او می‌گوید: در ابتدا ایده‌هایم را طراحی می‌کردم و برای ساخت به بیرون می‌دادم. سپس کارم را گسترش دادم و با جذب نیرو تمامی کارها به جز برش چوب را خودم انجام می‌دهم.

وی می‌افزاید: مراحل انجام کارها به این شکل است که ابتدا چوب‌ها تهیه می‌شوند، سپس به صورت الوار درمی‌آیند و پس ازآن اسباب‌بازی‌ها خراطی و شلف‌ها با دستگاه برش (سی‌ان‌سی) تهیه می‌شوند و در نهایت در کارگاه سمباده‌کشی و رنگ انجام می‌شود.

این بانوی پرتلاش تصریح می‌کند: بازار فروش من ابتدا با نمایشگاهی در مشهد شروع شد که با استقبال بسیار خوبی مواجه شدم و عده‌ای از همان زمان مشتری ثابت محصولاتم شدند. پس از گسترش کارم، فروشگاهی در برج مهر کوهسنگی تأسیس و در کنار آن فروش مجازی از طریق اینستاگرام را هم شروع کردم.

وی خاطرنشان می‌کند: این کار به صورت مستقیم وغیرمستقیم در زمینه سمباده‌کشی، رنگ، کار با دستگاه‌ها و... برای ۱۰ نفر اشتغال‌زایی کرده است که این افراد با توجه به سفارش‌ها می‌توانند ماهانه بین ۲ تا ۱۰میلیون تومان درآمد داشته باشند. 

وی بیان می‌کند: محصولاتمان شامل شلف‌های چوبی، تخت کودک، راکر کودک، موتور چوبی و سایر اسباب‌بازی‌های چوبی است. بازار فروش ما بیشتر در مشهد و تهران است. همه تلاشمان این است که کارها با کیفیت‌های بسیارخوب تولید شوند و قابلیت صادرات نیز دارند. از دبی، آمریکا و کانادا سفارش موردی داشته‌ایم اما به صورت جدی امکان صادرات هنوز برایمان مهیا نشده است.

وی ادامه می‌دهد: متأسفانه یکی از مشکلاتی که در دو سال اخیر به خاطر شیوع کرونا به وجود آمد؛ کاهش فروش به خصوص فروش حضوری بود و کار ما نیز همانند سایر تولیدکنندگان با افت شدیدی روبه‌رو شد اما پس از مدتی که همه به خرید و فروش مجازی روی آوردند، بازار فروش بهتر شد و اکنون بیشتر بازار فروش ما به صورت مجازی است.
یکی دیگر از مشکلات این است که هر تولیدکننده برای گسترش بیشتر کار خود نیاز به سرمایه دارد. برای مثال من برای خرید برخی دستگاه‌های مورد نیاز مثل دستگاه لیزر یا CNC  نیاز به سرمایه خیلی زیاد دارم، چراکه قیمت این دستگاه‌ها بسیار بالاست، چند بار برای گرفتن وام اقدام کردم اما متأسفانه حمایت نشدم و وامی به من تعلق نگرفت. 

این بانوی کارآفرین در پایان خاطرنشان می‌کند: توقعی که من از دولت و مسئولان دارم این است که از تولیدکنندگان نوپا حمایت شود تا تولیدکنندگان با گسترش کار هم خدمات بهتری ارائه دهند و هم برای افراد بیشتری اشتغال‌زایی کنند.
قیمت مواد اولیه از ابتدا شروع کار تا کنون افزایش چند برابری داشته است. به طور مثال یک مترمکعب چوب روسی ۳ میلیون تومان بود که اکنون به ۱۲ میلیون تومان رسیده است و این افزایش قیمت‌ها موجب می‌شود قیمت تمام‌شده کارها افزایش یابد و مشتری‌ها نیز به همان نسبت توان خریدشان کاهش پیدا می‌کند.

او می‌گوید: با افزایش قیمت مواد اولیه مشکلی که برای ما به وجود می‌آید این است که باید سود خودمان را کاهش دهیم تا مشتری‌ها را حفظ کنیم. مثلاً قیمت شلف‌های چوبی از ۲۵۰هزار تومان به ۸۰۰ تومان و یا برج هوش چوبی از ۹۵ هزار تومان به ۲۲۰ تومان رسیده است که بی‌شک در شرایط اقتصادی موجود امکان خرید برای بسیاری از خانواده‌ها وجود ندارد و ما مجبوریم برای حفظ مشتری و تداوم شغل خود با کمترین سود محصولاتمان را بفروشیم که بی‌تردید تا مدت زیادی نمی‌توان با این رویه ادامه کار داد.