آبکمه روستایی با جمعیتی بیش از ۲۱۰نفر درفاصله ۲۵کیلومتری جنوب شهرستان کلات و۱۳۰کیلومتری مشهد واقع ‌شده است.

دهیار روستای آبکمه با بیان اینکه راه مهم‌ترین نیاز اولیه هر منطقه است، اظهار کرد: به دلیل سهل‌انگاری مسئولان درزمینه راه روستای آبکمه، بسیاری از راه‌ها در روستای ما مالرو هستند و اهالی با مشکلات زیادی دست‌ وپنجه نرم می‌کنند. محمد ناصری در گفت‌وگو با قدس با اشاره به اینکه در روزهای برفی راه ارتباطی روستا با روستاهای اطراف بسته می‌شود، اظهار کرد: به علت کوهستانی بودن منطقه، در زمان وقوع سیلاب و بارندگی‎های شدید‎ راه‎های ارتباطی‎ آن قطع می‎شود و کسی نیست که پاسخگوی مشکلات ما باشد و مردم خودشان باید معضلاتشان را رفع کنند.

مشکلات راه

دهیار روستای آبکمه با تأکید بر اینکه راه محور توسعه است و اعتبارات روستای ما بسیاراندک و از طرفی آسفالت نبودن راه‌های روستا مشکلات فراوانی برایمان ایجاد کرده است، عنوان کرد: تا زمانی ‌که چنین جاده‌هایی وجود داشته باشد کشاورز و دامدار به فکر تولید و عرضه محصول به شهرها نیستند؛ اگر جاده‌های روستایی این منطقه از وضعیت کنونی خارج شود اهالی چند روستا می‌توانند برای کار و تلاش در بخش‌های مختلف ازجمله کشاورزی و دامداری با امیدواری بیشتری در میدان عمل حضور داشته باشند.

وی با تأکید بر اینکه شغل بیشتر اهالی روستا کشاورزی و دامداری است، به مشکلات کمبود آب در روستا و اینکه حتی برای آب شرب هم با مشکلاتی دست به گریبان هستیم اشاره کرد و گفت: چند سالی است که تقاضای احداث یک بند در روستا برای ذخیره و استفاده کشاورزان و دامداران روستا داده‌ایم، اما متأسفانه مسئولان در مشهد با این دلیل که جمعیت روستای شما کم و حدنصاب را ندارد، تاکنون هیچ توجهی به خواسته‌های ما نداشته‌اند در صورتی که اگر همین مشکلات برطرف شود شاهد بازگشت تعداد زیادی از جوانان که در شهرهای دیگر مشغول کارگری هستند به روستا خواهیم بود.

مسئولان به مشکلات ما توجهی ندارند

وی با بیان این موضوع که ادارات راهداری، امورعشایر و جهاد کشاورزی هیچ‌کدام پاسخگوی مشکلات این افراد که با خانواده خود در بیابان مشغول فعالیت و دامداری‌اند نیستند، تصریح کرد: این دامداران سهم قابل توجهی از تولید پروتئین استان را برعهده دارند، رفع مشکلات این افراد درحال حاضر در گرو توجه مسئولان بالادستی است. وی با بیان اینکه زمستان‌های بسیار سردی را با توجه به کوهستانی بودن منطقه پشت سر می‌گذاریم، افزود: مدت‌هاست ما و روستاهای اطراف تقاضای گازرسانی به روستا را به مسئولان استان داده‌ایم، اما این امر هم تاکنون محقق نشده است.

دهیار روستای آبکمه با اشاره به اینکه هیچ کدام از شبکه‌های دیجیتال تلویزیون در این روستا نمایش داده نمی‌شود، اظهار کرد: تنها شبکه‌های ۱، ۲، ۳ و شبکه استانی آن هم با کیفیت‌ بسیار نامطلوب در روستا قابل مشاهده است به‌گونه‌ای که در برخی اوقات در حین تماشای فیلم و یا سریال، شبکه‌ها با هم تداخل پیدا می‌کنند. وی افزود: غیر از برق‌رسانی هیچ‌گونه خدماتی برای این روستا انجام‌نشده و حتی تلفن ثابت هم نداریم.

اعتبارات فراموش شده

وی از دیگر مشکلات آبکمه را نبود خانه بهداشت تخصیص نیافتن بودجه کافی برای تأمین وسایل بهداشتی و خدماتی عنوان کرده و گفت: روستای ما حتی راهی برای حضور آمبولانس و اورژانس برای مواقع ضروری ندارد و از طرفی پزشک یک روز درهفته آن هم درحد یکی دو ساعت به روستا می‌آید و تا هفته بعد اگر کسی نیاز به پزشک داشته باشد باید به کلات و یا مشهد مراجعه کند.

وی افزود: مشکلات فراوان در سال‌های اخیر موجب شده خانواده‌های بسیاری روستا را ترک کرده و به حاشیه شهر مشهد مهاجرت کنند که این موضوع سبب شده جمعیت روستا بسیار کاهش پیدا کرده و در تخصیص اعتبارات به دلیل جمعیت کم با مشکلات فراوانی روبه‌رو باشیم.

وی ادامه داد: فرزندان اهالی روستا تنها تا مقطع ششم می‌توانند درس بخوانند و برای ادامه تحصیل در پایه‌های بالاتر باید رنج دوری از خانواده و مشکلات دیگر را به جان خریده و به کلات و یا حتی به مشهد بروند.

وی به تخصیص نیافتن علوفه برای دام‌های مردم روستا از سوی جهاد کشاورزی و تعاون روستایی و گرانی آن در بازار آزاد اشاره کرد و ادامه داد: دام‌های دامداران در روستا همیشه گرسنه‌اند و غذای کافی برای آن‌ها وجود ندارد؛ این امر گاه موجب تلف شدن دام‌ها شده و یا حتی دامداران به دلیل اینکه توان سیر کردن دام‌های خود را ندارند، آن‌ها را برای مصارف شخصی و یا حتی فروش ذبح می‌کنند که این موضوع تهدید جدی برای صنعت دامپروری یا همان دامداری سنتی بوده و در آینده نه چندان دور شاهد حذف فعالیت دامی در روستاهای کوچک همچون آبکمه خواهیم بود.