دنیای اسلام در آغاز سده پانزدهم هجری شمسی با دو چالش بزرگ روبه‌رواست؛ نخست دسیسه دشمنان در تبلیغ جلوه‌ای خشن از دین رحمانی و در ادامه تبلیغ چهره‌ای خنثی از اسلام و دوم حاکمان مزدور که حیات خود را در ذیل وابستگی به استعمار تعریف کرده و موجب اختلاف‌افکنی در امت محمدی شده‌اند. در این بین ولی آن‌گونه که رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار روز گذشته خود با میهمانان شرکت‌کننده در کنفرانس بین‌المللی وحدت اسلامی بیان کردند، «تبیین و ترویج جامعیت اسلام» و «تقویت اتحاد مسلمانان» دو وظیفه مهم برای امت اسلامی است که می‌تواند این حمله همه‌جانبه را خنثی سازد.

بر این اساس جامعه اسلامی این روزها بیش از پیش به وحدت نیازمند است و بایسته‌هایی حرکت در این مسیر را ضروری می‌سازد. استعمار به روش نو که می‌توان آن را استعمار فرانو نام نهاد، با مجموعه‌ای از ابزارها از رسانه‌ها گرفته تا شبکه‌های اجتماعی و دیگر اقسام فناوری، هجمه تمام عیاری را علیه مسلمانان به راه انداخته است. البته این روند مدت‌هاست آغاز شده ولی امروز ظهور و بروز آن متنوع‌تر شده است. به عنوان نمونه می‌بینیم در قضیه فلسطین، آمریکا با روی دست گرفتن «طرح ابراهیم» عملاً بسیاری از کشورهای اسلامی را در زاویه قرار داده است.

از سوی دیگر محور غربی – عبری، امروز برای تضعیف مسلمانان بحث تجزیه سرزمین‌های اسلامی را به‌جد دنبال می‌کند. این موضوع را ما در تقسیم سودان به دو کشور شمالی و جنوبی دیدیم. در عراق هم تجزیه این کشور به سه اقلیم کردی، شیعه و سنی را مطرح کردند. در لبنان، سوریه، یمن و افغانستان هم این مسئله به‌شدت دنبال می‌‎شود. تقسیم سرزمین‌های اسلامی از یک‌سو با هدف تأمین امنیت رژیم صهیونیستی و از سوی دیگر با هدف تضعیف هرچه بیشتر مسلمانان صورت می‌گیرد.

موضوع سوم بحث خنثی‌سازی اتهام‌زنی‌ها به مسلمانان است. گروه‌های تکفیری به اذعان مقامات ایالات متحده ساخته و پرداخته خودشان هستند، ولی آن‌ها می‌خواهند این گروه‌ها را نماینده اسلام جلوه دهند. اختلاف‌افکنی مهم‌ترین ابزار غرب برای تاراج ثروت سرزمین‌های اسلامی است. با وجود این واقعیت، ما شاهد بودیم که برخی پایتخت‌های اسلامی از جمله ریاض و همپیمانانش فریب خورده و خلاف جریان وحدت قرار دارند و این هزینه بسیاری بر منطقه و خودشان تحمیل می‌کند.

جمهوری اسلامی ایران در سال‌های اخیر نشان داده باوجود تبلیغات سوء در این زمینه به‌خوبی عمل کرده و الگوی مناسبی در این زمینه است. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای هم در بیانات دیروز خود با ذکر اینکه وحدت اسلامی برای تهران یک اصل است و نه تاکتیک، بار دیگر این واقعیت را یادآوری کردند. جمهوری اسلامی در موضوع حمایت از مسلمانان بوسنی، فلسطین، افغانستان و سرتاسر منطقه نشان داد آنچه برایش مهم است منافع کلی جامعه اسلامی است. این رویه همان است که کتاب آسمانی ما به ما نشان داده. همان‌گونه که در قرآن آمده «وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعًا وَلَا تَفَرَّقُوا» رمز پیروزی است و اگر وحدت نداشته باشیم «وَتَذْهَبَ رِیحُکُمْ» قدرت ما می‌رود. این رویه در عملکرد ائمه اطهار(ع) هم نمایان است و نشان می‌دهد نگاهی که شیعه و اسلام واقعی دارد، نگاه روبنایی و ابزاری به وحدت نبوده و نیست؛ چیزی و حقیقتی که در جمهوری اسلامی جریان دارد.