دولت سیزدهم در حالی ماههای ابتدایی فعالیتش را یکی پس از سپری می کند که بدنه تولید و صنعت کشور همچنان با مضیقه های تحریمی و کرونایی دست و پنجه نرم می کند.

این روزهای سخت البته برای دولت و بخش خصوصی، منشاء همفکری، همراهی بیشتر و تبادل آراء بوده و علاوه بر این تا حدود زیادی بین سه قوه، همسویی و یک صدایی را رقم زده است تا عقاید و اندیشه ها بیش از هر زمانی در خدمت ارتقاء تولید و صنعت کشور باشد.

سید عبدالوهاب سهل آبادی رئیس خانه صنعت، معدن و تجارت ایران در گفتگویی تفصیلی با خبرنگار ما ضمن اشاره به اینکه بخش خصوصی در ماههای اخیر، مشاوره های لازم را به تیم اقتصادی دولت ارائه کرده، معتقد است مهم ترین و جدّی ترین نارسایی های موجود در فضای کسب و کار صنعتگران در حوزه های زیرساختی، آموزشی و مالی و بانکی است و بخش خصوصی انتظار دارد طی سالهای پیش رو و با توجه به یادآوری مداوم این موارد به تیم اقتصادی، تمرکز حداکثری دولتمردان را در جهت بهبود و تلطیف فضای کسب و کار ببیند. گفتگوی ما را با او بخوانید.

جناب سهل آبادی! به عنوان رئیس خانه صنعت، معدن و تجارت ایران و به تعبیری یکی از سخنگویان بخش خصوصی در این سه حوزه، رابطه حاکمیّت و دولت را با فعّالان اقتصادی در این ماهها چطور می بینید؟              

خوشبختانه چند سالی است که مقام معظم رهبری نسبت به وضعیت اقتصاد، حساسیّت های خاصی نشان داده اند و صنعت را موتور محرّکه اقتصاد می دانند. دولتها هم با توجه به امر ایشان نسبت به این مساله توجهات خاص داشته اند اما اینکه این توجهات تا چه حد موثر واقع شده مقوله ای دیگر است. دولت فعلی هم با شعار کمک به صنعت، شفاف سازی و روان سازی مسائل اقتصادی و صنعتی روی کار آمده و جامعه صنعتی هم به دولت لبیک گفته و تاکنون همکاری های لازم را داشته و پیشنهادهای خود را مطرح کرده است. حتی همین امروز با معاون اقتصادی رئیس جمهور جلسه داشتیم و به آقایان، مشاوره های لازم را ارائه کردیم تا نظراتمان را به بدنه  اقتصادی دولت تزریق کنیم به ویژه آنکه دولت و مجلس در حال بستن بودجه سال ۱۴۰۱ هستند و امیدواریم که توجه خاص به مسائل صنعتی داشته باشند. واقعیت این است که هر چه تولید توانمندتر شود، بیشتر می تواند رونق اقتصادی را محقق و اقتصاد مقاومتی را اجرایی کند. بخش صنعت کشور همواره نشان داده که در دل سخت ترین شرایط تحریمی می تواند تولید را افزایش دهد و نیاز است وزارتخانه ها و دستگاه های مختلف با صنعتگران همراهی کنند تا آرامش بر فضای تولید حاکم باشد چون صنعتگر، رزمنده این جنگ اقتصادی است. به باور من اگر تولید کشور مورد حمایت واقع شود، تحریم نمی تواند اثر آنچنانی داشته باشد.

مبتنی بر مشاوره هایی که به تیم  اقتصادی دولت می دهید به یکی دو مورد از مهم ترین و فراگیرترین خواسته های صنعتگران که نیاز است، به طور ویژه و بدون فوت وقت، بررسی و برآورده شود، اشاره کنید.

یکی از مهم ترین درخواستهای جامعه تولیدکنندگان، مساله زیرساختهای صنعتی در سطح کشور در حوزه انرژی ( برق، گاز و...) است چرا که شهرکهای صنعتی ما در حال حاضر با معضلات زیادی در این زمینه مواجه هستند. کارخانه ها و واحدهای صنعتی کشور در تابستان با مشکل کم برقی و در زمستان با مشکل بی گازی دست و پنجه نرم می کنند که این مشکلات به بدنه صنعت، خسارت های زیادی وارد می کند. برخی صنایع، در این کمبودها و قطعی ها آسیبهایی می بینند که قابل جبران نیست و یا جبرانش بسیار سخت است. متاسفانه سرمایه گذاریها در حوزه برق، مناسب و کافی نیست و صنایع بابت این کمبودها هزینه های زیادی متحمل شده اند. یکی دیگر از نیازهای مبرم جامعه صنعتی کشور، آموزش فنی است که هر چند سازمان فنی و حرفه ای به آن توجه دارد و دانشگاهها در کشور، جوانان فارغ التحصیلان زیادی در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا تربیت می کنند اما متاسفانه بدنی تولید کشور از نظر نیروی تکنسین، کارشناس، کاردان و کارگر فنی در مضیقه شدید است. دولت باید بداند که مساله آموزش فنی و حرفه ای برای کشور بسیار حیاتی است و اگر قرار است برای این مشکل راهکاری پیدا کند باید نگاه خاص در بودجه به این مقوله داشته باشد. ما در کشور از یک طرف با بیکاری گسترده فارغ التحصیلان دانشگاه ها و از طرفی در کارخانه ها و صنایع با کمبود نیروی متخصص روبرو هستیم. اگر هزینه کردن برای آموزش نیروهای انسانی جدی گرفته نشود بدنه کارخانه های ما از نظر کارگرهای فنی به شدت ضعیف می شود به ویژه آنکه نیروهای موجود در حال بازنشستگی هستند.

