را انکار کند.

نظر قرآن درباره تکریم پیامبر (ص)

این کارشناس مذهبی با بیان اینکه تکریم و قدردانی از پیامبر (ص) دستور صریح خداوند است، گفت: خداوند در سوره مبارکه اعراف می‌فرماید: «فَالَّذِینَ آمَنُوا بِهِ وَعَزَّرُوهُ وَنَصَرُوهُ وَاتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِی أُنْزِلَ مَعَهُ أُولَٰئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ، [اعراف/۱۵۷] آنانکه به پیامبر (ص) ایمان آورده و به تکریم او پرداخته و او را یاری می‌کنند و از نوری که همراه وی فرود آمده پیروی می‌کنند، آنان همان رستگارانند.»

۴ دستور خدا درباره اطاعت از پیامبر (ص)

زمانی با اشاره به ۴ دستور خدا به امت برای یاری پیامبر (ص) گفت: این آیه به مسلمانان، چهار دستور می‌دهد. «آمنوا به» : به پیامبر ایمان بیاورید، «عزّروه» : به تکریم و تعظیم او بپردازید، «نصروه» : در سختی‌ها او را یاری کنید، «و اتبعوا النور الّذی أنزل معه» : از قرآنی که با او فرستاده شده، پیروی کنند.

وی ادامه داد: مشابه همین مضمون در آیه نهم سوره فتح نیز توصیه شده است: «لِتُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَتُعَزِّرُوهُ وَتُوَقِّرُوهُ وَتُسَبِّحُوهُ بُکْرَةً وَأَصِیلًا، [فتح/۹] تا (شما مردم) به خدا و رسولش ایمان بیاورید و از او دفاع کنید و او را بزرگ دارید و خدا را صبح و شام تسبیح گویید.»

تکریم پیامبر (ص) از فرائض واجب است و بزرگداشت میلاد حضرت تکریم آن بزرگوار است

این کارشناس مذهبی درباره گرامیداشت میلاد پیامبر (ص) گفت: با توجه به این دو آیه که مهر پیامبر (ص) و تکریم او را از فرائض می‌داند اکنون سؤال می‌شود، آیا گردهمایی مسلمانان در روز تولد پیامبر، تحقق بخشیدن به این دو آیه نیست؟ به طور مسلم، آری! هر فردی که در این مجالس حضور یابد نوعی اظهار مهر، مودّت، تکریم و بزرگ‌داشت است. بنابراین، عمل مسلمانان ریشه قرآنی دارد، در این صورت، قطعاً بدعت نخواهد بود. بدعت، آن کار نوظهوری است که در قرآن و سنت برای آن اصل و اساسی نباشد.

لزوم نکوداشت میلاد پیامبر (ص) و شادمانی به دور از لهو و گناه

زمانی بلند آوازه کردن پیامبر (ص) را وظیفه امت دانست و گفت: در همین راستا، در جای دیگری از قرآن کریم می‌خوانیم که پروردگار به این نکته اشاره می‌فرماید که ما پیامبر (ص) را بلند آوازه کردیم: «وَرَفَعْنا لَکَ ذِکْرَکَ، [انشراح/۴] و آوازه تو را بلند ساختیم!» این آیه حاکی است که ترفیع پیامبر (ص) و بلندآوازه کردن او، یکی از نعمت‌های الهی بر پیامبر اسلام (ص) است، از این رو یکی از راه‌های «ترفیع پیامبر»، نکوداشت میلاد او و شادمانی به دور از هر نوع لهو و گناه در روز ولادت، همگی نوعی ترفیع نبی (ص) و بلند آوازه کردن اوست.

چگونه است که نزول مائده بر حواریون روز عید باشد و میلاد پیامبر رحمت و مهربانی عید نباشد

وی میلاد پیامبر (ص) را روز عید بزرگ مسلمانان دانست و گفت: اما این‌که روز میلاد را روز عید قرار دهند، چه ایرادی دارد؟ آیا میلاد پیامبر (ص) کمتر از نزول مائده بر حواریون است که آن را عید قرار دادند!؟ «قَالَ عِیسَی ابْنُ مَرْیَمَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا أَنْزِلْ عَلَیْنَا مَائِدَةً مِنَ السَّمَاءِ تَکُونُ لَنَا عِیدًا لِأَوَّلِنَا وَآخِرِنَا وَآیَةً مِنْکَ وَارْزُقْنَا وَأَنْتَ خَیْرُ الرَّازِقِینَ، [مائده/۱۱۴] پروردگارا! از آسمان، مائده‌ای برای ما فرود آر، تا عیدی برای اول و آخر ما و نشانه‌ای از جانب تو باشد و به ما روزی ده که تو بهترین روزی دهندگانی.» به‌راستی اگر روز نزول مائده (که نعمتی محدود و زودگذر است) استحقاق جشن گرفتن آن روز در تمام سال‌ها را دارد، چرا و چگونه ولادت پیامبر (ص) یا روز مبعث او (که نعمت بزرگ و جاویدان الهی برای بشریت است)، استحقاق چنین‌ جشن و سروری را نداشته باشد!؟

مسلمانی که میلاد پیامبر (ص) را گرامی بدارد در حقیقت فرمان خدا را در زمینه مهرورزی، تکریم و ترفیع ایشان به اجرا درآورده‌

این کارشناس مذهبی در پایان گفت: هرگاه مسلمانان در هر روز و شبی و هر ماه و سالی مجلسی تشکیل دهند و در آن، فضائل و مناقب پیامبر (ص) را یادآور شوند و آیاتی که در حق او وارد شده تلاوت کنند و اشعاری را در مدح او بسرایند، در حقیقت فرمان خدا را در زمینه مهرورزی و تکریم و ترفیع وی به اجرا درآورده‌اند. علّت این‌که تنها روز ولادت را برای این کار اختصاص می‌دهند، این است که وجود پیامبر (ص) و تولّد او نعمت بزرگی است.

منبع: فارس

انتهای پیام/

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.