به گزارش قدس آنلاین، چندین سال است که درعرصه اجرا حضور فعال دارد و برنامه‌هایی با موضوعات مختلف را اجرا کرده است. از موضوعات اجتماعی تا ورزشی، اما حالا کمتر کسی است که عبدالله روا را با «ویدیوچک» نشناسد.
در مصاحبه‌هایش گفته بود خیلی‌ها او را به نام آقای ویدیوچک می‌شناسند و سال گذشته جایزه بهترین مجری ورزشی تلویزیون را دریافت کرد.
عبدالله روا در این گفت و گو از حضورش در ویدیوچک و ایده شکل گیری این برنامه گفت، برنامه‌ای که یکی از پرمخاطب‌ترین برنامه‌های رسانه ملی است.
شما به عنوان مجری گونه‌های مختلفی از اجرا را تجربه کرده‌اید. از اجرای عروسکی تا برنامه نوجوانانه. دغدغه شخصی خودتان اجرای چه نوع برنامه‌هایی است؟
من تقریبا در این زمینه رکورددار اجرا هستم. از برنامه عروسکی تا برنامه شب عید و سحر و نوجوانانه و...، اما چیزی که بیشتر به شخصیت من نزدیک است و خودم هم با آن راحت‌ترم، برنامه ویدئوچک است.
من در اجرا یک خاستگاه اجتماعی دارم، اما این برنامه در ظاهر یک برنامه ورزشی استو ما سعی می‌کنیم اجتماعی برخورد کنیم و این برنامه را صرفا تخصصی ورزشی نبینیم.
مردم هم خیلی نسبت به من و این برنامه لطف دارند و خیلی از افرادی که فوتبالی و ورزشی نیستند هم از مخاطبان جدی ویدیوچک هستند.
اسفند ماه سال گذشته شما به انتخاب مردم برای اجرای برنامه ویدیوچک بهترین مجری ورزشی تلویزیون لقب گرفتید. ولی در مصاحبه‌های قبلی گفته بودید خودتان را مجری ورزشی نمی‌دانید. هنوز نظرتان تغییری نکرده؟
این جایزه محبتی بود که مردم به من داشتند ولی من ادعایی ندارم. اگر مردم بگویند مجری ورزشی هستی، ما هم می‌گوییم هستیم و اگر مردم بگویند نیستی، ما هم تایید می‌کنیم. هرچه مردم بگویند.
انتخاب شما به عنوان مجری ویدیوچک چطور بود؟
من و مجتبی آذری، تهیه کننده و کارگردان برنامه سال‌ها رفاقت داریم و بارها در خصوص برنامه‌ای شبیه به ویدئوچک صحبت کرده بودیم. حالا با حضور مجتبی و گروه منسجمی که داریم، جنس‌مان جور است و از فضای ورزش، برای بیان حرف‌های مهم‌تر استفاده می‌کنیم.
ما هرگز به این فکر نکردیم که مشابه این برنامه در ایران و جهان هست یا نه، گروه خوبی داشتیم و همیشه به برنامه‌ای مثل ویدئوچک فکر کردیم. تنها یک حلقه گمشده به نام شبکه برای این برنامه وجود داشت که خدا را شکر پیدا شد.
در اجرای این برنامه چقدر از بداهه پردازی استفاده می‌کنید؟
خیلی از متن‌های ویدیوچک مشخصاً برای لحن من نوشته می‌شود، یعنی متن از کاراکتر من عبور می‌کند تا برای اجرا آماده شود. البته ما در برابر دوربین خلاق می‌شویم و در لحظه هم بداهه‌های زیادی به ذهنم می‌رسد. اصل کار در جلسه اتاق فکر و نوشتن متن روی کاغذ می‌آید و شاید حدود ۲۰ درصد کار هم بداهه باشد.
شما در اجرای برنامه از ادبیاتی استفاده می‌کنید که متعلق به نسل جوان است و کامنت‌هایی که برایتان می‌آید حاکی از این اتفاق است که مردم با شما ارتباط خوبی قرار کرده‌اند.
تیم نویسندگان ویدیوچک جزو سطح اول‌های فضای مجازی هستند که خودشان خالق اثرند. ما در جلسه می‌نشینیم، تخیل می‌کنیم، یک روز قبل از ضبط متن نهایی را می‌نویسیم تا ویدئوچک ساخته شود. نکته دیگر تجربه‌ای است که حالا از قسمت‌های گذشته داریم. شاید برنامه‌های اول ما، از نظر خودمان قابل قبول نباشد، اما حالا برایمان اتفاق‌های خوب افتاده است و کامنت‌های مردم در فضای مجازی حاکی از این است که توانسته‌ایم با آنها ارتباط برقرار کنیم. شاید نقطه ضعف ما این باشد که اهل شوآف نیستیم! ما هر سال جزو کاندیداهای دریافت جایزه بودیم. و هستیم. مثل جشنواره جام جم، جشن حافظ و... .
ویدیوچک در بسیاری از جشنواره ها نامزد دریافت جایزه شده است و بارها درخشیده. اما راز موفقیت این برنامه به نظر خودتان و به عنوان مجری ویدیوچک چیست؟
خدارا شکر. ما گروهی هستیم که تمام توانمان را برای کاری که از ته دل دوستش داریم و به آن اعتقاد داریم، انجام می‌دهیم و این خود واقعی ماست. ما خیلی با هم رفیقیم و شناختی که همه بچه‌ها از هم دارند خیلی به کار کمک می‌کند.
نکته دیگر این است که ویدیوچک موضوعی جذاب و مدیرانی همراه دارد و من باید از آقایان معتضدی و ملک آبادی و مدیران قبلی تشکر کنم. همه این‌ها در کنار هم سبب می‌شود این برنامه به دل مردم بنشیند.
نظر شما