رفتار بانکها را در قبال پرداخت تسهیلات سرمایه در گردش و سرمایه ثابت مورد نیاز واحدهای صنعتی چطور ارزیابی می کنید؟ آیا در ماه های اخیر تفاوت محسوسی در این عملکرد دیده می شود؟   

جامعه صنعت کشور به سرمایه ثابت نیاز مبرم دارد اما بانکها همچنان به هر دلیلی بیشتر به تسهیلات سرمایه در گردش توجه می کنند و به پرداخت تسهیلات سرمایه ثابت یا توجه ندارند یا بودجه ناچیزی اختصاص می دهند که این نوع نگاه و رفتار، مشکلات خاصی برای تولیدکنندگان ایجاد کرده است. واقعیت این است که نوسازی کارخانه های کشور مساله ای حیاتی است و جامعه صنعتی در صدد آموزش هر چه بیشتر نیروهای انسانی و ارتقاء و به روزرسانی دانش آنهاست. همچنین تولیدکنندگان ما به مقوله R&D (Research and Development) یا همان تحقیق و توسعه توجه جدی دارند. با توجه به چنین ضروریاتی، مدیریت منابع مالی حائز اهمیت زیاد است. واحدهای صنعتی کشور برای واردات ماشین آلات به تامین و تخصیص به موقع ارز نیاز مبرم دارند و با توجه به افت شدید ارزش پول ملی به خصوص در اواخر دولت قبل، شرایط برای نوسازی ماشین آلات بسیار سخت شده و هزینه بر شده است. در این شرایط متاسفانه بانکها همکاری لازم را ندارند و دولت اگر می خواهد کارخانه های ما به روز شوند و بتوانند با رقبای خارجی به ویژه همسایه ای مانند ترکیه که امروز در حال گرفتن اغلب بازارهای ما در حوزه های صنعت و معدن است، رقابت کنند، باید این نارسایی ها را جدی بگیرد. البته جامعه صنعتی کشور انتظار ندارد همه مشکلات به یک باره و یک روزه حل شود اما موارد خاصی مانند تامین سرمایه ثابت برای نوسازی ماشین آلات یکی از مهم ترین و حیاتی ترین خواسته های ماست. به هر صورت وقتی تولید نسبت به سرمایه، عطش و نیاز شدید دارد یا باید بانکها برای تامین سرمایه واحدها چابک تر شوند اقدام کنند یا بورس به میدان بیاید که متاسفانه بورس در پایان دولت قبل شکست خورد. راه حل دیگر این است که سرمایه گذار خارجی بیاید که این راه فعلا با توجه به مشکلاتی مانند تحریمها مسدود است. در مجموع بانکها با اخذ بهره ۱۸ درصدی، وضع جرایم، درخواست سپرده و... بهره تمام شده تسهیلات را برای واحدهای تولیدی به حدود ۲۴ درصد رسانده اند که این عدد، ظلم به تولید و صنعتگر است.

آقای سهل آبادی! به عقیده بسیاری از ناظران، همسویی قابل توجه سه قوه در حاضر می تواند بهترین و بیشترین دستاورد را برای اقتصاد و صنعت کشور رقم بزند. باور شما در این زمینه چیست؟  

همسویی بین قوا قطعا می تواند برای تولید و همه بخشهای اقتصاد زمینه ساز آرامش، رشد و رونق باشد. هر چند کارفرمایان ما مشکلات متعدّدی در حوزه بیمه و مالیات هم دارند اما نباید اصل مهم تامین معیشت کارگران و حقوق بگیران را فراموش کنیم چون معیشت کارگران دغدغه بزرگی برای کارفرمایان است و متاسفانه دولت هنوز راه حلی برای گرانی ها ارائه نداده و اقلام مصرفی مدام گران تر می شود به گونه ای که تحمّل این هزینه ها برای کارگران سخت است. حمایت و همراهی دولت، مجلس و قوه قضاییه از تولید بدون شک می تواند از دردهای کهنه این حوزه و شدت تغییر مداوم قوانین و آیین نامه ها بکاهد. بنده بارها گفته ام که نباید تولید را به شکل یک مغازه دید که صاحب آن هر وقت دلش بخواهد، می تواند کرکره را پایین بکشد. بنده معتقدم برای کاهش بیکاری در کشور به مهندسی و تغییر برخی قوانین نیاز جدی داریم. خوشبختانه با کمک قوه قضاییه بسیاری از واحدهای تولیدی به کار برگشتند و با اینکه تحریمها و کرونا تولید کشور را به شدت آزار داده است، این واحدها عملکرد درخشانی داشتند. نباید کتمان کرد که نوسانات ارزی، امکان برنامه ریزی درست را به صنعت نمی دهد و با این نوسانات، حوزه ای مانند معدن که جایگزین خوبی برای نفت می تواند باشد امکان رشد، رونق و به روزرسانی ماشین آلات را ندارد. در حال حاضر ۷۰۰ شهرک صنعتی و حدود هزار واحد صنعتی در کشور فعال هستند که با تمرکز بر رفع مشکلات زیرساختی، مالی، بیمه ای، مالیاتی و فنّی می توان به تداوم حیات شان حتی در شرایط سخت تحریم و کرونا امیدوار بود.   

انتهای پیام